19 april 2024, Wouter van den Eijkel
De galerie van... Thijs Dely
In de rubriek ‘De galerie van…’ laten we een keur aan galeriehouders uit Nederland en België aan het woord: waarom zijn ze hun galerie gestart, wat is er sindsdien allemaal veranderd in de kunstwereld, wat is hun profiel en wat verzamelen ze zelf? Dit keer Thijs Dely van galerie Settantotto.
Wat motiveerde je om een galerie te openen?
Na 13 jaar in de wereld van media, marketing en digitale platformen, wilde ik een jaar of 2 geleden mijn professionele leven meer in lijn brengen met mijn persoonlijke passies. Kunst geeft me energie en een esthetische en intellectuele voldoening. De galerie is dus ontstaan vanuit een intrinsieke behoefte om professioneel bezig te kunnen zijn met kunst..
Hoe zou je het profiel van je galerie definiëren?
Settantotto is een galerie voor moderne en hedendaagse kunst, met een focus op 3 pijlers: abstracte kunst, kunst met een minimalistische inslag en de internationale zero-beweging. We hebben aandacht voor zowel de kunsthistorische stromingen als voor hedendaagse kunstenaars die binnen deze ruimte actief zijn.
Wat vind je het belangrijkste aan het vak van galeriehouder?
Voor mij is de belangrijkste taak van een galeriehouder om een context te creëren waarin het werk van de kunstenaar maximaal tot zijn recht komt. Een bezoek aan de galerie moet een boeiende ervaring zijn en moet de bezoeker bijblijven. Dat is de basis. De talloze andere zaken die bij het vak komen kijken, staan daar ten dienste van, of vloeien er uit voort.
Galerie Settantotto, Gent
De wereld maakt een enorme verandering door: door klimaatverandering reizen we bewuster, AI maakt een grote vlucht, de - financiële - gap tussen opkomende en gevestigde kunstenaars wordt steeds groter, etc. Hoe zie je - tegen die achtergrond - de toekomst van de kunstwereld in het algemeen en het galeriewezen in het bijzonder?
De tijden zijn erg verwarrend, en kunst is voor heel veel mensen noodzakelijk om met deze grote mondiale uitdagingen te kunnen omgaan. Dat merk ik in mijn gesprekken met kunstenaars en verzamelaars. Kunst kan een nieuwe invalshoek bieden, of een houvast zijn. Een tegengewicht ook, tegen al wat moeilijk te vatten is. Of gewoonweg een absurd antwoord op een absurde wereld.
De toekomst is aan de kunstenaars en galeries die zich niet afsluiten voor deze realiteit, maar er juist voor openstaan en ermee in dialoog gaan. Wij hebben het erg politiek geëngageerde werk getoond van Floris Boccanegra over oorlog en migratie. We tonen het werk van herman de vries, dat de ogen van de mensen opent en hun verwondering voor de natuur weer aanwakkert. De principes van de nulbeweging resoneren heel sterk bij een jong publiek, merkte ik tijdens onze “Zero & Co”-tentoonstelling: het vrijgeven van de controle, de terugkeer naar het essentiële, het opnieuw beginnen bouwen aan een wereld vanaf nul, …
Hoe selecteer jij de kunstenaars met wie je werkt? Waar moet hun werk volgens jou aan voldoen?
Ik heb een heel aantal kunstenaars in binnen- en buitenland op mijn radar staan, waarvan ik met aandacht de ontwikkeling volg. De drie pijlers waarop we de galerie bouwen, vormen een eerste, vrij objectieve leidraad. Als ik in een tweede fase het atelier bezoek en de kunstenaar spreek, moet er iets gebeuren. Dat is een heel subjectief, maar wel bepalend moment. Ik merk dat ik bij mijn selectie vaak op zoek ben naar waarachtigheid, engagement, een bepaalde vorm van moed ook.
Thijs Dely, galerie Settantotto
Hoe is je relatie met de internationale kunstwereld? Werk je veel samen met buitenlandse galeries?
Ik geloof heel erg in samenwerking met andere galeries in binnen- en buitenland. Deze zomer cureer ik bijvoorbeeld een project in een trullo in Zuid-Italië, samen met galerie Dep’Art uit Milaan. Dat wordt een 3 uur durende tentoonstelling van herman de vries. Ook voor research over bepaalde kunstenaars heb ik vaak contact met collega’s. Ik vind dat heel verrijkend.
In een ideale wereld: welke kunstenaar zou je het liefst vertegenwoordigen?
Dat lijstje zou weleens heel lang kunnen worden: Giorgio Griffa, Kazuo Shiraga, Agnes Martin, Piero Manzoni, François Morellet, Edith Dekyndt, … Om toch 1 iemand uit te kiezen, zeg ik Alicja Kwade: voor mij misschien wel de ultieme hedendaagse kunstenares. De manier waarop zij dingen in vraag stelt, vind ik fenomenaal. Ik heb haar covid-tentoonstelling in de Langen Foundation al vaak opnieuw bekeken op YouTube. Ze doet zelf de voice-over en leidt je doorheen de show: heerlijk! Haar show in Voorlinden moet ik nog zien. Daar kijk ik echt naar uit.
Voor alle duidelijkheid: ik ben heel blij met de kunstenaars waarmee we nu al samenwerken. Ik voel me telkens bevoorrecht als ik een atelier betreed en de kunstenaar me in zijn of haar wereld toelaat.
Verzamel je zelf kunst? En zo ja wat?
De persoonlijke verzameling van mijn vrouw en mezelf valt niet uitsluitend, maar toch in grote mate samen met het programma van de galerie. We hebben Belgisch abstract werk van onder andere Dan Van Severen, Jules Lismonde en Gilbert Swimberghe. We hebben zero-werk van Oskar Holweck, Herbert Zangs, Jan Schoonhoven, Leo Erb, … Van herman de vries hebben we zowel werken uit zijn nulperiode als recent werk. Daarnaast hebben we ook werk van Wim Nival, Jo Van Rijckeghem, Thé Van Bergen, Anneke Eussen en Ria Bosman. Onze persoonlijke collectie zwerft rond door ons huis. Er zijn maar enkele werken die echt een vaste plek hebben.
Wat is de laatste tentoonstelling die je hebt gezien en die een diepe indruk op je heeft gemaakt?
Ruim een jaar geleden zag ik de retrospectieve van Rosemarie Trockel in het Museum für Moderne Kunst in Frankfurt. Er ging een enorme zeggingskracht uit van haar werk, over een grote variatie aan technieken heen: mixed media, installaties, video, …. De relevantie, de scherpte en het briljante van haar werk hebben toen echt indruk op me gemaakt.
Heb je tips voor beginnende kunstkopers?
Iedereen verzamelt op zijn of haar eigen manier. Koop je graag op buikgevoel, dan moet je dat doen. Koop je enkel een bepaalde periode of stroming, ook goed voor mij. Maar ik vind het wel belangrijk dat je een kunstwerk loskoppelt van een puur decoratieve functie. Ik heb het er lastig mee als de insteek zich beperkt tot “We zoeken een werk in felle kleuren om ons interieur op te vrolijken” of “We zoeken een werk met die en die afmeting, specifiek voor dat ene plekje in ons huis”. Je moet een werk eerst en vooral kopen voor de kwaliteiten van het werk zelf, en dan pas nadenken wat je ermee wil aanvangen.
