30 june 2021, Manuela Klerkx
Wie is wie: Een rondje Belgische galeries op Art R’dam (deel 1)
Het is op zijn minst opmerkelijk te noemen dat van de 97 deelnemende galeries aan Art Rotterdam 2021 er 18 uit België afkomstig zijn. Daarvan staan er tien op de ‘main section’ en negen doen mee aan de ‘solo-duo’ presentaties. De meeste galeries komen uit Antwerpen en daarna volgen Gent, Brussel en wat kleinere steden. In dit artikel beschrijf ik het profiel van de afzonderlijke galeriehouders zodat je, als je straks de beursvloer opgaat, het gevoel hebt ze al een beetje te kennen.
De meeste galeriehouders, vooral degenen die op GalleryViewer staan, ken ik persoonlijk. Ik bezoek hun galerie met grote regelmaat en ben altijd weer verrast door hun grote gedrevenheid, passie en ondernemingsgeest. Daarnaast zijn de hoge kwaliteit en de grote diversiteit van het aanbod een introductie in de Belgische kunstwereld meer dan waard.
Veerle Beckers, Timbre, 2017, Kristof De Clercq Gallery.
Kristof De Clercq (Kristof De Clercq Gallery, Gent)
Net buiten het centrum van Gent bevindt zich de galerie van de bevlogen galeriehouder en Kristof De Clercq. Met zijn galerie - die alleen al voor de architectuur en de tuin een bezoek waard is - promoot hij opkomende, mid-career, vergeten en gevestigde kunstenaars door middel van solo- en groepstentoonstellingen in de galerieruimte en deelname aan internationale kunstbeurzen. Ook beheert de galerie verschillende Estates. Kristof heeft een goed gevoel voor wat er leeft en wat verborgen is gebleven in de recente geschiedenis van de Belgische kunst. Graag zet hij zich in voor Belgische en buitenlandse kunstenaars die al een heel oeuvre hebben maar daarmee nog onvoldoende landelijke en internationale aandacht hebben gekregen. De focus van het galerieprogramma ligt op een zorgvuldig geselecteerde groep van kunstenaars die zich met name in abstracte tekeningen en schilderkunst uitdrukt. Het surrealistische tintje ligt (bijna) altijd op de loer waardoor de getoonde kunst naast een thematisch of geometrisch ook een speels karakter heeft. Kristof’s goede contacten met nationale en internationale kunstinstellingen en kunstprofessionals zijn bij het creëren van meer naamsbekendheid een pré. Op Art Rotterdam toont de galerie werk van Veerle Beckers, Johan De Wit, Klaas Kloosterboer, Jeff McMillan, Peter Morrens, Alberto Scodro, Tuukka Tammisaari en Evi Vingerling.
Mélanie Berger, Sans Titre Assemblé #3, 2019, Archiraar Gallery.
Alexis Rastel (Galerie Archiraar, Brussel)
In 2012 richtte architect Alexis Rastel de Archiraar Gallery op. De galerie vertegenwoordigt opkomende, internationale kunstenaars en streeft naar een ruimtelijke benadering van het ten toon te stellen werk. Daardoor komt Archiraar iedere keer weer met verrassende en aangrijpende projecten. In een brutalistisch gebouw herbergt de galerie twee complementaire ruimtes:
De White Cube van de galerie werd in 2013 geopend in Brussel. Volgens de ideologie van een neutrale plek, reflecteert de ruimte van 3x3x9 meter op onze gebruikelijke, contemporaine manier om kunst tentoon te stellen. De Black Cube, geopend in 2014, vult de White Cube aan als zijn complementaire ruimte. Zijn gesloten ruimte geeft een intieme ervaring van het getoonde werk. Vanaf 2016 zal de Galerie de programma’s van beide ruimten combineren, en curators en kunstenaars uitnodigen om aan groepsexposities deel te nemen.
Joris Vanpoucke, Seascape, 2021, DMW Gallery.
Bart van der Biesen (Base-Alpha Gallery, Antwerpen) en Ida Wollens (DMW Gallery, Antwerpen)
Bart Vanderbiesen, eigenaar van Base Alpha en Ida Wollens, oprichter van DMW Galerie zijn nagenoeg buren in de Antwerpse wijk Borgerhout (de wijk waar oa ook galerie Zeno X en Eva Steynen Deviatons is gelegen). Naast hun werk als galeriehouders zijn ze de initiatiefnemers van Ballroom Project, een platform voor Belgische en Nederlandse galeries die tijdens het Antwerp Art Weekend ieder maximaal 3 werken van kunstenaars kunnen tonen in een speciaal daarvoor gecureerde ruimte. Het evenement houdt het midden tussen een groepstentoonstelling en een kunstbeurs: de bezoeker kan er kunst kopen maar er zijn geen booths. Dit jaar vond het event voor de 3e keer plaats, en wel in het stijlvolle, voormalige vrede-gerechtsgebouw, genaamd BorgerHub, in Borgerhout.
Ida en Bart hebben een goed oog voor nieuwe tendenzen in de Belgische kunstwereld en weten altijd weer verrassend internationaal talent te spotten en te promoten. Zonder hun enthousiasme en activiteiten zou de Antwerpse kunstscene in Borgherhout een stuk minder levendig zijn. Bij beide galeries ligt de nadruk van het kunstprogramma - met veel aandacht voor experimentele en tegendraadse kunst - niet alleen op de artistieke inhoud en betekenis van de individuele werken maar ook op het cureren van de tentoonstelling als onderdeel van het maakproces. Ook dit jaar delen zij hun stand.
Leuk nieuwtje: op de website van Art Rotterdam kondigen ze aan hun samenwerkingsverband uit te breiden met de Ballroom Gallery die op 9 september - tijdens het Brussels Gallery Weekend - haar deuren opent op Koningsstraat 119-123, in Brussel.
Tom Volkaert, Selfportrait #7, 2020, Everyday Gallery.
Everyday Gallery (Boris Devis, Antwerpen)
Niemand minder dan de veelzijdige en flamboyante ondernemer Boris Devis is de oprichter van Everyday Gallery, een ruimte voor beeldende en toegepaste kunst die in 2019 haar deuren opende in Nieuw Zuid in Antwerpen (gelegen naast de galeries Sophie Van de Velde en Plus-One). In de programmering streeft Boris - die wel van uitdagingen houdt - naar een radicale vrijheid van denken en handelen, waarbij hij eventuele visuele botsingen tussen lang gevestigde normen en waarden van de kunstwereld en futuristische concepten niet schuwt. Over het ervaren van kunst zegt hij:
“Het kan verstandig zijn om met verschillende petten op naar kunst te kijken", vertelt Boris ons. "Je hebt verschillende gelaagdheden in kunst; iets dat je in je huis zou hangen, en iets dat je aantrekt. Mensen zijn vaak geneigd om voor het eerste te gaan, dus met voorbedachten rade iets zoeken dat in het interieur past. Dat kan, maar ik nodig mensen uit om ook eens op een andere manier te kijken. Welk stuk trekt je aan, boeit je, vraagt iedere keer weer je aandacht?".
(l’Officiel, 6 mei 2021)
Arnaud Rochard, Rocailles II, 2020, Felix Frachon.
Felix Frachon (Galerie Felix Frachon, Brussel)
Met een ambitieuze multidisciplinaire aanpak promoot Galerie Felix Frachon de jonge hedendaagse kunstscènes uit zogenaamde ‘opkomende’ landen als Zuid-Azië, Afrika, het Midden-Oosten en Latijns-Amerika. Sinds 2016, is de galerie gehuisvest in een oude stomerijwinkel van 30 vierkante meter in de Sint-Jorisstraat 5 in Brussel. In september 2017 verdubbelde de galerij haar omvang met een tweede verdieping en opende ze haar projectruimte ‘Le 26’ in de Sint-Jorisstraat 26 in Brussel. Tevens breidde de galerie haar programma uit met kunstresidenties, presentaties, lezingen, performances, een open bibliotheek, concerten, publicaties, edities en speciale projecten, met als doel meer dialoog tussen verschillende culturen en kunstpraktijken te ontwikkelen.
Wendy Krochmal, A(r)mor : Helmet XIII China, 2019, PEDRAMI GALLERY.
Katayoun (Kathy) Pedrami (Pedrami Gallery, Antwerpen)
De galerie van de Iraanse Katayoun (Kathy) Pedrami - die alweer twintig jaar in Antwerpen woont - vind je op ’t Eilandje, de nieuwe hotspot voor kunst in Antwerpen, waar ook het MAS, en galeries als Leo Steynen en Art Partout zijn gevestigd. In haar programmering promoot zij hedendaagse kunst uit het Midden-Oosten waarvoor ze nauw samenwerkt met museumdirecteuren, curatoren en kunstcritici met als doel verandering te brengen in het negatieve beeld dat het Westen, via de media, van het Midden-Oosten krijgt. Kathy Pedrami:
Het oude Perzië is de bakermat van cultuur, maar kunst uit het Midden-Oosten is in Europa vrij onbekend. Geen enkele galerie in de Benelux richt zich op hedendaagse kunst uit die regio. Ik wil daar met Pedrami Gallery verandering in brengen. […] Hedendaagse Arabische creaties zullen velen verrassen; verwacht geen klassieke Perzische tapijtjes.
(https://www.pressreader.com/belgium/gazet-van-antwerpen-metropool-stad/20151109/282372628495537)
Op Art Rotterdam toont de galerie werk van kunstenaars uit drie landen van het Midden-Oosten die breken met censuur, bijgeloof en taboes: Nasser Bakhshi, Mohammad Barrangi en Roghayeh Najdi uit Iran, Haider Jabbar en Salam Ata Sabri uit Irak, Wendy Krochmal, Gil&Moti en Eileen Cohen Süssholz uit Israël.
Loïc Van Zeebroek, "Untitled", 2021, Dauwens & Beernaert Gallery.
Laurence Dauwens en Joris Beernaert (Dauwens & Beernaert Gallery, Brussel)
Het jonge koppel Laurence Dauwens en Joris Beernaert zijn de oprichters van Dauwens & Beernaert Gallery in Brussel. Hun galerie is gehuisvest in het pand van de legendarische galerie Sabine Wachters die er onder andere werk van Donald Judd en Andy Warhol exposeerde. Naast unieke werken van internationaal talent biedt de galerie edities aan. Tijdens Art Rotterdam toont de galerie kleine schilderijen op doek en paneel van Loïc van Zeebroek die in zijn werk de verhoudingen tussen voorstelling en werkelijkheid en het kantelpunt tussen figuratie en abstractie onderzoekt, en herbewerkingen van oude schilderijen en gravures die de Italiaanse multimediakunstenaar Marco De Sanctis bij antiekhandelaren en op vlooienmarkten opduikt en op eigenzinnige wijze opnieuw tot leven brengt.
In de spotlight:
Irène Laub (Galerie Irène Laub, Brussel)
Sinds haar oprichting in 2016 toont Irène Laub Gallery een ambitieus tentoonstellingsprogramma gericht op het bevorderen van een productieve dialoog tussen internationale kunstenaars, curatoren en instellingen. Veel van de door de galerie vertegenwoordigde kunstenaars focussen op sociaal-politieke en architecturale thema’s op basis van uiteenlopende media en met een uitgesproken eigen esthetiek. De galerieruimte is bedoeld als een ‘playground’ waarin kunstenaars de fysieke en interactieve grenzen met het publiek van de door hun gekozen discipline kunnen onderzoeken.
Op Art Rotterdam toont Irène Laub Gallery werk van de Ijslandse kunstenaar Guðný Rósa Ingimarsdóttir en Guillermo Mora.
GUÐNÝ RÓSA INGIMARSDÓTTIR, "... með tongue ...", 2017, Irène Laub Gallery.
Na haar opleiding in Brussel en Antwerpen in de jaren 90 vestigde Guðný Rósa Ingimarsdóttir zich blijvend in België. Voor haar werk snijdt en kerft ze in materialen om zo dicht mogelijk tot de essentie ervan te komen. Vervolgens monteert ze de afzonderlijke onderdelen tot een - meestal - geometrische structuur bestaande uit organische en abstracte elementen. Zo bouwt ze aan gelaagde schilderijen en installaties die langzaam, met het verstrijken der jaren ontstaan: sommige werken zijn pas na twintig jaar af. Het poëtische en minimalistische maar ook doorleefde karakter van haar werk maken haar werk tijdloos en raadselachtig.
(https://databank.kunsten.be/audiovisuele-beeldende kunsten/profielen/kunstenaars/ent:dkb:ppl:1955748/gudny-rosa-ingimarsdottir/)
GUILLERMO MORA, Mas aire (XXVIII), 2017, Irène Laub Gallery.
Guillermo Mora (1980, Alcalá de Henares, Spanje) Guillermo Mora creëert een nieuwe manier van kijken en communcieren aan de hand van een unieke, historische en theoretische, onderzoeksmethode en beeldtaal. Met zijn opvallende composities construeert de kunstenaar omgevingen waarin hij de protocollen en procedures van de hedendaagse schilderkunst en de betekenis ervan ter discussie stelt. De volgende drie thema’s zijn daarbij cruciaal: overlapping, verhulling en verdwijning. Hiervoor doet Mora onderzoek naar verborgen schilderijen, naar schilderijen die andere schilderijen verbergen, naar processen die de schilderkunst verbergen, naar verhulde afbeeldingen en naar schilderijen die in de loop der geschiedenis verborgen zijn geraakt. Op basis van transformatie en deformatie onderzoekt hij de geheimen achter het platte vlak en de drie-dimensionele ruimte, psychologische en artistieke betekenissen, kleur en vorm. Zelf zegt hij hierover: “Ik zie schilderen als een meervoudig hulpmiddel waarmee ik kan bewegen tussen het ideaal van de beeldconstructie en een constante metamorfose van fragmenten.”
