Een huifkar die nergens heen gaat. Paarden die achteruit galopperen. Auto’s die geen motor hebben maar wel een romantische ziel. Aaron-Victor Peeters (1994, Genk) is een Belgische kunstenaar die werkt rond thema’s als tijd, beweging en de herinterpretatie van objecten.
De tentoonstelling Rum Runner met werken van 2019 tot nu bij Uitstalling Gallery is een ode aan onderweg zijn. “Maar wanneer ben je écht onderweg? Is dat als je fysiek in beweging bent, of ook als je onderweg bent in je hoofd?” vraagt Aaron zich af.
De Huifkar
Centraal in de tentoonstelling staat de huifkar On The Road, 2024, een werk dat vijf jaar in Aarons atelier heeft gestaan. Wat begon als een afstudeerproject, is nu het ankerpunt van een tentoonstelling die onze perceptie van tijd en beweging uitdaagt. “Het is als een kussenfort,” zegt Aaron. “Binnenin zie je een wereld waarin een kind met cowboymannetjes speelt, omringd door dekens en beelden in loop van Westernfilms.”
Maar zelfs die Westernfilms, schijnbaar iconisch voor het “echte Amerika”, zijn een illusie. Ze werden gefilmd in Spanje en Italië, gebaseerd op de boeken van Karl May, een Duitser die Amerika nooit bezocht. Het is een voorbeeld van Aarons fascinatie met mythevorming: hoe het verleden wordt geromantiseerd en opnieuw ingevuld door onze fantasie. “Wat is nog écht?” vraagt hij zich af.
De kracht van de huifkar ligt in de spanning die het oproept. Het kind fantaseert over een wereld waarin het beweegt, terwijl de kar zelf vertrekkensklaar lijkt. Het werk balanceert tussen potentie en realiteit, een metafoor voor hoe we ook onderweg kunnen zijn in onze verbeelding terwijl we fysiek stilstaan.
De Paarden in Beweging
Rondom de huifkar hangt een reeks schilderijen van galopperende paarden, geïnspireerd op Muybridges beroemde fotoreeks. Muybridge was de eerste die beweging vastlegde in een serie beelden, een cruciaal moment in de ontwikkeling van film en fotografie. Voor Aaron zijn deze schilderijen een verdieping van de huifkar, een reflectie op wat het betekent om onderweg te zijn.
“Bij Muybridge bewegen de paarden naar rechts, naar de toekomst,” legt Aaron uit. “Mijn paarden bewegen naar links, terug in de tijd.” Deze subtiele verandering voelt zowel nostalgisch als kritisch: ze tonen een wereld waarin tijd niet lineair is, maar circulair.
De schilderijen maken deel uit van een groter universum. Samen met de huifkar creëren ze wat zijn galerist Danny Weckx omschrijft als een “institutionele ervaring”. “Het gaat niet om losse werken, maar om het totale verhaal.”
De Auto als Fossiel
De auto speelt een cruciale rol in Aarons werk. Hij onderzoekt hoe iconische objecten, zoals een auto, in de toekomst bekeken zullen worden. Vandaag zien we auto’s als vervoermiddelen en statussymbolen, maar hoe zal dat zijn over 200 jaar?
Aaron vergelijkt dit met hoe wij nu naar objecten uit het verleden kijken, zoals een Venusbeeld of een zuil. Onze interpretatie is gebaseerd op wat we erover weten, maar veel van die kennis is door de tijd verloren gegaan. Wat resteert, is vaak een romantische reconstructie van een betekenis die we nooit volledig kunnen vatten. Hoe zal een toekomstige maatschappij de auto invullen met de fragmenten die van onze tijd overblijven?
Aaron schuimt tweedehandswebsites af en koopt auto’s die niet meer rijden of zelfs geen motor meer hebben. Soms staan ze jarenlang in zijn atelier, waar ze dienen als objecten om over te dromen. “Ik ben gefascineerd door sciencefictionverhalen uit de jaren ’70, waarin men voorspelde hoe het ‘nu’ eruit zou zien,” zegt hij. “Als we nu terugkijken, blijkt hoe totaal anders die voorspellingen waren.”
De auto, ooit een romantisch icoon van vrijheid, wordt in Aarons werk een fossiel. Een stille drager van verhalen die zich blijven herschrijven. Met maquettes en tekeningen onderzoekt hij hoe objecten een herbestemming kunnen krijgen. Het zijn mentale schetsen, ruimtes waarin hij onderweg is in zijn eigen verbeelding.
Op Art Antwerp 2024 presenteert Aaron een installatie waarin deze ideeën samenkomen. De installatie benadrukt dat objecten niet alleen fysieke dingen zijn, maar verhalen dragen die we blijven herschrijven, zelfs als de objecten zelf al lang niet meer functioneren.
Tot Slot
De auto rijdt niet meer en de huifkar staat stil, toch toont Aaron-Victor Peeters dat verbeelding altijd op volle toeren draait.
De tentoonstelling Rum Runner is nog te bezoeken tot 12 januari 2025 in Uitstalling Gallery.