Nieuw werk : zonder titel 2020 , krantenpapier, hergebruikt papier, anorganisch huisvuil, zeeklei, devotiekaarsstompjes. 151 x 100 x 85 cm. (niet meer beschikbaar).
Tijdens BIG ART 2020 toont beeldhouwer Jan Eric Visser (Leeuwarden, 1962) een nieuwe sculptuur van zijn eigen anorganisch afval afgewerkt met zeeklei dat hij vond aan de kust.
Afval
Jan Eric Visser richt zich volledig op de transformatie van zijn persoonlijk anorganisch huisvuil tot autonome sculpturen. Zijn werken zijn als ‘pauzes’ in een doorlopend proces, dat zich parrallel aan zijn leven voltrekt. Daarmee kunnen de sculpturen worden gezien als zijn persoonlijke ecologische voetafdruk. Ze komen weliswaar voort uit een continue afvalstroom, maar verwijzen naar een post industriële toekomst waarin waardevolle grondstoffen worden gekoesterd en niet langer als ‘afval’ worden verbrand.
Zeeklei
Zeeklei spoelt al sinds het begin van het holoceen, 11.800 jaar geleden, aan op de Nederlandse kust en heeft Nederland deels mee gevormd. Zeekleiafzettingen zijn ooit ontstaan door zeespiegelstijging onder invloed van smeltende landijskappen. Grote delen van het laaggelegen land langs de Nederlandse kust liepen onder water. Hoewel de zeespiegelstijging zo’n 5.000 jaar geleden weer afnam, vind je tot op de dag van vandaag zeekleibodemvorming daar waar Nederland onder de zeespiegel ligt. Voor Jan Eric Visser is zeeklei betekenisvol materiaal dat niet louter verwijst naar historische zeekleiafzettingen en zeespiegelstijgingen maar ook naar toekomstige klimaataanpassingen.
Foto: Aad Hoogendoorn