Sylvie Martens is een Belgische kunstschilder die sinds de vroege jaren 90 actief is in de figuratieve schilderkunst. Haar werk sluit aan bij de traditie van de Belgische luministen, zoals Emile Claus, en richt zich op de effecten van licht en kleur in de natuur. Aanvankelijk schilderde ze landschappen en flora, waarbij ze deze omzette in abstracte vormen en kleuren. De laatste jaren ligt haar focus op wolken of licht en schaduwspel in de natuur, die ze vastlegt in hun diverse, vergankelijke en steeds veranderende vormen.
Martens gebruikt fotografisch materiaal als basis, maar haar werk evolueert al snel naar abstracte impressies van gevoelens en stemmingen. De fascinatie voor wolken en flora is diepgeworteld in de kunstgeschiedenis en oude meesters, van de dramatische luchten bij Ruysdael en Turner tot de delicate observaties van Constable.
Lagen olieverf vloeien in elkaar over, contouren vervagen en smelten samen tot een harmonieus geheel. Haar wolken zijn krachtig en majestueus, maar tevens fragiel en vluchtig. Deze passie voor schilderen en materiaalgebruik bracht haar ertoe om onconventionele dragers en materie zoals zeemleder, marmer, hout, gips en was te gebruiken, wat elk werk een unieke uitstraling en ziel geeft. De kleine studies op zeemleer, hout en marmer herinneren aan de wolkenstudies van Constable of Chevalier, maar in een hedendaagse context. Het wisselende karakter van de drager, de oneffenheden, plooien en verweerde uitstraling versterken de tactiele kwaliteit van haar werk en de vergankelijkheid.
Martens' werk wordt gekenmerkt door een diepgaande exploratie van natuurlijke elementen en een voortdurende zoektocht naar het vastleggen van vluchtige momenten en stemmingen. Haar onderwerpen zijn ontelbaar, ongrijpbaar, verheffend en melancholisch tegelijk. Ze nodigt de kijker uit om opnieuw naar de natuur te kijken, waar eindeloze verhalen en emoties zich in de steeds veranderende vormen openbaren