“In mijn werk streef ik ernaar mijn creativiteit de vrije loop te laten en zoek ik altijd naar manieren om mijn ideeën tot leven te brengen, zonder in eerste instantie mijn eigen rol binnen deze realiteit te erkennen. Inspiratie haal ik uit wat mijn omgeving te bieden heeft en uit verhalen. Dit kunnen dingen zijn die in de samenleving gebeuren of elk ander verhaal dat me de kans geeft om mijn verbeelding te gebruiken en een wereld op te bouwen die uniek is voor mij.
Plastic is een onmisbaar onderdeel van ons leven geworden. We kennen allemaal de negatieve aspecten van plastic. Er wordt vaak gesproken over de plasticsoep in de oceaan, die moeilijk te bestrijden is omdat plastic nauwelijks biologisch afbreekbaar is en grote schade aanricht aan het milieu. De reden dat we plastic gebruiken is vanwege de positieve kanten. Denk aan het verpakken van levensmiddelen.En steeds vaker laten we plastic niet zomaar in het milieu ronddwalen, maar verzamelen we het om het te recyclen.
Plastic is voor mij een materiaal dat ik transformeer tot een nieuwe werkelijkheid, waarin organische en anorganische elementen samenkomen. Na transformatie is plastic een beeld geworden dat van nature in mijn wereld past. Door te spelen met licht en beweging zoek ik naar dynamiek en abstractie. Niet de last van plastic staat centraal, maar juist een hoopvolle kijk: het begin van iets nieuws.”
Fotograaf Sabrina Charehbili kan woedend worden van al het plastic in de zee. Maar ze kaart het probleem liever niet aan met een geheven vingertje.
Plastic Sprookje, door Jeroen Bos (fd. 9 september '23)