24 july 2025, Flor Linckens
Schilderkunst nu: Belgische perspectieven in het S.M.A.K.
De tentoonstelling ‘Painting After Painting’, die tot en met 2 november te zien is in S.M.A.K. in Gent, brengt de levendige, veelvormige staat van de hedendaagse schilderkunst in België in kaart. In deze groots opgezette groepsexpositie komt het werk van 74 kunstenaars samen, die allemaal op hun eigen manier het medium bevragen, vervormen of juist omarmen. Sommigen doen dat met abstracte vormen, anderen met persoonlijke verhalen, krachtige kleuren of uitgesproken statements. Zonder encyclopedisch te willen zijn biedt de tentoonstelling een sterk en gelaagd beeld van de schilderkunst in België op dit moment. De tentoonstelling gaat daarbij niet alleen over het schilderen, maar ook over het denken over schilderkunst.
Wat opvalt is hoe vrij kunstenaars zich tot het medium verhouden. De schilderkunst staat hier niet op zichzelf, maar beweegt zich tussen beeldcultuur, taal, performance en politiek. Er wordt gespeeld met genre, materialen en verwachtingen. De ene kunstenaar zoekt de grenzen van figuratie op, de ander verdwijnt juist volledig in textuur en ritme. De tentoonstelling toont hoe kunstenaars niet langer breken met het verleden om te vernieuwen, maar juist ook aansluiting zoeken bij bestaande schildertradities. Ze putten uit symboliek en beeldtaal van vorige generaties, maar gebruiken die om de wereld van vandaag te duiden.
Dat levert schilderijen op waarin emoties, relaties en gemoedstoestanden worden verbeeld tegen de achtergrond van een werkelijkheid waarin de grens tussen fake en echt, tussen fysiek en virtueel steeds verder vervaagt. Ook sociale media, internet en AI laten hun sporen na op het doek. Zo ontstaan schilderijen die tegelijk persoonlijk en kritisch zijn, gevoelig en conceptueel. In een tijd van maatschappelijke en ecologische crisis ontstaan zo nieuwe visies, hybride vormen en eigentijdse mythes.
Sommige kunstenaars richten zich op de grote structuren binnen onze samenleving, zoals macht, ongelijkheid of kapitalisme. Anderen vinden hun vertrekpunt juist in het alledaagse, waarin het persoonlijke en het politieke voortdurend in elkaar grijpen. Precies in die veelheid schuilt de kracht van deze tentoonstelling.
Onder de deelnemers bevinden zich ook kunstenaars die op GalleryViewer te vinden zijn, waaronder Hadassah Emmerich (Galerie Ron Mandos), Nokukhanya Langa (BARBÉ en Galerie van Gelder), Natasja Mabesoone (gastkunstenaar BARBÉ), Aurélie Gravas (Kristof De Clercq gallery), Veerle Beckers (Kristof De Clercq gallery), Anthony Ngoya (Galerie Caroline O’Breen), Koen van den Broek (Galerie Ron Mandos en PONTI), Anne Van Boxelaere (FRED&FERRY), Helmut Stallaerts (gastkunstenaar FRED&FERRY), Melissa Gordon (Galerie Stigter Van Doesburg), Frederik Lizen (gastkunstenaar BARBÉ), Jonas Dehnen (Pizza Gallery), Louise Delanghe (gastkunstenaar BARBÉ), Tatjana Gerhard (gastkunstenaar PLUS-ONE Gallery), Charline Tyberghein (Gallery Sofie Van de Velde), Lysandre Begijn (gastkunstenaar PLUS-ONE Gallery), Nelleke Cloosterman (PLUS-ONE Gallery), Nel Aerts (gastkunstenaar PLUS-ONE GALLERY), William Ludwig Lutgens (gastkunstenaar PLUS-ONE Gallery), Carole Vanderlinden (gastkunstenaar PLUS-ONE Gallery), Pieter Jennes (Gallery Sofie Van de Velde), Felix De Clercq (Gallery Sofie van de velde) en Bendt Eyckermans (gastkunstenaar Gallery Sofie Van de Velde).
Wat hen verbindt is geen gemeenschappelijke stijl of generatie, maar een gedeelde nieuwsgierigheid naar wat schilderkunst vandaag kan zijn.
Tip: zaal 1 van het museum wordt tijdens de tentoonstelling omgevormd tot een schilderatelier. Bezoekers kunnen er zelf aan de slag, alleen of samen, met of zonder begeleiding. Zo wordt het museum ook een plek om te maken, niet alleen om te kijken.
