Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Wouter van den Eijkel
Preview Seizoen: 8 shows over natuur & klimaat
Aanstaande vrijdag is het zover, dan begint het Amsterdamse galerieseizoen van het najaar van 2021. De uitnodigingen voor openingen heeft u inmiddels ontvangen, de persberichten zijn klaar en op het moment dat u dit leest worden de tentoonstellingen ingericht.
Net als de afstudeertentoonstellingen aan de kunstacademies geeft een opening van het galerieseizoen een goede indruk van wat er op dit moment gemaakt wordt en welke thema’s spelen. Het thema dat verreweg de meeste aandacht krijgt is de natuur en onze omgang daarmee, maar liefst 9 van de 35 tentoonstellingen gaan over de natuur of afgeleide thema’s als klimaatverandering, ecologische voetafdruk, consumentisme en duurzaamheid.
Het andere grote thema van deze tijd, sociale ongelijkheid, is eveneens goed vertegenwoordigd. In zes tentoonstellingen is er aandacht voor onderwerpen als gender en identiteit (Groepstentoonstelling Equal Affections bij GRIMM), geschiedenissen die buiten het westers blikveld vallen (Raquel van Haver bij de Kersgallery), vooroordelen (Sarah Maple bij BosxKoch), racisme (Isaac Julien bij Ron Mandos) en klasse (Inge Meijer bij Akinci). Zoals ieder jaar zijn er debutanten, vijf debutanten, en 6 expo’s waarin kunstenaars verderbouwen aan hun oeuvre, waaronder: Peter Struycken (Andriesse Eyk), Philip Akkerman (Torch), en Helen Verhoeven (Stigter Van Doesburg).
En de pandemie dan? Die komt er tamelijk bekaaid vanaf en figureert slechts in een drietal shows. GoMulan maakt met Theater een show die laat zien hoe kunstenaars Tobias Asser en Peter Zegveld de lock down ondergingen, Marian Cramer Projects brengt werken die gemaakt zijn tijdens de lockdowns en Jens Pfeifer verwerkt het onderwerp bij Lumen Travo in zijn sculpturen. Afgezien daarvan vielen de woorden Corona en pandemie niet in de persberichten.
In deze collectie aandacht voor het thema dat het vaakste aan bod komt: de natuur en onze omgang daarmee. Een breed thema dat op tal manieren besproken wordt. Waar Anne Geene ons wijst op de onopvallende schoonheid van de natuur en Lex ter Braak juist oog heeft voor de taalkundige clichés waarin we haar vatten, luidt Claudy Jongstra de noodklok. Ons consumentisme en roofbouw op onze planeet wordt aangekaart in het werk van Uta Eisenreich en Giulia Cenci, terwijl bij Rademakers de mogelijkheden van duurzaam gemaakte kunst worden onderzocht. Wat ons te wachten staat schetst Johan Scherft: een soort tropische all-in bestemming waarin we enkel overleven en er geen plek is voor kunst en cultuur.
Net als de afstudeertentoonstellingen aan de kunstacademies geeft een opening van het galerieseizoen een goede indruk van wat er op dit moment gemaakt wordt en welke thema’s spelen. Het thema dat verreweg de meeste aandacht krijgt is de natuur en onze omgang daarmee, maar liefst 9 van de 35 tentoonstellingen gaan over de natuur of afgeleide thema’s als klimaatverandering, ecologische voetafdruk, consumentisme en duurzaamheid.
Het andere grote thema van deze tijd, sociale ongelijkheid, is eveneens goed vertegenwoordigd. In zes tentoonstellingen is er aandacht voor onderwerpen als gender en identiteit (Groepstentoonstelling Equal Affections bij GRIMM), geschiedenissen die buiten het westers blikveld vallen (Raquel van Haver bij de Kersgallery), vooroordelen (Sarah Maple bij BosxKoch), racisme (Isaac Julien bij Ron Mandos) en klasse (Inge Meijer bij Akinci). Zoals ieder jaar zijn er debutanten, vijf debutanten, en 6 expo’s waarin kunstenaars verderbouwen aan hun oeuvre, waaronder: Peter Struycken (Andriesse Eyk), Philip Akkerman (Torch), en Helen Verhoeven (Stigter Van Doesburg).
En de pandemie dan? Die komt er tamelijk bekaaid vanaf en figureert slechts in een drietal shows. GoMulan maakt met Theater een show die laat zien hoe kunstenaars Tobias Asser en Peter Zegveld de lock down ondergingen, Marian Cramer Projects brengt werken die gemaakt zijn tijdens de lockdowns en Jens Pfeifer verwerkt het onderwerp bij Lumen Travo in zijn sculpturen. Afgezien daarvan vielen de woorden Corona en pandemie niet in de persberichten.
In deze collectie aandacht voor het thema dat het vaakste aan bod komt: de natuur en onze omgang daarmee. Een breed thema dat op tal manieren besproken wordt. Waar Anne Geene ons wijst op de onopvallende schoonheid van de natuur en Lex ter Braak juist oog heeft voor de taalkundige clichés waarin we haar vatten, luidt Claudy Jongstra de noodklok. Ons consumentisme en roofbouw op onze planeet wordt aangekaart in het werk van Uta Eisenreich en Giulia Cenci, terwijl bij Rademakers de mogelijkheden van duurzaam gemaakte kunst worden onderzocht. Wat ons te wachten staat schetst Johan Scherft: een soort tropische all-in bestemming waarin we enkel overleven en er geen plek is voor kunst en cultuur.
6 Media items ᛫ 79 Beschikbare kunstwerken
9 shows ᛫ 24 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Anne Geene neemt je met Book of Plants mee op een expeditie door de microkosmos van blad, knop en bloem naar tak, stengel en stam. Een wereld met een onmetelijke variatie in kleur, vorm en maat. Geene is fotografe, maar de foto staat zelden centraal. Haar werk gaat over verzamelingen en hoe verschillende verzamelingen zich tot elkaar verhouden. Met Book of Plants bouwt ze verder aan een oeuvre dat de opmerkelijke schoonheid van het onopvallende uitdrukt.
(Galerie Caroline O'Breen)
(Galerie Caroline O'Breen)
0 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken
12 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Schrijver-kunstenaar Lex ter Braak brengt met Bilderbaumbuch een ode aan de veelzijdigheid van de boom. Ter Braak volgt in zijn tekeningen, foto’s en schilderijen de werdegang van bomen. Indachtig W.H. Audens woorden dat een cultuur niet beter is dan zijn bossen, heeft Ter Braak oog voor literaire en cultuurhistoristorische clichés die aan bomen en de natuur kleven. “Kunnen wij de natuur van onze vervalsende clichés bevrijden, haar loshakken uit de gefossiliseerde taal die haar verstikt, losweken van de plakplaatjes die haar tot een beduimeld album hebben verstijfd?'
(galerie dudokdegroot)
(galerie dudokdegroot)
0 Media items ᛫ 17 Beschikbare kunstwerken
3 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Bij Galerie Fontana staan de mens en de aarde centraal. Op Lauriergracht 11 zijn met een zoutlaag bedekte foto’s Illanit Illouz te zien. De zoutlagen zijn voor Illouz een metafoor voor de volatiele politieke situatie in de landen die grenzen aan de Woestijn van Judea en de Dode Zee: Israël en Palestina. Twee deuren verder is Woven Skin te zien; de imposante nomadische tentoonstelling van Claudy Jongstra. In de tentoonstelling die de afgelopen jaren van klimaattop naar klimaattop reisde uit Jongstra haar zorgen uit over klimaatverandering, biodiversiteit, sociaal onrecht en het in onbruik raken en verdwijnen van traditionele ambachten.
(Galerie Fontana)
(Galerie Fontana)
2 Media items ᛫ 42 Beschikbare kunstwerken
5 shows ᛫ 1 Highlights ᛫ 1 Aanbevelingen
Hoe maak je van alledaagse voorwerpen een symbool voor een groter verhaal, dat is een van de vragen die Uta Eisenreich onderzoekt in As if. Haar beeldtaal leent ze van de commerciële fotografie. Goedkope, alledaagse voorwerpen worden prachtig gepresenteerd, maar hebben tegelijk iets dramatisch en omineus. Alsof ze ons herinneren aan de ecologische impact van ons consumentisme. Bij de opening wordt ook het nieuwe, gelijknamige boek van Eisenreich gepresenteerd.
(Ellen de Bruijne Projects)
(Ellen de Bruijne Projects)
Giulia Cenci
0 Media items ᛫ 9 Beschikbare kunstwerken
1 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
In de voorruimte van de galerie debuteert de Italiaanse Giulia Cenci. Met haar installaties en sculpturen levert ze kritiek op het concept van het Antropoceen, waarin de mensheid superieur zou zijn. Volgens Cenci staat de mens door zijn vernietigende consumentisme echter onder dezelfde druk als de ecosystemen die ze vernietigt. In haar post-apocalyptische sculpturen verbeeldt ze een wereld met een gelijk speelveld voor mens en natuur. In de achterruimte van de galerie is de groepstentoonstelling Combine te zien, met werk van Adriano Amaral, David Jablonowski, Tenant of Culture en Jennifer Tee.
(Galerie Fons Welters)
(Galerie Fons Welters)
0 Media items ᛫ 29 Beschikbare kunstwerken
6 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
In Beyond Transparancy onderzoekt Jens Pfeifer het verschijnsel transparantie. Transparantie bestaat alleen door de informatie die erachter zit. Als de onderliggende informatie er niet was, was er geen noodzaak voor transparantie. Door dingen transparant te maken, ontstaat nieuwe informatie die op zijn beurt weer onderzocht moet worden. Transparantie kan dus kennis creëren. Pfeifer onderzoekt die nieuwe kennis op een poëtische wijze in de serie sculpturen Exercises in Observation, die verwijzen naar recente mondiale gebeurtenissen, zoals klimaatverandering.
(Lumen Travo Galerie)
(Lumen Travo Galerie)