I'm at my wits end, PontArte. Foto: Marc Lorra.
PontArte in Maastricht presenteert tot en met 30 juni een bijzonder project: een installatie van Kate Studley in de kelder van de galerie. Deze installatie heeft ook een interessante secundaire functie, namelijk een helende werking voor de galerie.
In september 2023 werd PontArte getroffen door een overstroming, waardoor de galerie tijdelijk haar deuren moest sluiten. Een buitengewoon vervelende periode, waarin ook geconstateerd werd dat verschillende werken beschadigd waren geraakt. De Britse kunstenaar Kate Studley kreeg de opdracht om een site-specifieke installatie te maken. De klei in ‘I'm at my wits end’ absorbeert het vocht in de ruimte en breekt deze geleidelijk af gedurende een periode van twee maanden.
Kate Studley, From the cradle to the grave, 2023, PontArte
Op die manier worden de muren van de kelderruimte langzaam gedroogd, waardoor het kunstwerk letterlijk een helende functie krijgt. Studley maakte het werk van lokale en regionale klei, die ze op verschillende temperaturen bakte. De galerie beschreef de installatie op Instagram beeldend als “een laboratorium voor klei”. Bezoekers worden uitgenodigd om de kelderruimte te betreden en de interactie aan te gaan met het werk, waardoor ze de processen van groei en verval van dichtbij kunnen ervaren. Daarnaast toont de galerie ook enkele andere werken van de kunstenaar: verschillende linnenborduurwerken op papier en henneppapier.
![]()
I'm at my wits end, PontArte
Studley studeerde Beeldende Kunst aan de Loughborough University in het Verenigd Koninkrijk, gevolgd door een diploma in International Studies aan de Universiteit van Zaragoza in Spanje. De kunstenaar omschrijft zichzelf in haar Instagram-bio als een ‘natural materials artist’ en dat komt duidelijk naar voren in haar praktijk. Studley: “Middels site-specifieke, textiele en mixed media sculpturen en installaties verken ik organische en biologisch afbreekbare materialen en wil ik verhalen vertellen over mijzelf, de mensheid en hoe we ons verhouden tot de natuur, tijd en plaats. Met efemere kunstwerken volg ik de patronen van groei en verval, waarbij ik kunst beschouw als een proces in plaats van een vaste creatie. Mijn praktijk wordt sterk beïnvloed door mijn jeugd: ik groeide op in landbouwfamilies en plattelandsgemeenschappen in het Verenigd Koninkrijk.” Dat betekent onder meer dat Studley veel oog heeft voor transformatie, natuurlijke cycli van groei en verval, vergankelijkheid, natuurlijke landschappen en biologisch afbreekbare materialen.
De kunstenaar woont in Aken en haar praktijk wordt gekenmerkt door samenwerkingen waarin verbinding en het vervagen van landsgrenzen centraal staan. In deze installatie wordt dat bijvoorbeeld gesymboliseerd door het gebruik van klei die zowel uit Maastricht als uit de Euroregio komt. De installatie kwam tot stand met financiële steun van de gemeente Maastricht.
