Tinkebell heeft een breed en maatschappelijk begrip van kunst. Daarom wilde ze graag een Collectie samenstellen van kunst die NIET voor boven de bank is. Haar kunstpraktijk kent eigenlijk geen grenzen en als die er al zouden zijn, dan zouden ze ver buiten de traditionele kunstwereld liggen. Zij infiltreert namelijk in de maatschappij - waar ook ter wereld - waar zij als kunstenaar onderzoek doet naar wrijvingen en pijnpunten in het heersende waarden- en normensysteem. Daarbij gaat ze nietsontziend te werk en neemt ze alles onder de loep: hoe we ons gedragen, hoe we leven, hoe we met elkaar omgaan, onze positie ten opzichte van de dieren, het milieu, de toekomst van ons voedsel, de fosfaatproblematiek, het gebruik van (sociale) media, vluchtelingenkaders, politiek, de kledingindustrie, multiculturalisme, communicatieproblematiek, verspreiding van (nep)nieuws, het leven in Fukushima (de Japanse provincie waar in 2011 een kernramp plaatsvond, red.) en meer.
Tinkebell verstaat de kunst om op basis van haar bevindingen - en door middel van haar kunstuitingen - hersens van mensen te hacken en hun gedrag te beïnvloeden. Tinkebell: ‘Misschien lijk ik een magiër op het gebied van communicatiestrategie. Maar ik ben een beeldend kunstenaar in de ruime zin van het woord: ik exposeer, organiseer en neem deel aan sociaal-culturele projecten, maak films, geef lezingen, neem deel aan debatten, werk strategieën uit om shit op te lossen (Tinkebell is één van de strategen achter het ‘kinderpardon’, red.), werkt als gastdocent op verschillende kunstacademies en schrijf boeken en columns.’
Het moge duidelijk zijn dat Tinkebell’s visie op kunst verder reikt dan de muren van een atelier, een woonhuis, een galerie of een museum. Daarom maakte ze voor GalleryViewer een Collectie van kunst die misschien niet past bij je gordijnen maar die je wel uit je comfortzone haalt. En daar gaat kunst over. Aldus Tinkebell.