Inloggen
Registreren
NL
Magazine
30 january 2024, Flor Linckens
Te zien op Art Rotterdam: artistieke reflecties op mens en industrie
Van 1 t/m 4 februari vindt in de iconische Van Nelle Fabriek een jubileumeditie plaats van Art Rotterdam: de beurs bestaat dit jaar 25 jaar. Het zal bovendien de laatste keer zijn dat de beurs plaatsvindt op deze locatie. Op GalleryViewer belichten we alvast een aantal werken die opvallen door hun vorm, uiterlijk of de thema’s die ze bespreken. In dit artikel wordt het werk uitgelicht van twee vrouwelijke kunstenaars die in hun praktijk op esthetische wijze doch urgente wijze ingaan op de gevolgen van menselijk handen op industriële schaal — en de verstrekkende gevolgen daarvan voor mens en dier.
Otobong Nkanga, Unearthed — Midnight, 2021 (links). Installatie in Kunsthaus Bregenz, Oostenrijk, 2021. Foto: Markus Tretter
Naar schatting is ongeveer vijf 5% van de oceanische dieptes in kaart gebracht omdat het water steeds onherbergzamer wordt naarmate je dieper afzakt. Diep in de zee, gehuld in het duisternis en onder een immense druk, bevindt zich de zogenaamde bathypelagische zone, ook wel bekend als de middernachtzone. Op een diepte van 1.000 tot 4.000 meter onder de zeespiegel openbaart zich een verrassend levendige onderwaterwereld. De multidisciplinaire kunstenaar Otobong Nkanga is gefascineerd door deze diepten en de manieren waarop het aquatisch leven zich heeft aangepast. Tegelijkertijd past het als onderzoeksgebied perfect in de praktijk van de kunstenaar. Nkanga doet voortdurend onderzoek naar de sociale en ecologische gevolgen van hedendaagse mineraalwinning — en de (neo)koloniale connotaties daarvan. In het grootschalige wandtapijt 'Midnight Study II’, dat tijdens Art Rotterdam wordt gepresenteerd door Lumen Travo Gallery, vestigt Nkanga niet alleen de aandacht op het bijzondere onderwaterleven, maar ook op de menselijke activiteiten in deze zone, zoals diepzeemijnbouw. In een wereld die normaal verborgen blijft, onthult Nkanga de exploitatie van onderwaterbronnen. Het wandtapijt wordt bedekt door een groot visnet en twee oranje touwen die verticaal naar beneden hangen, verzwaard door de mineralen die ze dragen. Tegelijkertijd verbeeldt ze aas voor vissen. Nkanga werkte voor dit wandkleed samen met het TextielMuseum in Tilburg.
TINKEBELL., Arena Candidus Solvay #2, 2023, TORCH Gallery
TINKEBELL. presenteert op Art Rotterdam een vervolg op haar serie 'Flora Tata Metallica’, waarvoor ze het fijn- en grofstof verzamelde dat de beruchte Tata Steel fabriek uitstoot. Deze staalfabriek bij IJmuiden is onderdeel van één van de grootste staalbedrijven ter wereld en is de grootste vervuiler in Nederland. De kunstenaar vraagt met haar werk aandacht voor de gevolgen hiervan: het percentage longkankerpatienten in de regio is bijvoorbeeld tot wel 50% hoger dan in de rest van Nederland. Zelf kreeg de kunstenaar ook fysieke klachten door langdurige blootstelling. In haar atelier gebruikte ze een magneet om het metaal te scheiden van het zand, een tijdrovende klus. Het metaalstof strooide ze vervolgens op haar canvas, over een reeks gedrapeerde bloemen en planten uit de omgeving. De werken roepen tegenstrijdige gevoelens op: je wordt in feite uitgenodigd om de schoonheid te bewonderen van werken die symbool staan voor ongeremde kapitalistische hebzucht. Voor haar nieuwe reeks ‘Arena Candidus Solvay’ maakt TINKEBELL. gebruik van de as van natriumcarbonaat (soda) dat is gedumpt door het Belgische chemiebedrijf Solvay in Rosignano in Toscane. Het bedrijf mag het afval legaal dumpen op het strand (tot wel 250.000 ton), ondanks de gevolgen voor het milieu en de gezondheid van buurtbewoners. Ook in deze situatie is er sprake van een langdurig gevecht tussen een groot bedrijf en lokale bewoners. De as creëerde overigens een bizarre situatie: het badplaatsje lijkt hierdoor een paradijslijk wit strand te hebben, in prachtig contrast met de turquoise zee.
Gratis Online Magazine
Artikelen, interviews, shows & events. Wekelijks bezorgd in uw mailbox.