08 february 2021, Wouter van den Eijkel
Benefietveiling voor W139
Kunstenaarscollectief Dead Darlings organiseert een online benefietveiling waarvan de opbrengst geheel naar W139 gaat, de projectruimte aan de Amsterdamse Warmoestraat. Er kan van 12 tot en met 14 februari tot 18 uur geboden worden op geanonimiseerde kunstwerken van aanstormende talenten tot gevestigde namen. Ook is er deze Valentijnsdag van 12 tot 8 uur een marathonuitzending van de talkshow Stampa onder de titel De liefdesmarathon, waar ook aandacht wordt besteed aan de veiling.
W139, de laatste projectruimte in het centrum van Amsterdam, liep afgelopen jaar een meerjarensubsidie van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten mis. Hierdoor moet de kunstruimte sinds de jaarwisseling goeddeels zelfvoorzienend zijn en kampt ze met een gat in de begroting.
Begin december tekenden verschillende museumdirecteuren, waaronder Rein Wolfs (Stedelijk Museum), Ann Demeester (Frans Hals Museum) en Bart Rutten (Centraal Museum), in een brandbrief in Het Parool tevergeefs protest aan tegen dit besluit. W139 is volgens hen ‘een couveuse voor de kunst’. De projectruimte vervult een essentiële functie in het fijnmazige Amsterdamse en Nederlandse culturele ecosysteem. Ze schuiven allen aan bij Gover Meit (a.k.a. Stefano Keizers) en Sacha Bronwasser van Stampa.
Veiling Love for Sale: Alles moet weg?
Onder de titel Love for Sale: Alles moet weg? organiseert het collectief Dead Darlings een benefietveiling. Alle door kunstenaars ingebrachte werken worden anoniem geveild, waardoor bieders bieden op wat ze mooi vinden. Het startbod is 50 euro. Over het aantal inzendingen heeft W139 niet te klagen, aldus Jeroen de Smalen van W139: “Het leeft enorm in de gemeenschap, mede omdat W139 een plek is waar kunstenaars zelf tentoonstellingen mogen initiëren. We hebben bijna 200 inzendingen en niet alleen uit Nederland, maar bijvoorbeeld ook uit Italië en Duitsland”.
Deelnemende kunstenaars
Voor kunstverzamelaars is deze veiling een uitgelezen kans om voor een schappelijk bedrag goed werk te kopen en tegelijk W139 te steunen. GalleryViewer kreeg een preview van de deelnemende kunstenaars. (De kunstwerken in dit artikel worden niet geveild). Wij lichten er alvast 5 uit:
Koos Buster | Galerie Fleur & Wouter
Koos Buster maakt sierborden over zijn ergernissen, over mensen en dingen die hij niet leuk vindt. In dit geval scheidsrechter Gianluca Rocchi. Het bestond de Italiaanse arbiter om tijdens de Champions League-wedstrijd Chelsea-Ajax, bij een 1-4 stand, in een klap maar liefst twee Ajacieden van het veld te sturen. Dat het bij 4-4 bleef mag een wonder heette, want Rocchi zette het verloop van de wedstrijd naar zijn hand. Volgens Buster keken we dan ook naar de Rocchi-show.
Koos Buster, De Rocchi-show, 2020, Galerie Fleur & Wouter.
Ruth van Beek | The Ravestijn Gallery
Een collage maken lijkt simpel, maar schijn bedriegt. Een goede collage maken is een vak apart. Probeer het zelf maar eens en dan besef je hoe knap het werk van Ruth van Beek is. Zij is de ongekroonde koningin van de collage. Door foto’s te vouwen, snijden of er stukjes geverfd papier aan toe te voegen, herschikt en manipuleert Van Beek het beeld precies genoeg om het universum dat hierin besloten lag te verhullen.
Ruth van Beek, Untitled (Figure 67), 2020, The Ravestijn Gallery.
Uta Eisenreich | Ellen de Bruijne Projects
Deze foto is Uta Eisenreich ten voeten uit. In haar gestileerde stillevens zet ze de kijker op subtiele wijze op het verkeerde been. Op het eerste gezicht lijkt er niks geks aan de hand, maar al snel krijg je het gevoel dat er iets niet klopt. Het duurt even voordat je beseft dat de schaduwen niet overal even groot zijn, tot die tijd overheerst verwarring.
Uta Eisenreich, blauwe tafel, 2019, Ellen de Bruijne Projects.
Het werk van schilder Kaspar Dejong staat volop in de aandacht. Dejong stuurde in 2017 af aan de Willem de Kooning academie en zijn abstracte werken zitten inmiddels in menig bedrijfscollectie. Dejong is gefascineerd door alledaagse beelden en symbolen, die hij met acrylverf en spuitbussen zodanig deconstrueert dat ze hun originele betekenis verliezen en opnieuw bevraagd kunnen worden.
Kaspar Dejong, Speedup III, 2019, Josilda da Conceição Gallery.
Jeroen Jongeleen gebruikt Geen Stijl-comments over hedendaagse kunst als bronmateriaal voor zijn werk. Dat klinkt misschien als een slechte grap, toch is het waardevol om deze twee werelden in een werk te verenigen. De GS-comments gaan vooral over de publieke financiering van de hedendaagse kunst, waardoor een patronagesysteem zou zijn ontstaan dat creativiteit eerder afremt dan bevordert. Jongeleen spuit deze citaten op de steriele, minimalistische oppervlakken van zijn werken om zo aandacht te vragen voor ideeën die leven over hedendaagse kunst.
Jeroen Jongeleen, No Style, [public comments on art], 2011, Upstream Gallery.
Stampa | 14 februari | 12–20 uur
De talkshow vindt plaats in de etalageruimte van W139 en is vanaf de straat te zien en online via het YouTube-kanaal van Stampa.
