Aan aandacht voor snacks als frites, frikandellen en kroketten is geen gebrek. Online zijn tal van snack-influencers te vinden met tips waar je moet zijn voor de beste mexicano of frikandel speciaal. Maar niet eerder werd de snack tot kunst verheven. Het Rotterdamse duo Florian Borstlap en Ko de Kok bedacht hun ode aan snackcultuur voor een ‘kunstsupermarkt’ om zo de regels tijdens Corona te omzeilen.
We zijn inmiddels een aantal jaar verder en de ijsjes snacks van Borstlap en De Kok zijn een groot succes. Niet verwonderlijk, omdat ze haast niet van echt te onderscheiden zijn en het water je bij het kijken in de mond loopt. De Kok tekent de snacks en ijsjes fotorealistisch na – het gebolde bladerdeeg van een saucijzenbroodje dat net de oven komt vond hij een behoorlijke kluif - en Borstlap maakt daarbij voor iedere snack een passende lijst. Zo hebben de waterijsjes een lijst gemaakt van de houtjes waarop ze zitten. Inmiddels dromen ze groot: het duo wil een grote kapsalon met een lijst van zo’n aluminium bakje aan het assortiment toevoegen.
Snack is nog tot en met 16 juni te zien bij Gallery Untitled in Rotterdam.
Hebben jullie samen een atelier of heeft ieder er een en brengen jullie de werken naar het atelier van de ander als dat nodig is?
Het project is begonnen omdat we een atelier deelden op de Keilewerf in Rotterdam. Waar we allebei met onze autonome praktijk werkten.
Florian: multidisciplinaire praktijk van kostuum- en decorontwerp tot performance kunst en muziekproductie, schilderen en beeldhouwen.
Ko: vooral tekeningen, maar ook steeds meer objecten en performances.
In mei 2023 brandde ons gehele atelier af waaronder ook veel snack kunstwerken.
Na de brand hebben we geld opgehaald en hebben we een Snack Lab gesticht op keilewerf 2 enkel voor dit project. Ko heeft sinds begin dit jaar een atelier-, galerie-, winkelruimte in de Voorburgstraat, een mooie locatie in de Hofbogen in Rotterdam Noord.
Florian: is bezig met een nieuwe atelier/performance ruimte.
Hoe ontstond jullie samenwerking en hoe ziet die er in de praktijk uit? Wie doet wat?
In 2017 betrokken we samen het atelier op de keilewerf waar we zo nu en dan aan performanceprojecten samenwerkten. In 2020, tijdens Corona, ontstond Snack Art. We konden exposeren bij tentoonstellingsruimte Roodkapje, die in verband met Corona een kunstsupermarkt stichtte met winkelwagentjes, om zo de coronaregels te omzeilen. Wij gingen nadenken wat we in de kunstsupermarkt zouden willen tonen en kwamen op het idee van tekeningen van een frietje ingelijst en dan een klodder mayo (acrielverf) op de lijst: “Frietje met-lijst”
Dat was een succes en na deze tentoonstelling hebben we een collectie van frietjes uitgebreid met andere werkstukken waaronder hyperrealistische sculpturen van frikandellen speciaal en de ijsjes ingelijst met discodip en ijsstokjes. We zoeken altijd naar een samenkomst van onze vaardigheden. Ko is het genie in tekenen en Florian ontwikkelt de sculpturen en customized lijsten en regelt het reilen en zijlen van dit project waaronder de communicatie. Inhoudelijke keuzes en nieuwe ideeën bedenken we samen.
Wat is eigenlijk het leukste aan het werken als duo?
Het bundelen van onze krachten, waardoor we elkaars kwaliteiten kunnen versterken. Een samenkomst die zorgt voor synergie (1+1= 3).
Gefeliciteerd met Snack. Hoe is de serie ontstaan?
Voor deze expositie zijn we groter, vetter en meer stijlvast gaan werken. Ook is te zien hoe meerdere technieken samenkomen zoals bijvoorbeeld in een gigantisch softijsje waar zowel kleurpotlood (hoorntje) als olieverf (softijs) bij elkaar gebruikt wordt.
Jullie beschouwen de snacks als cultureel erfgoed. Met de serie zetten jullie de schijnwerper op de bitterballen, ijsjes en biertjes. Vonden jullie dat er te weinig aandacht en waardering voor was?
We vinden het verheffen van iets dat je eigenlijk nooit op zo’n manier bekijkt, maar meteen opeet, een mooie manier om schoonheid en liefde voor lekker snacken samen te laten komen. Er zijn op Instagram veel snack-influencers die veel aandacht aan de smaak en culinaire ervaring besteden, echter, nergens worden snacks verheven tot kunst.
Het alledaagse en soms ietwat ordinaire wat past bij de snackbarcultuur staat in een spannend contrast met de klassieke en verfijnde kunst-context waarin wij het plaatsen: beide werelden worden zo verenigd waardoor er enerzijds vervreemding ontstaat en anderzijds een bijna romantische herkenbaarheid: de nostalgie die wij en vele anderen hebben als we terugdenken aan onze kindertijd waarin we dol waren op dergelijke snacks. De manier waarop de werkstukken gemaakt zijn doet denken aan Pop Art wat in dit geval een match is. Tot onze blije verbazing zijn we verrast door het grote succes. Zo heeft het ministerie van buitenlandse zaken een serie werken opgenomen in hun kunstcollectie. Ook krijgen we grappige verzoeken van kopers of bedrijven.
De snacks zijn allemaal fotorealistisch getekend – waanzinnig knap. Welke snack liet zich het moeilijkste tekenen en waarom?
Ko: Sinds ik me kan herinneren ben ik bezig in mijn tekeningen met het benaderen van foto-realisme. Het snackproject heeft een zekere eenvoud en rechttoe rechtaan uitstraling: we proberen de essentie te pakken om de kijker zo mee te nemen in onze beleving. Het esthetische en de technische perfectie is heel bepalend voor ons werk, en is iets waarin we steeds tot het uiterste gaan.
De ene snack laat zich makkelijker vastleggen dan de ander: ik vond zelf het saucijzenbroodje een behoorlijke kluif: het gebolde bladerdeeg wat eruit moest zien alsof het net uit de oven komt heb ik behoorlijk lang aan geschaafd: ik denk dat dit komt omdat er ontzettend veel laagjes en details in zitten en de stofuitdrukking hierdoor heel dynamisch. Doe dat maar eens! Voor Florian was het de grootste uitdaging de structuur en kleur van de gesneden uitjes op de frikandellen sculpturen te evenaren. We zien de werken als hyperrealisme: de verbeelding van onze werken is, net zoals je dat ook ziet in reclamefoto’s mooier dan in werkelijkheid.
De werken hebben allemaal custom-made lijst. Zo zijn de lijstranden van de tekeningen van ijsjes van ijsstokjes gemaakt. Hoe kwamen jullie daarop?
Omdat we met de frietjes begonnen waarop een klodder mayo op de lijst zat, wilden we dit voortzetten. 1+1=3. Onze krachten kwamen hierin heel sterk samen en we beleefden veel plezier in de oneindige mogelijkheden die ons kunstproject mogelijk maakt. Toen we nadachten over ijsjes, konden we het niet laten om iets speels en passend te bedenken, en zo kwamen we uit op ijsstokjes. Het was een eureka-moment, zoals een ijsje dat smelt op een hete zomerdag en je realiseert dat je eigenlijk gewoon soep aan het drinken bent.
Welke snack zouden jullie graag nog toevoegen aan het assortiment?
Naast een in klassieke stijl geschilderd snack-stilleven met custom-made Baroklijst waarin diverse snacks, sauzen en verpakkingen verwerkt zijn, dromen we over een megagrote kapsalon met een lijst van zo’n aluminium bakje waarin je als kijker ook het centraal station van Rotterdam kan ontdekken.
Waar werken jullie op dit moment aan?
We werken eraan om minder snacks te eten en langzaam de collectie uit te breiden. Eerst leefde nog het idee om dit project net als Pop Art supercommercieel in te gaan zetten maar nu vinden we het interessanter dat het een niche- of cultding wordt, en blijft.