Galerie Gerhard Hofland bracht in samenwerking met de Nederlandse kunstenaar Marjolijn de Wit zeven edities uit voor 185 euro per stuk. Deze edities zijn te zien in een speciale online only tentoonstelling op GalleryViewer. Het werk van De Wit laat zich lezen als een reeks puzzels, die uitnodigen om het werk te interpreteren, maar ook te misinterpreteren.
Marjolijn de Wit: “Hoe kijken wij over driehonderd of duizend jaar naar de tijd waarin we nu leven? Wat de mens achter laat vormt een rode draad in mijn werk. Een leuk voorbeeld van (mis)interpretaties zijn kunstmatige riffen die langs kusten gemaakt worden van bus en vliegtuigwrakken. Denken mensen over duizend jaar dat die wrakken daar bewust zijn neergelegd? Of stel, er is een aardbeving. Een museum raakt in puin. Ben je in staat om archeologische scherven, zoals delen van gebruiksvoorwerpen of kunst, te onderscheiden van brokstukken van de architectuur? Zo kijk ik om me heen en vraag me af: wat zou ik hiervan maken over tienduizend jaar?”
De Wit combineert hiervoor elementen uit de natuur met abstracte vormen, plus objecten die door mensenhanden gemaakt zijn en refereren naar onze huidige maatschappij. Voor haar collages maakt ze regelmatig gebruik van keramiek, dat zowel het heden als het verleden representeert. Gecombineerd ontstaat er een soort archeologie van de toekomst, waarin ze speculeert over de toekomstige interpretatie van haar werken. Het is interessant om te zien dat er geen zichtbare hiërarchie te ontdekken is binnen deze losse elementen, waardoor je als kijker met een bepaalde vrijheid kunt kijken, zonder dat je het gevoel krijgt gestuurd te worden. Om die reden zul je haar werk vermoedelijk steeds anders beleven.
Er zit bovendien een fijne chaos in haar composities, zeker als je bedenkt dat de mens normaliter vooral controle probeert te krijgen over de wereld om hen heen. Die controle probeert de kunstenaar ook in het schilderproces al een beetje los te laten. De Wit: “In mijn werk heb ik tachtig procent controle en twintig procent niet. Dat stuk waar ik geen controle over heb, dáár wordt het interessant. Je hebt mensen die met een leeg doek beginnen. Maar schilderen is zo ingewikkeld dat ik van tevoren een schets maak voor ik op het doek begin.”