‘Le Monde à l’Envers’ heet de solotentoonstelling van Patrick van Caeckenbergh bij Zeno X Gallery. De juiste titel op het juiste moment want inderdaad: de wereld staat op z’n kop.
Zo las ik vanochtend dat een leraar in Rotterdam is moeten onderduiken vanwege een cartoon die - al vijf jaar - in de klas hing en weten we vandaag, 5 november 2020, nog steeds niet (zeker) of Biden of Trump de President van de Verenigde Staten zal worden maar weten we wel zeker dat de Amerikanen tot op het bot verdeeld zijn; waart Covid nog altijd onder ons waardoor musea en andere culturele instellingen hun deuren (weer) moeten sluiten, kunstbeurzen nog steeds worden afgeblazen en we, meer dan ever before in vredestijd, aan huis gekluisterd zijn.
De wereld op z’n kop.
Ook is op macro- en microniveau de discussie over wat wel en niet mag in de kunst onlangs weer hevig opgelaaid. Zo is de Philip Guston-expositie in Washington uitgesteld wegens het ontbreken van zwarte curatoren: “Een tentoonstelling met onder meer schilderijen met Ku Klux Klan-figuren kan niet door alleen witte curatoren worden samengesteld”, aldus Kaywin Feldman, directeur van de National Gallery of Art in Washington, in een interview met de website Hyperallergic. De beslissing om de overzichtstentoonstelling van het werk van de Amerikaanse kunstenaar Philip Guston (1913-1980) uit te stellen tot 2024 kwam het museum op felle kritiek vanuit de kunstwereld te staan. “Geen tentoonstelling over kleur zonder curatoren van kleur”, aldus Feldman*.
In Nederland sloeg onlangs een bom in naar aanleiding van het artikel ‘Hoe een kunstenaar carrière maakt onder aanhoudende beschuldigingen van aanranding en verkrachting’ (Lucette ter Borg, NRC, 30 oktober 2020) waaruit bleek dat de Nederlandse kunstwereld een zich zwaar misdragende kunstenaar jarenlang de hand boven het hoofd hield. En dat politie en justitie aangiftes over aanranding, verkrachting en andere fysieke en psychologische mishandeling en intimidatie systematisch naast zich neer legt. Prompt verscheen er een account op Instagram waar kunstenaars, galeriehouders en docenten aan de kunstacademie openlijk en anoniem worden beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag, al dan niet in de seksuele sfeer. Zonder hoor en wederhoor.
Een uiterst pijnlijke maar blijkbaar noodzakelijke situatie om het tij te keren.
Dus laten we beginnen met luisteren naar slachtoffers en hen serieus nemen en laten we ophouden met crimineel gedrag te vergoelijken of te faciliteren door weg te kijken. Maar laten we alsjeblieft geen kliklijnen starten of mensen publiekelijk aan de schandpaal nagelen. En al helemaal niet zonder hoor en wederhoor.
Kunst is een fantastisch medium om wantoestanden en pijnpunten aan de kaak te stellen. Ook als dat ongemakkelijk is of schuurt. En daarom ga ik nu, in het grote kunstaanbod van GalleryViewer, op zoek naar kunst waarin naakt, seks en politiek een rol, zo niet de hoofdrol spelen.
*https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/philip-guston-expositie-in-washington-uitgesteld-wegens-het-ontbreken-van-zwarte-curatoren~b5d6187e/