In andriesse eyck galerie in Amsterdam is tot en met 18 oktober een solotentoonstelling te zien van Antonietta Peeters, waarin de veelzijdigheid van haar oeuvre goed tot zijn recht komt: van gehaakte sculpturen tot twee- en driedimensionale schilderijen. ‘Sea Legs’, de titel van de tentoonstelling, verwijst naar ons vermogen om balans te vinden op een deinend schip. Ook in Peeters’ werk speelt dat gevoel van evenwicht een centrale rol: haar werken balanceren voortdurend tussen sculptuur en schilderkunst, tussen vlak en volume, tussen orde en toeval, tastbaarheid en abstractie.
Peeters werkwijze wordt gekenmerkt door het repetitieve karakter van haken, stikken en schilderen. De kunstenaar is met name geïnteresseerd in de fysieke handeling, een weloverwogen proces. Steeds zoekt ze naar nieuwe manieren om materiaal, beweging en ruimte opnieuw te verkennen. Haar materiaalkeuze en het gebruik ervan functioneren daarbij bijna als een extra zintuig, waarmee ze de mogelijkheden en grenzen van vorm en ruimte onderzoekt.
In de galerie vallen meteen grote, felgekleurde driehoeken op, die als zeilen in de ruimte zijn opgesteld. Bij nader inzien blijken ze te bestaan uit haakwerk: grof geweven patronen, soms fragiel en bloemachtig, soms abstracter. De structuren lijken beweging te suggereren, alsof ze ieder moment zouden kunnen gaan wapperen. Maar ze blijven onwrikbaar verankerd in hun houten frames. Hun opengewerkte patroon laat licht en lucht door, maar ontdoet het zeil van zijn functie: het vangen van wind. Al sinds haar vroege gehaakte sculpturen daagde Peeters heersende ideeën over textielkunst uit. Het Stedelijk Museum Amsterdam onderstreepte dat belang door haar levensgrote gehaakte motorfiets op te nemen in de collectie. In de expositie van andriesse eyck galerie zien we ook helmachtige, ronde vormen in amorfe objecten van draad en ijzergaas, organische sculpturen die doen denken aan lijmbellen, gezwellen of koraal.
Naast deze sculpturen presenteert Peeters een reeks nieuwe schilderijen waarin ze het platte vlak tot object transformeert. Textuur staat daarin centraal: het linnen wordt met naald en draad tot een driedimensionaal reliëf gestikt, waarbij de spanning van de naden zichtbaar en voelbaar blijft. Daaroverheen legt ze transparante lagen verf. De naden suggereren de vorm van nerven van een blad, een waaier of golven. Maar hier is niet het motief van belang, maar het stapelen van handelingen, laag over laag, zichtbaar in het oppervlak. Op die manier probeert Peeters iets ongrijpbaars te vangen, een zekere dynamiek, een ritme, een resonantie die zich tussen object en de kijker afspeelt.
Naast de objectmatige schilderijen presenteert ‘Sea Legs’ ook vlakke, semi-landschappelijke werken van Peeters, die schommelen tussen herkenbaarheid en abstractie. Daarin lopen lucht, water en bodem in elkaar over, soms verdeeld in een grid, soms opgelost in kleurvlakken, met kleuren die geen referentiepunt lijken te hebben in de werkelijkheid. Een uitnodiging aan de kijker om hun eigen interpretaties los te laten op het beeld.
Antonietta Peeters werd in 1967 geboren in Goirle. Ze studeerde aan de Academie St. Joost in Breda en vervolgde haar opleiding bij De Ateliers in Amsterdam. Later nam ze deel aan een residentieprogramma bij Sundaymorning@ekwc. In 2000 mocht ze de Philip Morris Kunstprijs in ontvangst nemen. Haar werk was eerder te zien in solotentoonstellingen in Stedelijk Museum Amsterdam, Stedelijk Museum Schiedam, het Cobra Museum in Amsterdam, het Van Abbemuseum in Eindhoven en het huidige SMAK in Gent, en in groepspresentaties in Stedelijk Museum Breda, Museum Kunstpalast in Düsseldorf, Kunstmuseum Den Haag en De Vishal Haarlem. Het werk van Peeters is opgenomen in de collecties van het Stedelijk Museum Amsterdam, Museum Boijmans Van Beuningen, Museum Voorlinden, het Bonnefanten Museum, de AkzoNobel Art Foundation, De Nederlandsche Bank, KPN en de Rabobank.