Sigrid van Woudenberg (1967)
In de tekeningen van Sigrid van Woudenberg doet het sidderen van licht en warmte je in een fata morgana belanden. Je wordt deelgenoot van haar fantasiewereld. Je raakt gehypnotiseerd door deze luchtspiegelingen en blijft gefascineerd kijken. Haar ondoorgrondelijke tekeningen zijn bijna fotografisch, als stills uit een film. De grote formaten tonen kleine mensfiguren in een overweldigende natuur. De kleinere tekeningen zoomen juist daarop in. Zie je scenes uit een herinnering? Of ervaar je een fragment van een droom waaruit je net ontwaakt? Het kan ook stilte voor de storm zijn of juist de rust na de waan van een drukke dag. Het zwart is in elk geval intens diep op de voorgrond tegen een scherp afstekend wit. Het licht zindert tussen de grijze nuances. In de schaduw van dat licht, waarmee het donker sterk contrasteert, bevindt zich een gebeurtenis. Van Woudenberg hanteert en onderzoekt haar materiaal op alle mogelijke manieren. Zij boetseert het heel fysiek als een beeldhouwer, met grote precisie. De witte ondergrond van het papier wordt soms blank gelaten, opdoemend als licht tegenover het zwarte Siberisch krijt. Zij geeft haar materiaal uitdrukkingen van zacht naar hard en vice versa. Met schijnbaar eenvoudige handelingen sorteert zij een optimale expressie. Alle tinten grijs van donker tot licht vormen tezamen haar kleurrijke palet. Je kijkt naar een verhaal dat zich langzaam lijkt te voltrekken. De tijd staat eigenlijk stil. De dagen schijnen rustig en loom, bevroren in beelden van herinnering of verlangen, als het ware sprookjes uit het heden zonder begin of einde. Haar spel van lichte en donkere contrasten versterkt je gevoel van temperatuur, een warm aangenaam gevoel zelfs. Aanwezige figuren zijn luchtig bewegend of staand, soms liggend, maar zwijgend, ook spelend en luchtig gekleed -het is hier altijd zomer zou je denken. Soms verraadt een poëtische titel haar binnenwereld. In alle tekeningen van Van Woudenberg kun je ongestoord verdwalen. En maakt zij je deelgenoot van haar ongebreidelde verbeelding. @2018-galerieHelder
