De werken van de Nederlandse kunstenares Krystel Geerts worden gekenmerkt door de ongrijpbare aard van hun oppervlakken en materialiteit.
Ze zien er fragiel en open uit, als vage herinneringen aan barokke architectuur. Niet in het minst omdat het creatieproces in de werken is vastgelegd. Voor La Chimera maakte Geerts een enorme poort van klei en gebruikte ze haar blote handen en speciaal vervaardigde gereedschappen om een ‘stroming’ in het materiaal te creëren. Er zijn ook vingerafdrukken te zien. Ze gooide herhaaldelijk kleischijven tegen het natte kleicolossus, dat uiteindelijk 700 kilo woog, en die bleven eraan kleven. La Chimera is prachtig, ornamentaal en toch opgelost en poreus. Het is een document van zijn creatie en tegelijkertijd de ontkenning ervan. Geerts heeft La Chimera I in polyester en La Chimera II in acrylhars gegoten naar het origineel. De massieve kleideur daarentegen bestaat niet meer. Hoewel de mallen het uiterlijk van de poort behouden, zijn ze uitgehold en licht als een achtergrond.
Krystel Geerts (*1993, Deventer) studeerde aan de AKI Academie voor Kunst & Design in Enschede en de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Momenteel heeft ze een residentie aan de Rijksakademie Amsterdam. Haar werken zijn onder meer te zien geweest in groepstentoonstellingen in de Saatchi Gallery in Londen, 2024; Museum De Fundatie, Zwolle, 2023; C-mine Genk, 2024 en Galerie Tegenboschvanvreden, Amsterdam, 2024.