Heeft u kunst van huis uit meegekregen?
Vanuit huis uit, en de beginselen van mijn eerste baantjes waren altijd gegrond in de kunsten. Vroege herinneringen aan kunstbeurzen, en op bezoek in het atelier van kunstenaars. Veel van familie-uitjes waren gekoppeld aan kunstverwante ervaringen. Ik ben dus van jongs af aan met de kunst-paplepel gevoerd.
Hoe bent u in aanraking gekomen met de kunstwereld?
Mijn vader is een galerie gestart in 1984, en mijn moeder is kunstenaar. Zelf ben ik geboren in 1985; hierdoor blijft je eigen jeugd altijd wel gekoppeld aan de kunsten. De meeste vakanties waren getint met een kunstkleur, door bezoek aan musea, kunstenaars, curatoren, speciale tentoonstellingen of kunstbeurzen. Een van de eerste momenten die ik me nog kan herinneren was een bezoek aan het atelier van Teun Hocks; die bouwde altijd hele sets in zijn studio. Dat was een soort speeltuin voor jonge kinderen met fantastische attributen. Papier-maché hakbijlen, bomen en paarden.
Wat was uw eerste betrekking in een galerie? Of bent u gelijk zelf een galerie gestart?
Geleidelijk ben ik gaan helpen in de galerie van mijn vader, beginnend met het stickeren van de uitnodigingen tot het transporteren en inpakken van kunstwerken. Laten ook met de online aanwezigheid, en de eerste sociale media uitingen van de galerie. En uiteindelijk ook met het bijstaan op lokale en internationale kunstbeurzen. Toen mijn vader in 2009 overleed, heb ik de galerie overgenomen.
Hoe zou u het profiel van uw galerie willen omschrijven?
De galerie heeft van het begin af aan, altijd een soort gelijk profiel gehad. Er wordt kunst getoond die vooruitstrevend en uniek op haar eigen manier is. Wij werken dan ook niet met de meest doorsnee kunstenaars. We toonden al vroeg geënsceneerde (mode)fotografie van bijvoorbeeld Viktor & Rolf, wat destijds nog geen gevestigde kunstvorm was, en tegenwoordig met nieuwe technieken zoals 3d print of andere digitale kunstvormen. Of zoals Tinkebell, die niet een vast medium gebruikt voor haar kunstwerken. Dat kan dan variëren van het gebruik van opgezette dieren tot fijnstof afkomstig van de Tata Steel fabriek bij IJmuiden.
Wat vindt u het mooiste aspect van het vak galeriehouder?
Dat elke week een nieuwe verrassing met zich meebrengt, kunstenaars die weer een fantastisch idee of magistraal plan hebben voor een tentoonstelling. Ik laat me verrassen, hierdoor krijg ik steeds weer enorme kracht en passie om een mooie tentoonstelling te maken. Maar ook het blij maken van klanten, die we gelukkig kunnen maken door een kunstwerk op te hangen bij hen thuis. Tot de onverwachte mooie ervaringen die je soms meemaakt behoort ook een ‘private viewing’ organiseren. In dit geval was dat heel avontuur, want de viewing vond plaats in New York, op een speciale locatie, georganiseerd door een bedrijf dat hier in gespecialiseerd is en dit soort viewings vaker regelt. Het ging om een Warhol van een klant, die ik via een andere partij kon verkopen. De koper wilde anoniem blijven, dus er werd een tussenpersoon ingezet. Bij de viewing werd dan ook een speciaal ‘wachtwoord/codewoord’ gebruikt: ‘strawberrry’. Wij brachten het werk na de locatie, en het werd onder beveiliging aan de tussenpersoon van de koper getoond, in een speciale kamer. De Warhol werd verkocht.
Met welke galeries voelt u zich nationaal/internationaal verwant?
Met veel galeries hebben we een verbinding. Doordat ik de galerie heb overgenomen ken ik de meeste galeries al vanaf jongs af aan, en daardoor heb je dan ook een goede band met velen: van gevestigde internationale galeries in New York tot de nieuwe galeriehouders in Amsterdam. Ik ken door de lange historie van de galerie de meeste galeriehouders wel persoonlijk.
In een ideale wereld: welke kunstenaar zou u het allerliefst vertegenwoordigen?
Ik denk dat ik het leukste zou vinden om een spraakmakende tentoonstelling te maken met een kunstenaar die je niet snel in Nederland zou vinden, zoals Ai Weiwei. Ik zou het liefst een tentoonstelling op de maan maken.
Wat is er veranderd in de kunstwereld sinds u uw eerste stappen zette?
De wereld is wel erg veranderd met de komst van internet, waardoor een nieuwe vorm van verzamelen is ontstaan. Ook de veilingen spelen tegenwoordig een grote rol, die je goed in de gaten moet houden. Het zijn niet allemaal zaken waar je je zelf mee bezig wilt houden, maar het hoort er nou eenmaal bij. De sociale media kanalen zijn groter en groter aan het worden, en krijgen steeds meer invloed. De traditionele rol van de galerie is ook aan het veranderen, tegenwoordig moet meerdere facetten beheersen. Dit geldt ook voor de kunstenaars, die buiten het maken van de kunstwerken ook aan de promotie moeten bijdragen via hun sociale media en website. Voorheen was het toch voornamelijk kunst maken en naar een galerie brengen.
Wat/wie verzamelt u zelf?
Ik heb een brede verzameling van kunstwerken. Veel vanuit mijn ouders collectie, en langzaam vulde ik die aan met mijn eigen vondsten. Een van mijn eerste aankopen was een klein beeldje van de Japanse kunstenaar Takashi Murakami. Ik had veel bij mijn vader gewerkt en mocht eindelijk ook een kunstwerk aankopen, na veel zeuren en uren maken is het me gelukt.
Heeft Corona uw denken over de kunstwereld beïnvloed?
De manier hoe je omgaat met de communicatie is wel veranderd; je moet meer in kaart brengen voor de sociale media en zorgen dat de werken in een tentoonstelling ook online gemakkelijk bekeken kunnen worden. De wereld is wat kleiner geworden, het verre reizen is tijdelijk een beetje on hold gezet en iedereen is zich toch wat lokaler aan het oriënteren. Ook het bezoeken van de internationale tentoonstellingen en beurzen is erg veranderd. Wellicht zal dat terugkeren naar de pre-corona periode, maar dat moeten we nog afwachten.