In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Nanne de Ru (Architect, 44 jaar)
Wat betekent kunst voor jou?
Als kind kon ik mij verwonderen over de expressie in kunst en de schoonheid van het werk zelf. Als twintiger begon ik mij enorm te interesseren in de verhalen achter de kunstenaar en de kunstwerken, en de vrijheid die kunstenaars nemen. Nu ik ouder ben, begin ik het vakmanschap achter de expressie in de werken steeds meer te waarderen. Je zou kunnen zeggen dat mijn verhouding met kunst steeds verandert, zich ontwikkelt. Met als constante dat ik zoek naar de ziel van een werk, naar dat bijzondere moment dat een werk je fundamenteel raakt, het gebied tussen ratio en emotie.
Heb je kunst van huis uit meegekregen of heb je zelf je pad moeten vinden?
Beide. Mijn ouders waren cultureel onderlegd, we kregen de klassiekers van huis uit mee. We hadden boeken over Rembrandt, Picasso en Edward Hopper, kunstenaars die mij als kind mateloos intrigeerden. Ik verslond boeken over kunst, dat waren magische boeken voor mij. Daarna leende ik elk kunstboek in onze kleine dorpsbibliotheek. Op mijn tiende hield ik een spreekbeurt over de vergelijking tussen Rembrandts ‘Nachtwacht’ en Picasso’s ‘Guernica’. Daarmee was ik op mijn dorpsschool een buitenbeentje: alle andere kinderen hielden spreekbeurten over huisdieren of sporten. Mijn ouders stimuleerden mij enorm om zelf te gaan schilderen. Dat heb ik als kind een tijd gedaan, tot ik op de middelbare school – dankzij Peter Boekwijt, mijn leraar handvaardigheid – mij begon te verdiepen in De Stijl en Bauhaus. Toen besloot ik dat ik liever architect wilde worden. Architecten zijn geen kunstenaars, maar hebben er wel veel verwantschap mee. Nieuwsgierigheid, creativiteit en vakmanschap zijn eigenschappen die kunstenaars en architecten met elkaar gemeen hebben.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Ik houd me niet zozeer bezig met de kunstwereld als geheel maar eerder met de kunstenaars en de werken die ze maken. Maar uiteraard volg ik online en in de krant wel welke tentoonstellingen er zijn, eigenlijk gaat dat heel organisch.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Dat is heel wisselend. Ik kom heel graag in musea, het is geweldig dat daar vaak verschillende soorten werken naast elkaar kunnen worden getoond. Ik kom ook graag in galeries, omdat het werk ook gekocht kan worden. Beurzen zie ik vooral als sociale bijeenkomsten, waar je verschillende galeries bij elkaar hebt en ook vaak vrienden treft. Daarnaast bezoek ik graag de ateliers van de kunstenaars zelf. Om het werk te zien ontstaan, maar ook om een dieper begrip te krijgen over hun manier van werken. Sinds de Corona-crisis bekijk ik steeds meer werk online. Dat gaat verrassend goed, aangezien ik normaliter werk bij voorkeur in het echt wil zien.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Ik denk ongeveer tien keer per jaar. Eigenlijk altijd uniek werk, heel soms in oplage.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Eigenlijk overal. Kunst kopen is een bijzonder avontuur. Ook al zijn veel aankopen gebaseerd op een intuïtief gevoel over een werk, kunnen mijn vrouw en ik er lang over nadenken. Veilingen vinden we ook erg leuk om te bezoeken. Je komt er soms prachtige dingen tegen.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
De meeste kunst die ik koop is in heel nauw overleg met mijn vrouw Nolly. We hebben echt samen een visie – en in zekere zin smaak – ontwikkelt over de kunst die we kopen. Daar komt bij dat we het huis waarin we wonen samen hebben ontworpen. Tijdens dat ontwerpproces hebben we heel bewust ook onze kunstcollectie mee genomen in het denken over het huis. Kunst hoort bij ons vaak bij een specifieke ruimte of plek. Als we een werk zien dat we willen kopen, hoort daar dus ook altijd een plek bij. Of andersom: dan zijn we op zoek naar een werk voor een specifieke ruimte. Vaak combineren we kunst met antiek of vintage design. Zo hangt in onze woonkamer een prachtig antiek wandtapijt uit 1600 naast een heel mooi werk van Renie Spoelstra. Beiden tonen prachtig op de donkerhouten wand waar ze hangen.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Met een aantal, bijvoorbeeld Ron Mandos. Bij hem kocht ik een van mijn eerste werken. Op de een of andere manier vertegenwoordigt hij veel kunstenaars wiens wier werk wij mooi vinden, zoals Levi van Veluw en Katinka Lampe, maar ook Ron van der Ende. Maar ook zou ik graag Joep van Lieshout willen noemen, hij runt weliswaar geen galerie maar met zijn stichting AVL Mundo maakt hij geweldige tentoonstellingen waar wij weer nieuwe kunstenaars hebben ontdekt, en dus ook werk hebben gekocht, zoals onlangs twee fantastische werken van Jeroen Jongeleen.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
Dat is een heel lastige vraag. Eigenlijk moet geld nooit een rol spelen bij het kopen van werk. En er is altijd betaalbaar werk te vinden dat je raakt, al is het maar in oplage. Maar goed, als ik vrij zou mogen kiezen... Als kind was ik enorm gefascineerd door Picasso, dus dat zou een logische keuze zijn. Zijn werk raakt mij nog steeds altijd, zeker in het echt. Werkelijk geniaal en ik kan mij zo twee ruimtes in ons huis voorstellen waar zijn werk goed zou passen. Maar ook Georgia O’Keefe, Matisse of Edward Hopper hebben ongelooflijk mooi werk gemaakt. Om over Saenredam en Vermeer maar te zwijgen. Of Mondriaan. Anderzijds kan ik ook werken van bijvoorbeeld Paul McCarthy zeer waarderen. Het is een nogal eclectische lijst...
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op GalleryViewer), en waarom?
Dat zijn er heel veel. Joep van Lieshout om de veelzijdigheid van zijn oeuvre; niet alleen in thema’s, maar ook in uitingsvorm. Daarnaast werken we samen aan een bijzonder project in Rotterdam en kom ik daarom vaak op zijn atelier, een geweldige plek in Rotterdam.
Renie Spoelstra om haar prachtige techniek, diepte en sfeer. Ik kocht een heel groot werk van haar bij Ron Mandos, een tekening van de Pacific Coast. Ik zag het werk op een preview – dus nog voor de opening – in de galerie en was meteen verkocht.
Rafaël Rozendaal om de tijdloze eigentijdsheid. De abstractie van zijn werk doet mij denken aan Bart van der Leck. Het is figuratief en abstract tegelijk. Wij hebben twee werken uit de ‘Abstract Browsing’ serie gekocht bij galerie Upstream.
Koen Taselaar om de energie en kleur die uit zijn werk spreken. Wij hebben twee werken van Koen gekocht bij Cokkie Snoei, een geweldige Rotterdamse galerie. Zijn wandtapijten zijn indrukwekkend. We hebben als gezegd ook een antiek wandkleed, en het is heel gaaf om die verschillende tijdsgeesten bij elkaar te zien.
Bas Princen, om de prachtige composities en kleurbalans. Ik heb heel veel werk van Bas gekocht door de jaren heen. Zijn werken zijn heel architectonisch – intuïtief en technisch tegelijk, maar dat laatste zie je pas na een tijdje.
Ron van der Ende, ook een Rotterdamse kunstenaar, om zijn prachtige, zeer vakkundige wandreliëfs. Sinds we in Rotterdam wonen, hebben we altijd al een werk van Ron willen kopen, en er vorig jaar eindelijk een aangeschaft. Door de geweldige ‘vals perspectief’ techniek die Ron gebruikt, is het werk super 3D en daarom moet je het in het echt zien. Iedereen die het ziet is er door geïntrigeerd.
Daniel Arsham, die als een soort futuristische Warhol werken produceert. Heel intrigerend en bijzonder werk.
Maar daarnaast houden we ook van vintage en antiek. Door het breed te houden, worden we telkens weer verrast en krijgen we nieuwe perspectieven te zien. Nieuwsgierigheid en vrijheid. Dát is de oerkracht van kunst.