Wist je dat mensen vaker ruzie maken in gele keukens en dat baby’s vaker huilen in gele babykamers? Kunstenaars, wetenschappers en psychologen houden zich al eeuwenlang bezig met de manieren waarop we kleuren waarnemen en de manieren waarop kleuren op elkaar reageren. Soms is een kleur of kleurcombinatie intrinsiek verbonden aan een specifieke kunstenaar, zoals International Klein Blue (Yves Klein), Vantablack (Anish Kapoor) of een combinatie van primaire kleuren (Piet Mondriaan). We vergeten soms dat kleur ook onderdeel kan zijn van een sociaal construct, wat het meest duidelijk naar voren komt in de tegenstelling roze en blauw. In Rutger Brandt Gallery is tot en met 26 maart een groepstentoonstelling te zien waarin de kleur roze centraal staat, met werken van Yigal Ozeri, Myles Bennett, Dimitar Genchev, Thijs Jansen, Johan de Wit, Sebastian Hosu, Zsofia Schweger, Timo Grimm, Matthias Schaareman en Dirk Hardy.
Roze als typische meisjeskleur is zo verweven met onze maatschappij dat we er niet meer over nadenken, maar het komt op verschillende manieren terug in ons dagelijks leven, bijvoorbeeld in de vorm van een ‘pink tax’. Dat houdt in dat producten die specifiek voor vrouwen op de markt worden gebracht standaard duurder zijn dan dezelfde producten voor mannen — van scheermesjes en shampoo tot kinderfietsjes. Toch wordt de kleur roze pas sinds de vroege twintigste eeuw geassocieerd met meisjes en vrouwen, daarvoor was de situatie juist omgekeerd. Je kunt je ook afvragen of deze traditionele kleurassociaties, nog steeds ongekend populair gezien de alomtegenwoordige gender reveal parties, nog wel bij deze tijd passen. Een tijd waarin steeds meer mensen accepteren dat de maatschappij niet simpelweg onder te verdelen valt in twee genders.
Misschien is een bezoek aan de tentoonstelling in Rutger Brandt Gallery een kans om eens op een nieuwe, frisse manier naar de kleur roze te kijken. De getoonde werken werden niet speciaal voor de tentoonstelling gemaakt — sommige werken dateren bijvoorbeeld uit 2018 — en bieden daarom een uitgelezen kans om eens na te denken over de associaties die je zelf hebt bij de kleur roze. Waarom heeft de kunstenaar gekozen voor deze kleur voor dit specifieke werk en wat was het beoogde effect? Je ziet bovendien een grote variëteit aan werken, van een ruimte waar een bomaanslag moet hebben plaatsgevonden (in een werk van Dimitar Genchev) tot een abstract werk van Johan de Wit. En van een swingende bejaarde door Yigal Ozeri tot een mysterieus tableau van Dirk Hardy.