13 march 2020, Manuela Klerkx
Amsterdam Gallery Openings
Vanaf morgen, 14 maart zijn er in Amsterdam verschillende nieuwe tentoonstellingen te zien. Manuela Klerkx ging bij Martin van Zomeren, Stigter Van Doesburg, Caroline O'Breen en Althuis Hofland Fine Arts op bezoek voor een online preview.
1. Galerie Martin van Zomeren - ‘Cigarettes & Cookies’- Charline Tyberghein
Vanaf 14 maart (t/m 18 april) is bij Galerie Martin van Zomeren de groepschow ‘Cigarettes & Cookies’ te zien met werk van de vindingrijke en experimentele Robbert Weide (kunstenaar van de galerie), de Haagse Bernice Nauta (niet gespeend van humor en met een knipoog naar Sarah Lucas), Charline Tyberghein (één van de grootste Belgische schilders van het moment en wiens werk voor het eerst wordt getoond in Nederland: Bravo Martin!) en Machteld Rullens (met haar glossy 3D schilderijen op geassembleerde dozen). Een verrassende en speelse tentoonstelling waarin bravour en absurditeit, conceptuele- en schilderkunst, de Nederlandse helderheid en het Belgisch Surrealisme op een spannende en eigentijdse manier samenkomen.
Bekijk hieronder de video over Cigarettes & Cookies:
Martin van Zomeren over Charline Tyberghein
In De Tijd van 4 januari 2019 staat te lezen: ‘Charline Tyberghein werd in oktober uitgeroepen tot beste Europese afstudeerstudente van de kunstacademies. Haar eerste solo-expo was een inslaand succes. Niet slecht voor iemand die twee jaar geleden bijna stopte met schilderen.’ Gelukkig is bij nader inzien aan de 26-jarige, rationele en bescheiden Charline geen schilder verloren gegaan. Integendeel, inmiddels behoort ze tot één van de meest veelbelovende Belgische schilders van het moment. Met herkenbare elementen als sigaretten, sleutels, bouwstenen, handen en vensters creëert ze - meestal met acrylverf op houten panelen - een niet bestaand abstract universum. Op de academie ontdekte ze dat naakt en stillevens schilderen schilderen niet haar ding was: ‘Zo ben ik bij die symbolen uitgekomen. Die vertelden een eigen verhaal. Ik ben begonnen met bakstenen. Die kon ik vrij gemakkelijk schilderen zonder veel verf te verspillen. Na een tijdje merkte ik dat ik rustig werd van de ritmische herhaling van die stenen. Bakstenen staan nu voor mij gelijk aan rust. Sigaretten werden symbolen voor pauze. Omdat ik pauzeer met een sigaretje. Zo vormden al die symbolen geleidelijk een zelfportret.’ Ze beschrijft haar werk als een puzzel die moet kloppen en dat is ook precies de reden waarom ze heel precies te werk moet gaan. En dat is te zien aan de enorme vakkundigheid waarmee ze te werk gaat en de emotie die ze erin weet te leggen.
Bekijk hieronder de video over Charline Tyberghein:
2. Galerie Stigter van Doesburg - ‘Bloomers in the Woods’ - Josefin Arnell
Vanaf morgen (t/m 18 april) is bij Stigter van Doesburg de tentoonstelling ‘Bloomers in the Woods’ van de Zweedse kunstenaar Josefin Arnell te zien. In 2018 was zij de winnaar van de Theodora Niemeijer Prijs, de beeldende kunst prijs voor beginnende vrouwelijke kunstenaars. Haar '(Mother) sucking gates’ bestaande uit twee metershoge, geglazuurde sculpturen sieren de ingang van de galerie. In het oeuvre van de kunstenaar fungeren zij als bewakers van een wereld waarin smerige teken - jagers op menselijk vlees en bloed - de overhand hebben (een regelrechte aanval op de ecologische crisis waarin de wereld verkeert). Eenmaal door de gate word je verrast door de video ‘Mothership’ waarin we een rood gestifte, in een witte bontjas (hopelijk nep) gehulde dame, in een besneeuwd bos op bierflesjes zien schieten, onderwijl het kinderliedje: ‘Den blomstertid nu kommer’ (De bloesemtijd komt eraan) zingend. Inderdaad, de jager is de - aan alcohol verslaafde - moeder van de kunstenaar die in veel van haar films een rol speelt. In ‘Mothership’ staat deze verslaafde en gedesillusioneerde ‘muse’ voor Moeder Aarde die vanwege haar trauma’s en verslaving alleen nog maar monsterlijke teken de wereld instuurt met als enig doel het menselijk lijden te vergroten. In de geest van de Britse Monster Chetwynd, wier solo tentoonstelling momenteel te zien is in De Pont -combineert Josefin dystopische horror met zwarte humor en lijkt zij ons deel te willen maken van een door Moeder Aarde zelf vernietigde wereld. En opeens moet ik denken aan het in 1962 verschenen boek ‘The Drowned World’ van J.G. Ballard, waarin hij op fantasmagorische wijze het einde van de wereld zoals wij die kennen beschrijft. En nu maar hopen dan er geen verband bestaat tussen Josefin’s teken, Ballards einde van de wereld en het Corona virus. Toch stemt de expo ‘Bloomers in the Woods’ niet somber of pessimistisch dankzij de onomstotelijke bravour en energie die eruit spreekt. Wel illustreert deze expo, en Josefin is daar beslist niet de enige in, hoezeer onze zorgen om de toekomst van de wereld haar artistieke weerslag vindt in de kunst van vandaag.
Bekijk hieronder de video over Bloomers in the Woods:
3. Caroline O'Breen - 'FloodZone'- Anastasia Samoylova
Van 6 maart tot 11 april toont Caroline O’Breen de tentoonstelling ‘FloodZone’ van de Russisch-Amerikaanse kunstenaar Anastasia Samoylova. Een fotografische getuigenis, een combinatie van documentaire- en geënsceneerde fotografie, die de door klimaatverandering aangetaste realiteit van het zuidelijk gedeelte van de VS - en met name haar woonstad Miami - akelig blootlegt. Maar dat niet alleen: Anastasia’s esthetische, sfeervolle beelden suggereren enerzijds een aards paradijs van rijpe palmbomen, azuur blauwe luchten en luxueuze appartementen en dito zwembaden en anderzijds een stukje aarde waarin hitte en vochtigheid het langzaam maar zeker van de urbanistiek overnemen. Door vocht aangetaste gebouwen en door overstromingen ontwortelde bomen domineren het stadsbeeld. En terwijl metershoge reclameborden toeristen naar deze sub-tropische plek moeten trekken toont Anastasia de sporen van een wereld waar we nog steeds niet aan willen maar waarin we al lang bivakkeren. Door de kracht van haar kleurenpalet en de lyrische wijze van fotograferen waarin ieder detail ertoe doet, blijf je je realiseren dat je naar een kunstwerk kijkt. Daardoor stemmen de foto’s niet droevig. De schoonheid, ook van een angstaanjagende situatie, overheerst in elke foto. Als dat geen kunst is?
Bekijk hieronder de video over 'FloodZone':
4. Althuis Hofland Fine Arts - Hannah Perry
Vanwege het soort afbeeldingen en de zeefdrukken op aluminium doet haar werk al snel denken aan dat van Warhol en Cady Noland maar toch heeft het daar weinig of niets mee te maken. In tegenstelling tot deze kunstenaars verwerkt Hannah haar persoonlijke confrontatie met het Britse klassensysteem en haar eigen worsteling met thema’s als genderproblematiek, mentale en fysieke gezondheid en moederschap. In haar werk refereert zij aan haar jeugd in het noorden van Engeland en aan alles wat in haar eigen ‘coming of age’ verhaal relevant is.
Haar werk in zijn geheel ‘leest’ als een soort zelfportret van de binnenwereld van de kunstenaar, bestaande uit flarden van herinneringen, foto’s, WhatsApp- en boekteksten, muziek en video clips die elkaar afwisselen en - op (in)directe wijze - terugkomen in haar video’s, performances, installaties en collages. Deze collages, een techniek waarmee ze op de Royal Academie in Londen begon, bestaan uit verf, afbeeldingen- en teksten uit haar archief en zijn altijd gezeefdrukt op aluminium. Dat laatste als eerbetoon aan haar jeugd, met een familie werkzaam in de staalindustrie. De prints bestaan uit afbeeldingen en teksten uit haar archief die ze constant herhaalt. Na haar solo bij Althuis Hofland volgen twee prestigieuze tentoonsellingen bij de Hayward Gallery in London en de Baltic Art Centre in New Castle.
Bekijk hieronder de video over Hannah Perry:
Bekijk hier alle galeries en kunstwerken in de online catalogus.
