Blauw is altijd de meest betoverende kleur geweest voor kunstenaars. Als pigment is blauw uiterst zeldzaam in de natuur. Tegelijkertijd is het overal om ons heen. Hoewel we nooit het
blauw van de zee kunnen aanraken of het blauw uit de lucht kunnen vastpakken. Om deze reden is blauw altijd de kleur geweest van een compleet andere wereld buiten die van ons.
Een lange tijd in de geschiedenis was er weinig blauw te zien. De Oude Grieken hadden er niet eens een apart woord voor. Op landkaarten werden zeeën vaak groen afgebeeld. Dus toen er aan het eind van de Middel Eeuwen een daadwerkelijk heldere blauwe steen beschikbaar kwam in Europa, veranderde dit de kunst op een drastische manier. Genaamd ‘lapis-lazuli’, werd de steen vermalen tot de verf ‘ultramarijn’, dat ‘van overzees’ betekent,
aangezien het uit Afghanistan afkomstig was.
Hiervoor was er nauwelijks blauw gebruikt in de kunstgeschiedenis. Al snel probeerde De Kerk een monopolie op de verf te krijgen, zodat het enkel kon worden gebruikt voor de
meest heilige delen van een schilderij. Hierdoor werd het voor een korte tijd zelfs kostbaarder dan goud.
In de Romantiek werd blauw bekend als de kleur van onze diepste gevoelens. Dit bleef zo toen de Impressionisten herhaaldelijk blauw gebruikten wanneer ze hun diepste emoties probeerden af te beelden. Enige tijd later koos Picasso deze kleur om mee te werken toen hij rouwde om de zelfmoord van zijn beste vriend, bekend geworden als zijn Blauwe Periode.
Yves Klein maakte zelfs zijn eigen blauw, de kleur als het kunstwerk zelf. Hij wilde deze wereld verlaten en blauw representeerde voor hem de oneindigheid. Net zoals kijken naar
de lucht of de zee oneindigheid oproept. Tientallen jaren later gebruikt kuntenaars Daan van Golden blauw om deze zelfde redenen.
Blauw is de kleur geweest van de wereld voorbij die van ons eigen. Maar toen we in 1968 voor de eerste keer zagen hoe de Aarde eruitzag vanuit de ruimte, leerden we dat blauw eigenlijk de kleur was van onze eigen thuis. Nog steeds, wegens de lange geschiedenis in gebruik, is blauw de kleur die kunstenaars kiezen wanneer ze iets afbeelden uit onze verbeelding, iets onbereikbaars, afstandelijk of goddelijk.
In deze groepstentoonstelling hebben we enkel blauwe werken geselecteerd die de significantie en belang van de kleur blauw laten zien. Te zien is hoe Corbijn een foto in een monochromatisch blauw printte, hoe Casper Braat voor een blauwe colour coating koos om zijn heilige superheld te verbeelden, hoe Thijs Zweers zijn zwarte houtskool verving voor blauw potlood, hoe Akkerman zijn zelfportretten schilderde met enkel blauw en natuurlijk hoe Klein’s zelfontworpen IKB-verf eruitziet in het echt.