Reflection van Jaehun Park opent met een bijna hypnotiserende ervaring: licht speelt over een smalle verticale strook digitaal water. Wat we zien is geen natuur, maar een overtuigend gesimuleerd oppervlak – een artificiële huid waarin technologie en zintuiglijkheid samenvallen.
Park transformeert het lcd-scherm tot een sculpturaal object. De vorm doet denken aan een spiegel of een zuil, maar het is de beweging – langzaam, vloeiend, voortdurend – die het werk zijn intensiteit geeft. De verticale oriëntatie dwingt het oog omlaag, vertraagt de blik, en nodigt uit tot concentratie. Met een duur van 5 minuten en 27 seconden is het werk bedachtzaam, ritmisch – het vraagt om aanwezigheid.
Deze digitale waterspiegel is meer dan een vormstudie: ze fungeert als venster op Park’s bredere thematiek, waarin virtuele representatie, zintuiglijke ervaring en existentiële reflectie elkaar raken. Licht wordt inzicht, water wordt bewustzijn, simulatie wordt ervaring.
Met Reflection biedt Park een stille, gestileerde interventie – minimalistisch en precies. Een werk dat vertraagt en scherpt, en ons herinnert aan de kracht van kijken.