07 november 2019, Oscar van Gelderen & Manuela Klerkx
De keuze van... Kai van Hasselt
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Kai van Hasselt (Mede-oprichter en urban strategy consultant bij Noha, 38 jaar)
Wat betekent kunst voor jou?
Kunst is voor mij een manier om naar de wereld in het groot en in het klein te kijken. Beeldende- en podiumkunstenaars nemen toeschouwers mee in hun observaties en belevingswereld.
The Situation Room (Two figures), 2018, Ruth van de Beek.
Mijn ouders waren kunstminded en namen me naar flink wat musea mee. Mijn vader tekende goed als amateur. Later namen anderen me op sleeptouw in de hedendaagse kunstwereld, gaven me handvaten hoe naar kunstwerken te kijken en vertelden me de verhalen van de kunstwereld. Dat was van grote invloed.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Ik was vroeger een veelvraat als het om kunstbronnen ging, maar heb me sterk beperkt. Op kunstbeurzen maak ik nog weleens een rondje langs de stands van Artforum, Monopol, Frieze en The Art Newspaper. Geen weekend gaat echter voorbij zonder de weekend- cultuurbijlage van de Financial Times. Het geeft een uitstekend, zij het enigszins Angelsaksisch georiënteerd, overzicht van belangrijke ontwikkelingen in beeldende kunst, architectuur, literatuur en de podiumkunsten. Daarnaast bieden de nieuwsbrieven van galeries een constante stroom aan input. De beste galeries weten de juiste dosering te vinden.
Survival Knife with Anchovies, 2008, Joe Scanlan.
De fysieke beleving van een kunstwerk in een galerie, museum, huis of in de openbare ruimte gaat boven alles. Maar kunstbeurzen, online omgevingen en good old email spelen een grote rol in de zoektocht om het juiste kunstwerk of kunstenaar te vinden. Het aantal kunstenaars waar we potentieel kennis van kunnen nemen is drastisch vergroot de afgelopen decennia. Dat gaat ons menselijk observatievermogen en brein totaal te boven. Tegelijkertijd zitten de kunstwereld en kunstmarkt zo in elkaar dat er heel veel moet samen komen voordat een goede kunstenaar wordt ontdekt en een echte opmars maakt. Dat mechanisme is fascinerend om te zien, en maakt soms ook wat cynisch.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Ik koop gemiddeld één tot driemaal per jaar kunst, het liefst uniek werk, maar bij sommige media doet een oplage geen enkele afbreuk aan het werk.
Confection Painting continued: Hoody, 2019, Wouter Paijmans.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Goede galeries, onafhankelijk of ze nu klein of groot zijn, doen ongelooflijk veel werk om hun kunstenaars onder de aandacht te brengen. Dat maakt hen, of het nu op een beurs of in de fysieke galerie is, een relevante plek om werk aan te kopen. Een tip zijn veilingen van kunstenaarsplatforms: je helpt mee iets te realiseren en krijgt er verrassend werk voor terug. De Unfair veiling (maandag 9 december a.s.) ondersteunt de gelijknamige artist-run kunstbeurs in 2020 en de veilingen van kunstenaarsplatform Dead Darlings, (zondag 16 november a.s. focus op kunst en juwelen) waar je op anonieme werken biedt en na afloopt hoort wie het gemaakt heeft, zijn elke keer weer een avontuur.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop?
Dat verdient wel de aanbeveling, maar wil nog weleens onderwerp van gesprek zijn. Kiezen is zowel een intellectuele als esthetische afweging. Wat zegt het werk? Waarom wil ik het hebben?
Yellow Structure, 2017, Andrei Roiter.
Ik waardeer de compromisloze kunstenaarsselectie van galeries als Barbara Wien in Berlijn, Hollybush Gardens in Londen, Martin Janda in Wenen, Corbett vs. Dempsey in Chicago, Nonaka-Hill in LA en Taka Ishii in Tokyo enorm. Maar ook in Nederland worden scherpe keuzes gemaakt. Ik heb zo’n 10 favorieten in Nederland, maar als ik me tot één beperk, noem ik de galerie van Ellen de Bruijne in Amsterdam, vanwege haar vermogen om vroegtijdig ongewoon talent te herkennen.
Als je onbeperkt budget had, van wie zou je dan een werk aankopen?
Cy Twombly, zonder enige twijfel.
Dutch paintings, 2016, Marinus Boezem.
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Anne-Lise Coste, vanwege de onnavolgbare, (post)naïeve manier waarop ze schildert en tekent, steeds in andere stijlen en met andere materialen, met een consequente lijn.
Joe Scanlan is een conceptuele kunstenaar en enorme vakman met een grote liefde voor Marcel Broodthaers, voor wie hij in New York de Broodthaers Society of America oprichtte, waar je via AirBnB ook kunt slapen. Zijn schilderijen zijn onder andere gemaakt van de overblijfstelen van lijsten en ander resthout. Ik heb veel respect voor de verbeeldingskracht van Krijn de Koning, die met zijn ruimtelijke installaties, sculpturale objecten, kleur en vorm een plek in de stad, het landschap en het interieur weet te geven.Andrei Roiter leeft afwisselend tussen New York en Amsterdam. In zijn figuratieve schilderijen en sculpturen bouwt hij voort op herinneringen en flirt af en toe met abstractie.
Zoals Ruth van Beek is er niemand met collages: minimaal, geestig en to the point: Less is more.
Otobong Nkanga: ik zag haar tekeningen voor het eerst in 2008 in The Studio Museum. Ze maakten een onuitwisbare indruk. Het afgelopen decennium toonde ze haar kunnen in steeds grotere gestes en installaties.
Pauline Curnier Jardin: haar video-installatie Grotta Profunda op de Venetie biënnale van 2017 maakte zo’n indruk: bevlogen, meeslepend en geestdriftig, dat komt in haar hele oeuvre werk terug.
Marinus Boezem, is een conceptuele grootmeester die dankzij galerie Upstream de afgelopen jaren een terechte comeback heeft gemaakt. Een oeuvre van 50 jaar waar hij nog elke dag aan doorbouwt.
Het levensverhaal van Georges Adéagbo (Benin, 1942) is indrukwekkend. Hij is opgeleid als kunstenaar in Afrika en Europa, werd later weer terug naar Benin geroepen om voor zijn familie te zorgen. In 1993 werd zijn werk opnieuw ‘ontdekt’ en wordt het sindsdien getoond over hele wereld. Hij maakt locatie-gebonden installaties, die bestaan uit schilderijen en gevonden objecten die de geest van een plek proberen te vangen.
Wouter Paijmans is een jonge kunstenaar die in een korte periode indruk maakte, onder andere met grote schilderijen op metaal (denk aan een gigantisch pakje bubblegum) en nu onder andere met textiel en aluminium verschillende atmosferen combineert en daarmee installaties en werken creëert. (tot 24 november te zien in De Pont)
Grotta Profunda, Approfundita, 2017, Pauline Curnier Jardin.
Gallery Viewer en Het Parool zijn op 18 april 2019 mediapartners geworden. De samenwerking bestaat uit een uitwisseling van content. Zo publiceert Het Parool wekelijks de rubriek ‘De keuze van…’ van Oscar van Gelderen en Manuela Klerkx in de krant en op de site.
