Carlijn Kingma (1991, Nederland) maakt ontzagwekkende en verfijnde tekeningen die zijn opgebouwd uit architectonische elementen en structuren. Haar tekeningen, of kaarten zoals ze ze noemt, zijn denkbeeldige landschappen waarin ze de kijker meeneemt op een reis door de geschiedenissen en toekomstscenario's van grote thema's van de mensheid, zoals utopie, kapitalisme en moderniteit.
De 16e-eeuwse Zuid-Nederlandse schilder Pieter Brueghel de Oude, de 18e-eeuwse Italiaanse graficus en architect Giovanni Battista Piranesi en de 19e-eeuwse Engelse architect en kunstenaar Joseph Gandy worden genoemd als inspiratiebronnen voor haar werk. Kingma studeerde Bouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. In 2016 studeerde ze af met haar eerste werk: History of an Utopian Tradition. Dit afstudeerproject, een animatiefilm waarin ze 50 van haar tekeningen liet zien, voldeed niet aan de eisen formele afstudeereisen van de opleiding, maar kreeg toch het hoogste cijfer.
Met haar afstudeerwerk won ze ook de First New Babylon Award, die jaarlijks wordt uitgereikt door het Kunstmuseum in Den Haag en de TU Delft voor het beste afstudeerproject op het raakvlak van kunst en architectuur, waarna haar werk werd tentoongesteld in het Kunstmuseum in Den Haag 2018. In dat jaar was ze ook artist-in-residence bij Joep van Lieshout. Voor haar werk werkt Kingma samen met andere kunstenaars en onderzoekers. Zo werkte ze in 2020 samen met Rutger Bregman en maakte ze naar aanleiding van zijn boek 'De meeste mensen deugen' een werk met de titel 'The Fabric of Humankind'. In 2021 werd ze door Stichting Kunstweek geselecteerd als talent van het jaar 2022.