Popel Coumou zoekt met bedachtzaamheid naar emoties in abstracte volumes en grafische horizonten. In haar werk
toont ze een zeer persoonlijke mengvorm van modernistisch utopisme en intieme beroering. Een landschapsfoto werd gecombineerd met transparant en wit papier, waarmee een gedetailleerde compositie werd gemaakt. De collage werd verlicht vanaf de achterkant, waardoor er diepte en ruimte suggestie wordt gewekt. Vervolgens maakte Coumou hier een foto van en wordt deze vergroot geprint.