BorzoGallery in Amsterdam presenteert tot en met 1 juli een solotentoonstelling van de Nederlandse schilder Koen Vermeule. Zijn schilderijen hebben visueel iets weg van ‘snapshots’ en verraden zijn fascinatie voor menselijk gedrag in grote metropolen. De schilder is met name bekend vanwege zijn vluchtige straatbeelden en landschappen. In deze tentoonstelling komt zijn liefde voor contrastende lichtwerking goed naar voren, waardoor zijn personages meestal verworden tot anonieme silhouetten.
Kunstenaars hebben de bijzondere gave om ons met andere ogen te laten kijken naar alledaagse scènes — zoals je dat eigenlijk alleen kunt wanneer je terugkomt van een lange vakantie en met de ogen van een toerist naar je eigen stad kijkt. Kunstenaars dagen ons uit om vaker te ontsnappen aan de gewoontes en routines die ons beperken in het waarnemen van de wereld om ons heen. Te vaak begraven we onze ogen in de reflecterende zwarte schermen van onze telefoons, waardoor we de wereld om ons heen missen. Kunstenaars als Koen Vermeule nodigen ons uit om even te vertragen, om onze omgeving met een bepaalde openheid te observeren.
De stedelijke personages van Koen Vermeule verkeren meestal in hun eigen wereld, in een moment van pauze tussen de bedrijven door. Ze zijn verzonken in gedachten, afgesloten van de wereld via een koptelefoon of op zoek naar contact middels hun telefoon. Ze hebben even hun ‘mentale screensaver’ geactiveerd terwijl ze wachten op hun trein of kijken naar een sluimerende zonsondergang. De schilderijen van Vermeule zijn vaak gebaseerd op snelle foto’s die hij maakt, in Nederland of tijdens een van zijn vele reizen. Ze weerspiegelen in zekere zin onze individualistische maatschappij. De composities die daaruit voortkomen voert hij vervolgens uit op papier en doek, in een stijl die vaak direct herkenbaar is en niet zelden schatplichtig is aan de kunstgeschiedenis.
Voor zijn meest recente werk werd Vermeule onder andere geïnspireerd door de productie van de jeugdfilm Dojo, waar hij bij betrokken was in de hoedanigheid van judoka en choreograaf. Met name het moment net voor een shoot fascineert hem, het moment van opperste concentratie waarin een acteur verkeert net voordat het moet gaan gebeuren. Ook de sterke lichtcontrasten komen hierin veelvuldig terug, hetzij in meer kunstmatige vorm.
Het werk van Vermeule was eerder onder meer te zien in het Rijkmuseum, BOZAR, het Stedelijk Museum, Kunstlerhaus Bethaniën, de Kunsthal, het Noordbrabants Museum, Singer Laren, Stedelijk Museum Schiedam en het Fries Museum.