23 june 2020, Oscar van Gelderen & Manuela Klerkx
De keuze van... Hilly Buyne
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Hilly Buyne (Coördinerend beleidsadviseur bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, 48 jaar)
Wat betekent kunst voor jou?
Beeldende kunst nodigt uit tot goed kijken. Kunst kan mij prikkelen, inspireren en leiden tot een goed gesprek. Door anders te kijken, kun je meer zien. Ik kijk heel graag naar beeldende kunst, bezoek tentoonstellingen, musea en ateliers van kunstenaars. Mijn man zei laatst: ‘Jij ademt kunst,’ nadat ik mij een weekend weer had ondergedompeld in het bekijken van kunst en het lezen van kunstboeken. De kracht van kunst moet meer worden benut. Kunstenaars kunnen ons een spiegel voorhouden, ook juist in dynamische turbulente tijden. Mooi om te zien dat ‘Black Lives Matter’ meteen door kunstenaars wordt omgezet in fraaie prikkelende beelden, die aanzetten tot een nader gesprek.
Ook de podiumkunsten hebben mijn aandacht. Ik kan ervan genieten als je na een voorstelling naar buiten loopt en de omgeving net iets anders kleurt, omdat je als het ware een nieuw inzicht krijgt door zo’n voorstelling. Mooi dat het gezelschap van Het Nationale Theater – waarvan ik lid ben van de Raad van Toezicht - tijdens de coronacrisis het concept ‘HNT speelt altijd’ bedacht, waardoor acteurs ondanks de huidige beperkingen mooie kleine voorstellingen kunnen spelen in de nieuwe werkelijkheid.
Boris Tellegen, Gosub, 2018, Galerie Ron Mandos.
Op mijn derde jaar kwam ik met mijn ouders uit Suriname naar Nederland. Kunst was bij ons thuis niet prominent aanwezig, maar af en toe onderwerp van gesprek. Dan ging het vaak over Surinaamse kunst en kunstenaars. We werden gestimuleerd om creatief bezig te zijn. Mijn vader houdt van tekenen, en heeft in Suriname nog les gehad van de bekende kunstenaar Nola Hatterman. Leuk om haar werk nu te zien hangen in de vaste collectie van het Stedelijk Museum Amsterdam.
Ik ben zelf op een gegeven moment steeds meer kunst gaan bekijken en er over gaan lezen. Doordat ik vanuit de Kunstcommissie van het ministerie van BZK ook zelf tentoonstellingen ging samenstellen met een klein team, kwam mijn kunstbeleving in een stroomversnelling. We benaderden kunstenaars, richtten de ruimte in, zorgden voor een klein catalogus en een feestelijke opening. Ieder kwartaal een nieuwe expositie. Onder andere de samenwerking met net afgestudeerde kunstenaars van de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag vond ik inspirerend. Een aantal van hen volg ik nog steeds.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Ik lees veel online en volg allerlei kunstenaars, galeries, designers, kunstcritici, theatermakers en kunstinstellingen via Instagram. Naast kranten lees ik offline Metropolis M, See All This, Beelden magazine en Boekman.
Raquel van Haver, Zonder titel, 2020, Kersgallery.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Ik bekijk het liefst kunst in musea en op beurzen. Af en toe ga ik naar een galerie. Ik ben ‘vriend’ van het Stedelijk Museum Amsterdam en Rijksmuseum. Het Stedelijk organiseert voor vrienden op de zaterdagochtend interessante cursussen over hun tentoonstellingen, waar ik graag aan deelneem. Verder bezoek ik graag allerlei tentoonstellingen in musea in het land, en soms in het buitenland. Zo staat de Christo-tentoonstelling in het Centre Pompidou op mijn lijstje om binnenkort te bezoeken.
Wat kunstbeurzen betreft is Art Rotterdam mijn favoriet. Huis voor hedendaagse cultuur Marres in Maastricht vind ik elke keer weer verrassend met hun expo’s. Daarnaast ken ik inmiddels aardig wat kunstenaars persoonlijk, waardoor ik af en toe een atelier kan bezoeken.
Ook ben ik lid van de Young Collectors Circle, waarmee we bezoeken brengen aan o.a. ateliers en galeries. Zo waren we laatst bij Luc Tuymans in zijn atelier in Antwerpen. Bijzonder, dat vind ik werkelijk een ‘feestje’ om met een klein aantal mensen van de ‘master himself’ te horen hoe hij te werk gaat, wat zijn beleving is en de recente werken in zijn atelier te bekijken. De kunstenaar zien in zijn omgeving waar hij creëert, dichterbij kun je bijna niet komen. Ook het aanbod van We like Art vind ik aantrekkelijk. Verder probeer ik ook eindexamenexposities van kunstacademies en open dagen van De Ateliers en de Rijksacademie te bezoeken.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Dat verschilt, ik moet zeggen dat ik steeds meer ga kopen omdat ik het prettig vind om ook thuis kunst om me heen te hebben en om hedendaagse kunstenaars te steunen in hun ontwikkeling. Het liefst koop ik natuurlijk een uniek werk, hoewel werk in oplage vaak betaalbaarder is. Ik heb uniek werk van onder andere Raquel van Haver, Sigrid Calon, Anke Roder en Koen Delaere. Gelukkig heb ik nog voldoende witte muren.
Sigrid Calon, Wandobject, 2014, galerie dudokdegroot.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Tot dusver bij een galerie of bij de kunstenaar zelf. Steeds vaker koop ik online.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
Kunst kijken en me verdiepen in kunstenaars is met name mijn passie. Als ik iets op het oog heb, bespreken we dat samen. We hoeven het niet persé eens te zijn over een aankoop, maar het is fijn als we het allebei een mooi werk vinden. Indien dat niet het geval is, hoeft dat geen showstopper te zijn.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Ik word blij van de kunst bij Kersgallery. Annelien Kers vertelt altijd enthousiast over de werken van haar kunstenaars. Joris Montens van Galerie Fontana heeft een mooi, prikkelend aanbod. Daarnaast zijn er een paar andere galeries die mijn aandacht hebben: Galerie Ron Mandos, Galerie Gerhard Hofland en Galerie Martin van Zomeren.
Remy Jungerman, Pimba BUSIKI, 2019, Galerie Ron Mandos.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
Dan kies ik een werk waar we in de publieke ruimte met veel mensen van kunnen genieten. Een werk van Anthony Gormley bij de Nederlandse kustlijn lijkt me wel wat. Naast zijn werk ‘Exposure’ in Lelystad lijkt me dat een mooie aanvulling. Helaas is zijn tentoonstelling in museum Voorlinden dit voorjaar niet doorgegaan. Gelukkig is dat verplaatst naar volgend jaar.
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op GalleryViewer), en waarom?
De grids van Sigrid Calon vind ik fascinerend. Haar kleurrijke en heldere beeldtaal nodigt uit tot nader kijken en volgen van de verschillende vormen. De unieke riso-print die ik van haar heb, is dagelijks een feest om naar te kijken.
Remy Jungerman heeft met zijn presentatie tijdens de Biënnale van Venetië 2019 extra indruk gemaakt. Zijn gebruik van de grafische stoffen van Surinaamse Marrons spreekt mij vanwege mijn achtergrond extra aan. Het gebruik van materialen uit de winti-rituelen geeft het werk van Jungerman een spiritueel karakter. Zijn koppeling met het Modernisme is erg sterk en dat toont zich duidelijk in de werken die hij maakt. Hij combineert zijn strakke lijnenspel met authentieke elementen.
Met Gijs van Lith heb ik in 2015 de tentoonstelling ‘Transparant, in contact’ gemaakt in het ARTtrium van het ministerie van BZK. De dynamiek van opbouwen en weer afbreken is heel duidelijk in het werk van Van Lith te zien. Mooi om zijn ontwikkeling in de loop van de jaren te kunnen volgen. De transparantie van zijn doeken maakt het werkproces zichtbaar. Het fysieke element van verflagen opbrengen en weer afschuren is voelbaar voor de toeschouwer.
Boris Tellegen volg ik al enige tijd. Zeer interessant hoe hij zich vanuit de graffiti-scene door heeft ontwikkeld. Het lijnenspel in zijn werk vind ik erg sterk. Met de Young Collectors Circle zijn we bij Boris in zijn atelier geweest en hebben zijn werkproces kunnen zien. Ook zijn werken in de publieke ruimte zijn zeer de moeite waard, bijvoorbeeld de tien sculpturen van 6,70 meter hoog tussen Utrecht en Amersfoort.
Verder speciale aandacht voor Bob Bonies, Koen Delaere, Ide Andre, Harry Markusse, Hans Broek, Raquel van Haver, Esiri Erheriene-Essi, Awoiska van der Molen, Richard Hutten (designer) en Nathalie Mannaerts.
Gijs van Lith, Tracing Traces, no.4, 2020, MPV Gallery.
