Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Flor Linckens
Fascinerende concepten in 5 abstracte kunstwerken
Cultuurhistoricus en fervent kunstverzamelaar - van met name geometrisch abstracte, minimale kunst - Flor Linckens is, naast redacteur en medewerker digitale communicatie van GalleryViewer, werkzaam als freelancer voor het Van Abbemuseum, Art Rotterdam, Unseen en Young Collectors Circle. Als oprichter en vliegende reporter van Cultuurambassadeurs, Galeriereporter & Nordic Days brengt ze inspirerende samenwerkingen tot stand tussen cultuurinstagrammers, bloggers en vloggers en is ze altijd op de hoogte van wat er speelt in de kunstwereld. Haar liefde voor de abstracte kunst van vandaag licht ze toe in deze door haar samengestelde collectie.
Toen Ellsworth Kelly in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw gebruik maakte van onconventioneel gevormde canvassen - die allemaal een perfecte spanning oproepen - was hij een pionier in de kunstwereld. Hij vervaagde hiermee de grens tussen schilderkunst en sculptuur, en daagde ons uit om na te denken over wat kunst kan zijn. Hetzelfde geldt voor verschillende andere kunstenaars die modern abstracte en minimale kunst maakten. En hoe kun je als hedendaagse kunstenaar toch nog je eigen, originele stempel drukken op je abstracte werk? Voor mij zit hem dat enerzijds in het toevoegen van een theoretisch, conceptueel kader en anderzijds in verrassend en ongewoon materiaalgebruik. Voor deze collectie verzamelde ik 5 kunstwerken waarvoor de kunstenaars voortbouwen op een fascinerend concept en/of materiaal, waarbij ze - vaak tussen de regels door - ook nog een kritische boodschap weten mee te geven.
Toen Ellsworth Kelly in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw gebruik maakte van onconventioneel gevormde canvassen - die allemaal een perfecte spanning oproepen - was hij een pionier in de kunstwereld. Hij vervaagde hiermee de grens tussen schilderkunst en sculptuur, en daagde ons uit om na te denken over wat kunst kan zijn. Hetzelfde geldt voor verschillende andere kunstenaars die modern abstracte en minimale kunst maakten. En hoe kun je als hedendaagse kunstenaar toch nog je eigen, originele stempel drukken op je abstracte werk? Voor mij zit hem dat enerzijds in het toevoegen van een theoretisch, conceptueel kader en anderzijds in verrassend en ongewoon materiaalgebruik. Voor deze collectie verzamelde ik 5 kunstwerken waarvoor de kunstenaars voortbouwen op een fascinerend concept en/of materiaal, waarbij ze - vaak tussen de regels door - ook nog een kritische boodschap weten mee te geven.
2 Media items ᛫ 7 Beschikbare kunstwerken
3 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Het werk van Remy Jungerman is interessant omdat hij de beeldtaal van het modernisme en de Stijl op een geheel nieuwe manier vormgeeft. Zo maakt hij voor zijn sculpturen gebruik van de geometrische patronen en vormen van de Marron in Suriname. De Marron zijn tot slaaf gemaakte West-Afrikanen die hun gevangenschap ontvluchtten en zich schuil hielden in het Surinaamse regenwoud. Jungerman voelt een persoonlijke verbinding met de Marron: zijn voorouders via moederskant. Hij combineert hun traditionele dessins en beeldtaal met het westers modernisme - dat op zichzelf al het bekritiseren waard is - en dwingt ons er opnieuw naar te kijken. Hij voegt daar ook materialen aan toe die een religieuze waarde vertegenwoordigen. Zo komen verschillende geschiedenissen en meerdere moderniteiten samen op een vernieuwende manier.
(Galerie: Galerie Ron Mandos)
(Galerie: Galerie Ron Mandos)
3 Media items ᛫ 33 Beschikbare kunstwerken
6 shows ᛫ 1 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Aan dit drieluik van Simone Hoàng ging een fascinerend onderzoeksproces vooraf, geïnspireerd op een pasfoto van haar biologische moeder. De eerste kleurtechnieken van Kodak waren namelijk niet in staat om de kleuren bruin, rood en geel waarheidsgetrouw af te drukken. Witte mensen zijn immers altijd de norm geweest dus zij moesten vooral mooi op beeld staan. Hoàng rekent af met dit bizarre gegeven en zag het als een startpunt voor haar onderzoek. Ze verwerkte en scheidde de emulsielagen één voor één in een chemisch proces, waardoor bruin, rood en geel — essentieel voor het creëren van verschillende huidskleuren — tevoorschijn kwamen. Met dit proces kreeg ze weer controle over haar herinnering, die ze in feite kloppend kon maken.
(Galerie: Galerie Fontana)
(Galerie: Galerie Fontana)
4 Media items ᛫ 2 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Voor de 'Luminous Bodies' reeks maakt de Taiwanees-Canadese kunstenaar Ed Pien gebruik van oceaanwater op zwart papier. De zoutkristallen die na verdamping overblijven vormen een onvoorspelbaar patroon dat hij vervolgens perfectioneert met witte inkt. Pien: “Water wil ontsnappen, het wil niet gevangen worden.” Het effect is multi-interpretabel: je kunt in deze abstracte verbeelding ook sterrenconstellaties zien of mysterieuze grotachtige ruimtes. Pien probeert op deze manier uitdrukking te geven aan zijn fascinatie en ontzag voor de natuur. Hij werkt al 35 jaar met water, dat hem niet alleen inspireert, maar ook een politieke lading heeft. Pien probeert de gevoelsmatige scheiding tussen mens en natuur te verkleinen gedurende de globale klimaatcrisis waarvan de verregaande effecten steeds duidelijker en vooral urgenter worden.
(Galerie: Galerie Maurits van de Laar)
(Galerie: Galerie Maurits van de Laar)
8 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken
7 shows ᛫ 1 Highlights ᛫ 2 Aanbevelingen
Het werk van de in New York wonende (Nederlandse) kunstenaar Rafaël Rozendaal gaat vrijwel altijd over het internet. In het Stedelijk Museum kon je vorig jaar letterlijk browsen door zijn geabstraheerde websites. Die verkoopt hij met een contractuele eis: de website moet altijd toegankelijk blijven voor een groter publiek. Bij datzelfde publiek is hij misschien het bekendst als de bedenker van het ‘Bring Your Own Beamer’-concept, dat zelfs op de Biënnale van Venetië te zien was. Ik vind persoonlijk vooral zijn fysieke manifestaties van de digitale wereld erg fascinerend, zoals de in wandtapijt verwerkte abstracties van bekende websites waaronder Google, Dropbox of, zoals hier te zien: een Twitter loginpagina. Hij maakt daarvoor een speciale code die informatie op de website - van tekstvelden tot advertenties - omzet in de geometrische elementen van de websitestructuur.
(Galerie: Upstream Gallery)
(Galerie: Upstream Gallery)