14 october 2025, Wouter van den Eijkel
NEXT: Galerie Helder toont werk van 3 pas afgestudeerden
NEXT is nog te zien tot en met 25 oktober bij Galerie Helder in Den Haag.
Galeriehouder Frey Feriyanto werkt geregeld samen met jonge kunstenaars. De eindexamenshows van de academies zijn dan ook vaste prik. Hij bezoekt ze om met kunstenaars te praten en te ervaren wat er speelt in de nieuwe lichting. Dit jaar selecteerde hij Chiou en Stikkelorum van de HKU en scoutte hij Kurstjes op de Willem de Kooning Academie.
Anthony Chiou, Nothing More Than A Wish At Night, 2025, Galerie Helder
“We selecteren op basis van gesprekken met kunstenaars en natuurlijk op basis van werken die we interessant vinden”, aldus Feriyanto. “De kunstenaars moeten passen bij de filosofie van de galerie. Een persoonlijk engagement van de kunstenaar en zelfreflectie zijn essentieel. Daarnaast zijn goed vakmanschap en een poëtische inhoud van het werk van belang.”
Er is geen thematische overlap tussen de drie kunstenaars, maar dat is ook niet noodzakelijk voor een expositie volgens de galeriehouder. ‘Drie verschillende disciplines tonen kan ook interessant zijn, zoals in dit geval schilderkunst, fotografie en ceramiek. We streven ernaar om samen met deze kunstenaars een mooie presentatie te maken. Liefst met een verhaal waarin de kijker een 'spanningsveld' ervaart, dus iets wat extra verbeelding oproept.’
Florentien Stikkelorum, Luisterobject middelmaat 7, 2025, Galerie Helder
Gevraagd naar de overeenkomsten tussen het werk van Anthonty Chiou, Florentien Stikkelorum en haarzelf, zegt fotografe Kieke Kurstjens zegt iets vergelijkbaars. “Ik denk dat we alle drie opzoek zijn hoe we de zintuigen van de voorbijganger kunnen prikkelen en bij te dragen aan de bewustwording van onze relatie tot de ruimte en objecten om ons heen. De heldere en speelse kleuren die Anthony gebruikt, zorgen er bijvoorbeeld voor dat ik me wil onderdompelen in de werelden die er in ontstaan.“
In haar eigen afstudeerproject Fluffballs combineert Kurstjens twee onderwerpen die haar fascineren: het 17e-eeuwse stilleven en onkruid. Kustjens is al langere tijd geboeid door het genre van het stilleven. “Het interesseert me mateloos dat een stilleven iets uit haar context haalt. Naar mijn idee haalt fotografie altijd iets uit haar context, gezien het feit dat je iets kadert en het een momentopname is, en met een stilleven kan ik dit overdrijven en daarmee bevragen Zo lijkt namelijk alsof ik, als fotograaf, met een stilleven van onkruiden, de natuur in mijn macht heb.”
Kurstjens kreeg interesse voor onkruid en onze relatie tot onkruiden toen voor haar studie naar Rotterdam verhuisde. Ineens keek ze met andere ogen naar de omgeving van haar ouderlijk huis. “Ik zie dingen waar ik eerder aan voorbij liep. Het liet mij inzien dat het niet vanzelfsprekend is om oog te hebben voor het meer-dan-menselijke om ons heen.”
Kieke Kurstjens, Grasses, 2024, Galerie Helder
Met name de Paardenbloem krijgt Kurstjens’ aandacht. Als kind was ze al gefascineerd door de verspreiding van haar zaadje door de wind. “Het is een kruid, waarmee de speelsheid van de meesten weer even tot leven wordt gewekt. Bijna iedereen zal wel eens een paardenbloem hebben uitgeblazen en deze herinnering wilde ik gebruiken als punt van herkenning.”
De interesse in het stilleven en onkruiden kwamen samen toen Kurstjens buitenshuis begon te fotograferen en te filmen. Samen met de krachten van buiten - van het gouden ochtendlicht tot een zucht wind - bespeelt ze onze blik op de natuur. “De tot leven gekomen stillevens lijstte ik in als een schilderij om de voorbijganger aan te zetten tot beter kijken.”
Kurstjens heeft haar thema gevonden en weet ook wat haar volgende stap wordt. “Ik wil de onkruiden van de stoep, steeg en straat een podium geven en stadse stillevens maken van Rotterdam en haar haven.” Op dit loopt ze rommelmarkten en kringloopwinkels af op zoek naar kleine vaasjes, zodat ze deze onopvallende onkruiden onder de aandacht kan brengen door ze optisch groter te laten lijken. “Ik wil de verspreiding van onkruiden gebruiken als verbinder met de stad. Ik leerde namelijk van eens stadecoloog dat planten kunnen inburgeren en dit gekke principe wil ik verder onderzoeken en bevragen in het komende jaar.”
In de verdere toekomst zou ze graag locatie-gebonden werk maken in samenwerking met musea en residenties. Een absolute mijlpaal zou een solotentoonstelling zijn in een museum of galerie. Kurstjens noemt als voorbeeld Kasteel Wijlre, een museum dat gericht is op de natuur.
Kieke Kurstjens, Reed, 2024, Galerie Helder
