De expositie Ici, le temps s’étire (here, where time stretches) toont werk van 3 fotografen die in hun werk ingaan op het begrip tijd. Zoals het verglijden en vastleggen van de tijd waar Hans Bol door is gefascineerd. In zijn werk staan vogels hier symbool voor: vogels die op weg ergens naartoe zijn, ze vliegen omhoog als het leven dat weg vliegt. De kraai, een van de favoriete vogels van Bol, is tevens een metafoor voor iets universelers. Niet alleen de dood, zoals we dat van oudsher kennen, volgens sommige culturen staat de vogel voor de aankondiger van geluk.
In zijn meest recente serie maakt Bol gebruik van platinadrukken, een oud en exclusief procedé dat zorgt voor warm-tonige en iets fluwelige prints. Platinadrukken staan bekend om hun lange houdbaarheid en kleurvastheid en refereren daarmee naar het streven van de fotograaf het eeuwige en tijdloze in beeld te vatten.
Een filosofische invalshoek op dit thema is van Alexander Sporre. Sporre ziet zijn fotografie als een bijproduct van een metafysische zoektocht naar de werkelijkheid. Hij onderzoekt niet de werkelijkheid zoals we die met onze zintuigen beleven, maar datgene wat boven de materie uitgaat, een wereld van tijdloze en onveranderlijke ideeën en vormen.
Sporre gebruikt (on)conventionele fotografie technieken - en combineert zowel analoog als digitaal - om de bekende werkelijkheid zoveel mogelijk te abstraheren en een nieuwe werkelijkheid te creëren.
Tot slot een bespiegeling van Victoire Eouzan van tijd: Hoe kan tijd ervaren worden tussen vluchtigheid en elasticiteit. Kunnen we tijd verlengen, zodat deze niet opeens tussen onze vingers door glipt? De nieuwste serie van Victoire Eouzan gaat over haar relatie tot tijd en vooral haar relatie tot het heden. Dit komt tot uiting in de plaatsen en plekken die zij bezoekt en die haar aanzetten tot contemplatie. Zij onderhoudt altijd een fysieke verbinding met deze plekken, zij gaat naar de zee, trekt door bergen heen, dit fysieke onderzoek dwingt haar te voelen wat daar gebeurt.
Door teksten over de beelden te plaatsen wordt er een dialoog tot stand gebracht tussen het mentale beeld dat door de tekst wordt gecreëerd en het daadwerkelijke afgedrukte beeld. Hiermee onderzoekt zij wat afbeeldingen suggereren, en welke emoties zij teweeg brengen.
In haar kunstenaarspraktijk confronteert ze technieken uit verschillende vakgebieden met elkaar, zoals oude fotografische of printprocestechnieken, met nieuwe technologieën.