Bradwolff & Partners is zeer verheugd dit jaar de werken van Katrin Korfmann en Eva-Fiore Kovacovsky te tonen op Unseen, in samenwerking met Art Affairs. Daarnaast presenteren we een solo installatie van Jaehun Park in de Unbound tentoonstelling in het Transformaterhuis naast de iconische Gashouder bij de Westergas. Onder de noemer; Reflections & Perspectives is hun werk te zien in een dialogisch geheel. Bezoek ons in stand 27!
Katrin Korfmann kennen we goed van haar kenmerkende vogelperspectief. De werken die ze maakt komen voort uit observaties van ontmoetingen in de openbare ruimte van ons dagelijks leven. Tijdens Unseen presenteren we twee van haar nieuwe werken waaronder ‘Hanami’ het kersenbloesempark in het Amsterdamse Bos waar de relatie tussen mens en plant centraal staat. Het tafereel wordt gecreëerd door de verschillende kleuren van het park en maken het beeld in combinatie met hoogte- en diepteverschillen tot een intiem doorkijkje. Het tweede nieuwe werk 'Back Side' is onderdeel van de Homo Ludens serie waarin ze zich toelegt op de spelende mens in haar context. Individuen komen op een beweeglijke manier samen, zonder daadwerkelijk samen te zijn.
Heldere kleuren en scherpe schaduwen verleiden de kijker op subtiele wijze tot de positie van macro- en micro-voyeur. We zijn ook zeer verheugd met haar nominatie voor de shortlist van de Meijburg Art Commission 2022. De vijf genomineerden tonen hun werk tijdens Unseen in de Westergas Meijburg Lounge in de Westerliefde. De winnaar wordt tijdens de opening op 15 september bekend gemaakt.
Eva-Fiore Kovacovsky laat de natuur in haar artistieke praktijk doorklinken als iets wat aan de ene kant aan territorium wint en aan de andere kant door de mens wordt ingekaderd. Haar fotogrammen zijn experimenten met materialen die ze in de natuur vindt. Een fotogram is een afdruk van een voorwerp dat direct op lichtgevoelig materiaal is gelegd en vervolgens belicht. Tijdens Unseen tonen we een grid van bladnegatieven die ze maakte met bladeren waaraan door verschillende insecten werd geknaagd. Ze geeft de natuur een eigen stem die poëtisch doorklinkt via de beelden. Haar nieuwe boek wordt uitgegeven door Roma en een voorproefje/dummy ervan is te zien tijdens Unseen.
De kunstenaars vragen zich alledrie af of we de wereld om ons heen, maar ook vooral onszelf moeten temmen. Hun invalshoeken zijn compleet verschillend. Waar Kovacovsky zich richt op de natuur als werkmateriaal, concentreert Korfmann zich op het stimuleren van speelsheid. In een wereld waarin alles bedacht wordt, gecontroleerd wordt en systematisch verloopt, wenst zij de mens meer creativiteit toe.
Jaehun Park richt zich op complexe mondiale kwesties die de aarde in haar greep houden. De spanningsvelden die hij bezoekt, bevragen een houding van de mens die niet langer ambigu is, maar activistisch. De mens is zo lang bezig geweest de aardbol te gebruiken voor eigen gewin, dat hij betoogt dat zij verantwoordelijkheid neemt.
Hun werken verleggen je blik, en zetten de – vaak ongemakkelijke – omgang van de mens en zijn omgeving in een ander perspectief. Regelmatig wordt er over cultuur en natuur geschreven als twee entiteiten die lijnrecht tegenover elkaar staan, vooral in een van oudsher aangeharkt land als Nederland. Zo probeert de mens tot op de dag van vandaag de natuur te beïnvloeden, te temmen, in te perken en naar haar zijn hand te zetten. Maar laat de natuur dat wel toe?
Unbound
Jaehun Park 'Highway Epigram’ 2022
Jaehun Park toont zijn werk bij Unbound en maakt gesimuleerde videowerken waarin hij fysieke substanties met behulp van 3D-scantechnologie vertaalt naar virtuele substanties, zoals polygoon structuren en puntenwolk systemen (een set datapunten in de ruimte). Hij gebruikt hyperrealistische 3D-rendering om in massa geproduceerde objecten – als vaten van kapitalistische ideologie – in een verlaten digitale ruimte te ensceneren of om ze te situeren in ‘ritualistische’ installaties die onmogelijke natuurlijke fenomenen uitbeelden. Zijn virtuele werken gaan in op de huidige problematische gebeurtenissen op aarde door in te zoomen op slim gekozen metaforen en objecten.
Met zijn nieuwste werk Highway Epigram maakte Jaehun Park gebruik van de 3D-scan gegevens zoals Point Cloud en Photogrammetry- technologie om de realiteit van onze wereld weer te geven. Het werk van 'Highway Epigram' biedt een scherpe blik op de huidige wereld waarin we leven, waaronder de oorlog in Oekraïne, hyperinflatie, crypto currency-bubbeleconomie, oliecrisis, de Trump - muur (samen met de Mexicaanse grens), de dreiging van de 3e Wereld Oorlog, enzovoort. De fundamentele vraag die uit dit werk naar voren komt: "Is de economische groei en onze vooruitgang hetzelfde?" Voor deze video gebruikt hij het gevoel van snelheid met behulp van verkeersborden en infrastructuren op snelwegen, explosies van gebouwen, oliepompen, olieboor-/pompmachines, Nordstream-gaspijpleidingen, enz. In de auto op de snelweg voelen we de werkelijke snelheid van onze lichaamsbeweging niet. Wanneer de auto echter crasht, kan ons lichaam het acceleratievermogen niet aan en wordt het vernietigd. Binnen een paar jaar zal Tesla's autonoom rijdende voertuig dominant zijn op de snelweg. Door de metafoor van de snelweg, als allegorie van de gefragmenteerde objecten en simulatie van puntenwolk-deeltjes uit het verwoeste gebouw, onthult dit werk het blote gezicht van onze wereld. Abstracte penseelstreken weergegeven in 3D-ruimte zijn afkomstig van het traject van de fragmenten van een botsing.
Met zijn simulatie-algoritmen, gemanipuleerde en geënsceneerde virtuele landschappen en installaties onthult hij het topje van de echte wereld – oververzadigd door afschuwelijke en glorieuze momenten van kapitalisme. Verlangen, ijdelheid, schuld, irrationaliteit en schuldenlast worden hulpbronnen in de ‘rituele’ ruimte van het kapitalisme. Het concept van de hel manifesteert zich niet na de dood, maar hier in deze helse realiteit.