‘The VORCE’
of hoe ‘Het dodeneiland’ de ‘De goddelijke komedie’ blijft uitdagen
Prof. Em. Freddy Decreus
De tentoonstelling die de Latemse Gallery Ysebaert opstart op 23 mei 2024 valt van in den beginne op door een dubbele gelaagdheid. Enerzijds is er een sterke figuratieve en mythische sfeer met elementen uit de klassiek Griekse onderwereldse verbeelding, anderzijds voel je ook een shocking experience die je niet zo goed kan thuisbrengen en onrustwekkend aanvoelt. Je bezoekt de tentoonstelling met een verstand dat westers en dus rationeel denkt (de logos), maar gaandeweg duikt hier ergens het ‘numineuze’ op, een onvatbare dimensie die het ‘gans andere’ oproept. Een ervaring die ten zeerste verschilt van wat we in ons dagelijks leven meemaken en zich uitdrukt in mythische beelden en verbanden die ons overstijgen en in verwarring brengen. Vooral omdat het ook over de dood gaat, een onderwerp dat vandaag nog steeds taboe is en waar we de passende rituelen voor missen.
Door deze expositie ‘The VORCE’ te noemen betreedt Steven Peters Caraballo het veld van psychologie en filosofie. ‘The VORCE’ is een intrigerend neologisme dat tegelijk ‘DIVORCE’ en ‘FORCE’ oproept, een existentiële positie die zowel over scheiding en verlies gaat als over de veerkracht om opnieuw te beginnen. Afscheid en vervreemding van het oude en tegelijk een helende verbeelding binnen het nieuwe. Psychologisch belangrijk wanneer het over persoonlijk lijden en verlies gaat, cultuurfilosofisch uitdagend wanneer het iets over onze tijd zegt. Met als belangrijke vraag: is hetgeen wij als ‘werkelijkheid’ menen te kennen, met onze psyche en logos, met geheel onze voorstellingswereld dus, niet steeds slechts een onvolledig canvas, een persoonlijke of ideologische schimmenwereld die ten allen tijde onecht of onaf kan blijken?