De sculpturen van Robert Schad (°1953, Ravensburg), die momenteel het Antwerpse Falconplein sieren, zijn een toonbeeld van zijn artistiek vermogen om de grenzen van staal te verleggen en het te transformeren in een voorwerp dat zowel kracht als gratie uitstraalt. Zijn werken, met hun kenmerkende stalen lijnen die door de ruimte dansen, creëren een dialoog tussen kunst en omgeving. Ze zijn krachtig en toch sierlijk, rijzen op uit de grond als driedimensionale schetsen. Ze zijn zowel robuust als kwetsbaar, een paradox die de toeschouwer uitnodigt tot reflectie.

De beelden van de Duitse kunstenaar Robert Schad sieren de ganse wereld. Zelf woont de kunstenaar momenteel in Larians-et-Munans waar hij in 2004 zijn eigen beeldenpark oprichtte. Alleen België blijft (tot op heden) nog een blinde vlek. Maar als het van galeriehouder Stijn Coppejans afhangt, is dit ook verleden tijd. In 2022 exposeerde hij de kunstenaar voor het eerst tijdens de groepstentoonstelling Nature-Nurture over de relatie tussen natuur en cultuur. Nu nodigde hij de kunstenaar opnieuw uit voor de expo ‘Drawing with steel’. Gedurende deze tentoonstelling, die tot 28 april loopt bij COPPEJANS GALLERY, kunnen we niet alleen in de galerie zelf kennismaken met zijn oeuvre, maar ook op het Falconplein met twee buitenbeelden KNOX en LORNI. Schads werken zijn als poëzie in staal, waarbij elke lasnaad een woord is, elke balk een versregel, en de gehele sculptuur een gedicht dat zich ontvouwt in de openbare ruimte. Zijn kunst nodigt uit tot interactie, niet alleen visueel, maar ook fysiek en emotioneel, en wordt zo een onlosmakelijk onderdeel van het dagelijks leven.

Deze twee eerder genoemde sculpturen vertegenwoordigen de eerste grootschalige buitenbeelden van Schad in België. Ze zijn een testament van zijn artistieke reis en zijn voortdurende zoektocht om staal te buigen en te vormen tot uitdrukkingen van menselijke emotie en natuurlijke schoonheid. KNOX, met zijn liggende vorm, nodigt voorbijgangers uit om even te pauzeren, om de kronkelende lijnen te volgen die een verhaal van rust en contemplatie vertellen. LORNI, daarentegen, strekt zich uit naar de hemel, een vijf meter hoge ode aan aspiratie en veerkracht. Samen vormen ze een poëtisch paar dat de essentie van Schads werk belichaamt: de fusie van het industriële met het organische, het robuuste met het sierlijke.

Binnen de muren van Galerie Stijn Coppejans gaat de ontdekking verder. Hier worden, naast kleinere sculpturen, de oorspronkelijke tekeningen van Schad tentoongesteld, die aan de basis ervan liggen. De spontane gebaren die het uitgangspunt vormen van zijn stalen creaties staan in schril contrast met architectuurschetsen waaruit dergelijke creaties vaak ontstaan. Deze tekeningen, vol energie en beweging, zijn de eerste stappen in een proces dat uiteindelijk leidt tot de indrukwekkende sculpturen die het plein sieren. Maar Schad gaat verder. In een volgend stadium herleidt hij zijn beelden opnieuw tot werken op doek. Een evolutie van de tweede naar de derde dimensie en terug, omschrijft galeriehouder Coppejans het zelf.
Galerie en plein worden één in deze tentoonstelling, waarbij de grenzen tussen kunst en leefruimte, binnen en buiten, vervagen. Het is een uitnodiging aan iedereen om deel te nemen aan dit artistieke gesprek, om de kunst niet alleen te bekijken, maar ook te ervaren en ermee te leven. Deze tentoonstelling, die tot eind april te zien is, biedt een zeldzame kans om de dialoog aan te gaan met de kunst van Schad. Het is een uitnodiging om te reflecteren op de manier waarop kunst onze perceptie van de wereld om ons heen kan veranderen en hoe het, zelfs in de meest alledaagse omgevingen, een bron van inspiratie en verwondering kan zijn.
