Deze galeries openen het eerste weekend van september hun deuren in Den Haag en Rotterdam. Opvallend is de keuze voor een solo of duo tentoonstelling, zodat de kunstenaars volledig in de schijnwerpers staan. Zij snijden diverse thema’s aan, maar doen dit veelal met hun multidisciplinaire aanpak. Zo toont Galerie Maurits van de Laar werk van Fransje Killaars dat zich op het snijvlak van kunst, design, mode en architectuur bevindt. Galerie Ramakers creëert een spannende dialoog tussen gloednieuw werk van Ton van Kints en een retrospectief van Cor van Dijk. Dürst Britt & Mayhew halen gelaagde fotografie van Raúl Ortega Ayala en DJ The Social Lover in huis. Bij Studio Seine houdt Carmen Schabracq ons verschillende maskers voor. Dagmar Baumann verrast met haar kleurrijke penseelstreken in NL=US Art. Frank Taal Galerie plaatst de internationaal gevierde Astrid Busch naast aanstormend talent Tycho van Zomeren.
Fransje Killaars – ‘The Intuition’, Galerie Maurits van de Laar, Den Haag
Opent 3 september, te zien t/m 8 oktober
Galerie Maurits van de Laar opent het seizoen met de solo tentoonstelling ‘The Intuition’ van Fransje Killaars (1959) met werk op papier, kamerschermen, doeken en installaties. Killaars maakt ruimtelijke installaties waar kunst, design, architectuur en mode samenkomen. Doordat Killaars gebruik maakt van textiel, voelt de toeschouwer zich omhuld en ondergedompeld in de werking van kleur. Haar kunst heeft een autonome kwaliteit maar raakt ook aan politieke thema’s die er subtiel mee verweven zijn. Zoals Image of Power (2023) dat geïnspireerd is op het thema mensenrechten en het recht op vrijheid in het bijzonder.
Killaars studeerde af aan de Rijksacademie van beeldende kunsten (1979-1984). Kort daarna won zij de Amsterdamprijs voor de Kunst. Vanaf 1984 was Killaars de assistent van Sol LeWitt en werkte met MVRDV architecten aan een voorstel voor de Verenigde Naties in New York. De wereldberoemde ontwerper Issey Miyake ontdekte Killaars’ werk in 2004 en nodigde haar uit voor diverse samenwerkingen. Naast de tentoonstelling in Galerie Maurits van de Laar, exposeert Killaars in Museum Rijswijk t/m 7 januari 2024 en Museum Arnhem t/m 22 oktober 2023.
Ton van Kints & Cor van Dijk – ‘Deze tentoonstelling is fictie, gebaseerd op feiten’, Galerie Ramakers, Den Haag
Opent 3 september, te zien t/m 22 oktober
Galerie Ramakers trapt het kunstseizoen af met de luchtige wandsculpturen van Ton van Kints en de strakke geometrische beelden van Cor van Dijk. Het beeld van de kunstenaar die eerst moet vernietigen om dan pas te kunnen creëren krijgt bij de kunstenaar Ton van Kints (1955) letterlijk gestalte. Van Kints verzaagt houten platen in eenvoudige, losse delen om deze stukken als een zelfgeschapen puzzel weer tot één geheel samen te voegen. Het is passen, meten en herschikken. Van Kints brengt in ‘Deze tentoonstelling is fictie, gebaseerd op feiten’ zijn recent werk aan het daglicht: de series 1+1 en Packages (2023) bestaan uit verleidelijke, glanzende, semi-transparante wandsculpturen. De oplettende kijker wordt uitgedaagd om de ‘originelen’ en hun ‘klonen’ van elkaar te onderscheiden. Van Kints oeuvre bevindt zich in de collecties van het Gemeentemuseum Den Haag, Ministerie van Buitenlandse Zaken en de Caldic Collectie.
Van de hand van Cor van Dijk (1952), toont Galerie Ramakers een terugblik van zijn oeuvre. Van Dijk werkt al bijna een halve eeuw met staal – en dat mag gezien en gevierd in deze terugblik tentoonstelling. Er blijken vele constanten in het werk van Van Dijk te zijn, regels waarvan hij zelden afwijkt. Er is het staal, maar er zijn ook de heldere geometrische basiselementen, staven of stroken, vierkante of rechthoekige blokken die hij op een bepaalde manier last of ordent tot een evenwichtig beeld. Dankzij deze optelsom van massa, open ruimte en de onderlinge verhoudingen van beide, doen Van Dijks verstilde sculpturen een sterk appel op de toeschouwer. Van Dijks sculpturen zijn vertegenwoordigd in diverse publieke en particuliere verzamelingen zoals Museum Boijmans van Beuningen, Museum de Lakenhal, Museum het Valkhof en CBK Rotterdam.
Raúl Ortega Ayala – ‘Montserrat (a phono-archaeology)’, Dürst Britt & Mayhew, Den Haag
Opent 2 september, te zien t/m 29 oktober
In de tentoonstelling ‘Montserrat (a phono-archaeology)’ brengt Dürst Britt & Mayhew een spannende mix van Raúl Ortega Ayala’s fotografie met soundscapes van The Social Lover. Aanleiding is Ortega Ayala’s artistiek onderzoek naar het Caribische eiland Montserrat. Tussen 1871 en 1958 vormde Montserrat een Britse kolonie, waarna het een Britse vakantiebestemming werd. Door een orkaan- en vulkaanuitbarsting eind twintigste eeuw, werden grote delen van het eiland verwoest. Deze tot op het heden onbewoonbare zones vormen het vertrekpunt van Ortega Ayala’s zoektocht naar objecten die een geschiedenis hebben met geluid. De kunstenaar ontdekte dat George Martin, de producer van o.a. The Beatles, Eric Clapton en Elton John, maar liefst 70 albums opnam op Montserrat. Deze muzikale bedolven geschiedenis op het eiland haalt Ortega Ayala naar de oppervlakte in Dürst Britt & Mayhew.
De feestelijke opening vindt plaats op 2 september met een DJ performance van The Social Lover. De opnames van deze soundscape, die ook op 22 september en 13 oktober plaatsvinden, maken integraal deel uit van de tentoonstelling. Op 27 september is er een vertoning van zijn video kunstwerk bij Filmhuis Den Haag. Raúl Ortega Ayala (1973) woont en werkt in Nieuw-Zeeland en Mexico City. Zijn werk is over de hele wereld tentoongesteld, waaronder Groot Brittannië, Ierland, Verenigde Staten, Canada, Mexico, Estland, Nederland en China.
Carmen Schabracq – ‘Iemand, Niemand en Honderdduizend’, te gast bij Studio Seine, Rotterdam
Opent 1 september, te zien t/m 15 oktober
Kunnen we onszelf kennen zoals anderen ons kennen? In ‘Iemand, Niemand en Honderdduizend’ bij Studio Seine staat deze vraag in de tentoonstelling van Carmen Schabracq centraal. De titel verwijst naar het gelijknamige boek van de Italiaanse schrijver Luigi Pirandello. In het boek komt het hoofdpersonage erachter dat hij vele gezichten heeft door de ogen van de ander, dat hij nooit zichzelf kan zien zoals anderen hem zien en dat één iemand dus bestaat uit honderdduizend versies van zichzelf. In de zelfportretten van Schabracq draagt de kunstenaar verschillende maskers: een jonge vrouw, maker, moeder en vrouwelijk kunstenaar. Zo verwijst ze binnen haar zelfportretten naar mannelijke kunstenaars als Pablo Picasso, James Ensor en Vincent van Gogh, ze bevraagt de rol van de muze en neemt haar plek als kunstenaar in. Vrolijk, speels en met een maatschappelijk statement – het krachtige oeuvre van Schabracq dekt deze allemaal. Wees welkom en hef het glas op een sprankelend seizoen in aanwezigheid van de kunstenaar bij Studio Seine.
Carmen Schabracq (1988) behaalde in 2012 haar BA beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie. In 2015 behaalde ze haar MA in theater kostuum ontwerp aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. In opdracht van De Nationale Opera & Ballet ontwierp Schabracq de maskers en kostuums voor ‘I Have Missed You Forever’ tijdens Opera Forward Festival 2022. Haar werk heeft een prominente plek in het Centrum Beeldende Kunst Zuid Oost, Vincent van Gogh Huis en de Akzo Nobel Art foundation.
Dagmar Baumann – ‘BEING THERE - Gesture of Presence’, NL=US Art, Rotterdam
Opent 2 september, te zien t/m 1 oktober
NL=US Art opent dit weekend de deuren met ‘Gesture of Presence’, een solo tentoonstelling van Dagmar Baumann (1960). Hoewel gemaakt met niet meer dan twee of drie kleurrijke penseelstreken, ontstaat er in het werk van Dagmar Baumann een complexe schilderkunstige ruimte. De schilderhandeling blijft voelbaar in het beeld, het gedurfde gebaar zoeft over het oppervlak van het doek alsof het lucht is die vervolgens door de verf verstevigd wordt. Baumann: “Mijn handschrift is de bron van het schilderkunstig gebaar. Het staat voor het fysieke, niet inwisselbare moment van de actie. Elke slinger representeert een ‘moment’. Laag voor laag voegt zich het beeld uit deze momenten tot een geheel.” De schilder maakt haar eigen penselen, resulterend in een authentieke beeldtaal. Baumann voltooide begin jaren ’80 haar opleiding aan Fachhochschule Aachen, gevolgd door de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Zij stelt regelmatig tentoon in kunstruimtes, galeries en musea in binnen- en buitenland.
Astrid Busch & Tycho van Zomeren – ‘Virgin Galactic’ & ‘Vortex’, Frank Taal Galerie, Rotterdam
Opent 2 september, te zien t/m 7 oktober
Frank Taal Galerie verrast de kunstliefhebber dit weekend door gevestigd en opkomend talent naast elkaar te plaatsen. In ‘Virgin Galactic’ herdefinieert Astrid Busch (1968) de artistieke grenzen van fotografie door installaties, foto’s, werken op papier, objecten en bewegend beeld te combineren. Haar werken zijn vaak gebaseerd op architecturale ontwerpen of plaatsen die ze onderzoekt op hun zintuiglijke waarneembaarheid en impact op de mens. Door rekening te houden met de omstandigheden van de betreffende plaatsen (licht, geluid en ruis) vloeien verschillende media en tijdniveaus in elkaar over. Haar kunst krijgt een podium op talloze internationale solo- en groepstentoonstellingen zoals Städtische Galerie Dachau, Maison des Arts Solange-Baudoux en Museum of Modern Art Jerevan. Busch ontving o.a. de Cultural Exchange Grant Istanbul, de Paper Art Award in Silver Berlijn en de Pollock-Krasner Foundation Grant New York.
Ook de kunst van de recent cum-laude afgestudeerde Tycho van Zomeren (1989) spreekt tot de verbeelding. In 2020 verwierf Van Zomeren een plek in de Best of Graduates van Galerie Ron Mandos. In zijn tweede tentoonstelling bij Galerie Frank Taal verkent deze veelbelovende kunstenaar de visuele grensgebieden van onze waarneming. Aanvankelijk lijken zijn werken fotorealistische landschappen die tegenlicht tonen. Echter, bij nadere beschouwing onthult zich de kammen van verf en genuanceerde overgangen tussen rijke, donkere ondertonen en fellere tinten. Van Zomerens schilderijen zijn herkenbaar en tegelijkertijd abstract en getuigen van een doortastendheid in werkwijze. De kunstenaar daagt ons uit om een persoonlijke relatie met zijn schilderijen aan te gaan en de scheidslijn tussen betekenis en perceptie te onderzoeken.