12 november 2024, Flor Linckens
Ingrid Simons: de ziel van het landschap in verf
Tot en met 21 december presenteert Livingstone Gallery in Den Haag de solotentoonstelling ‘Winter Solstice’ van Ingrid Simons, een kunstenaar die bekendstaat om haar poëtische verkenning van het landschap. De titel van de expositie verwijst naar de kortste dag van het jaar, een symbolisch moment van stilte en bezinning dat perfect past bij de ingetogen sfeer van het werk, waarin ze de subtiele nuances van licht, duisternis en de overgang daartussen verkent. De tentoonstelling vormt daarmee een vervolg op haar eerdere museale solotentoonstelling ‘Midzomernacht’ in Museum Nairac (2023-2024). Waar ‘Midzomernacht’ de langste dag van het jaar vierde, vormt ‘Winter Solstice’ het keerpunt van licht naar duisternis. Dit thema sluit aan bij Simons’ interesse in de cyclische aard van tijd.
De getoonde werken in de tentoonstelling variëren in mate van abstractie: sommige van deze sublieme landschappen weerspiegelen een winters landschap terwijl andere werken alleen de kleuren en het gevoel van datzelfde landschap lijken te echoën. Tegen het Steendrukmuseum zei de kunstenaar “Ik schep een schilderachtige illusie van een landschap; onwerkelijke landschappen van de ziel en herinnering.” Elementen zoals bomen, paden en luchten zijn soms herkenbaar, maar worden zo bewerkt dat ze opgaan in een eigen wereld, alsof je kijkt naar de herinnering van een landschap. De kunstenaar biedt de kijker daarmee een uiterst persoonlijke weergave van de natuur, die niet gebaseerd is op bestaande landschappen. Ze probeert het idee van een landschap te deconstrueren, te ontmantelen om daarmee ruimte te maken voor een nieuwe realiteit. Haar werk roept tot een hernieuwd bewustzijn van de relatie tussen mens en natuur en nodigt de toeschouwer uit om te kijken naar hun eigen plaats binnen dit grotere geheel.
Simons is een multidisciplinaire kunstenaar die met name werkt met olieverf op linnen, maar haar praktijk strekt zich ook uit richting keramiek, performance, korte film en sinds een paar jaar ook werken op papier. Haar artistieke praktijk is diep geworteld in haar fysieke en emotionele ervaringen met de natuur. Het werk van de kunstenaars wordt daarnaast sterk beïnvloed door werkperiodes in Noorwegen, Portugal en (Livingstone Projects in) Berlijn. Naast schilderijen presenteert Simons in deze tentoonstelling ook keramische objecten. Haar interesse in keramiek ontstond tijdens haar verblijven in Portugal, waar ze samenwerkte met lokale meesters en traditionele technieken leerde. Ze laat zich ook onder andere inspireren door het concept van shinrin-yoku, ofwel ‘bosbaden,' een Japanse kunst van onderdompeling in de stilte en magie van het bos.
De kunstenaar beschouwt het schilderen als een fysieke en intuïtieve handeling, resulterend in wat ze beschrijft als ‘expressieve ruimtes’. Ze brengt de verf in dikke lagen en met verschillende pasteuze texturen op het doek aan, vaak werkend in een nat-in-nat techniek. Ze bouwt en breekt structuren op het doek, vanuit diezelfde wens om te ontmantelen en deconstrueren, en zoekt daarbij naar een balans. Het proces weerspiegelt in zekere zin haar zoektocht naar de essentie van wat een landschap is.
Ingrid Simons werd in 1976 geboren in Eindhoven en studeerde in 1999 af aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving in ’s-Hertogenbosch. Haar werk is onder meer opgenomen in de collecties van Museum Bommel van Dam, het LUMC en Achmea en was te zien in Kunstmuseum Den Haag, het Noordbrabants Museum, Museum Van GoghHuis, Palacio Dom Manuel Evora, Museum Belvédère, het Art Museum of Nanjing, Kunsthal KAdE, het Bonnefantenmuseum, Museum De Fundatie, het Van Abbemuseum en Museum De Pont. In 2005 en 2008 werd ze genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst.
