20 october 2023, Pienk de Gaay Fortman
Laatste kans: Dora García bij Ellen de Bruijne Projects
De carrière van de Spaanse kunstenaar Dora García (1965) kent indrukwekkend veel highlights. Zo vertegenwoordigde ze Spanje op de 54e Biënnale van Venetië (2011) en nam ze deel aan Skulptur Projekte Münster (2007) en Documenta 13 (2012). Ellen de Bruijne Projects werkt al sinds 2000 met de kunstenaar samen. Momenteel toont de galerie de solotentoonstelling 'Insect, History, Mirror, Revolution' in Amsterdam. Te zien zijn haar meest recente werken: de film Amor Rojo (2023), de installatie Révolution (2023) en Insect Vocabulary (2023), een reeks 3D-laser uitsneden.
Dora García, Insect Vocabulary: Insect, History, Mirror, 2023, Ellen de Bruijne Projects
Laatstgenoemde is voor het eerst bij Ellen de Bruijne Projects te zien en bestaat uit de woorden 'Insect', 'History' en 'Mirror'. Deze termen refereren aan bekende thema's uit García's oeuvre. Ook te zien is een serie tekeningen L'insecte 1 to 30 (Mad Marginal Charts) (2023) en een aantal panelen The Bug (2022-2023) die betrekking hebben op het tijdreisverhaal The Bedbug van Vladimir Majakovski uit 1928-29. In dit wonderlijke toneelstuk beleeft de - per ongeluk - ingevroren jonge Sovjetman Ivan Prisypkin een bijzonder avontuur met een parasitair insect. Vijftig jaar later komt hij weer tot leven in een utopisch communistische wereld waar armoede, ziekte, romantische liefde en natuurrampen niet meer lijken te bestaan.
Dora García, Révolution, 2023, Ellen de Bruijne Projects
In Révolution (2023) werkt García, zoals de titel doet vermoeden, politieke geschiedenis uit middels een 45 minuten durende performance. Hierin nadert een performer de tentoonstellingsruimte om daar een affiche uit te rollen. Langzaam ontvouwt zich de tekst 'Révolution, tiens ta promesse!' (Revolutie, houd je aan je belofte!). De tekst is een verwijzing naar activiste Margarita Robles de Mendoza (1896-1954) tijdens een vrouwenkiesrechtprotest buiten de Mexicaanse Kamer van Afgevaardigden in 1934. De performer bewaakt deze noodkreet alsof het een kwestie is van leven en dood waarna hij het affiche opvouwt en vertrekt. Door de performance op verschillende tijden en plekken te laten plaatsvinden, benadrukt de kunstenaar de kwetsbaarheid en vergankelijkheid van deze historisch beladen oproep.
Dora García, Amor Rojo, 2023, Ellen de Bruijne Projects
Margarita Robles de Mendoza is niet de enige vrouwelijke protagonist in García's kunst. In Amor Rojo (2023) staat Alexandra Kollontai (1872-1952), Sovjet revolutionair en radicaal feminist, centraal. Kollontai was de eerste vrouwelijke minister van het bolsjewistische kabinet en de eerste vrouwelijke ambassadeur. Zij streed voor vrouwenemancipatie op het gebied van arbeid, onderwijs, welzijn en pleitte voor seksuele emancipatie, abortusrechten en burgerlijke partnerschappen. Met gevaar voor eigen leven vluchtte de - inmiddels verbannen - politicus naar Noorwegen, Mexico en Zweden waar ze verschillende diplomatieke rollen vervulde. García neemt deze strijdvolle vrouw als vertrekpunt in haar experimentele film over de Europese en Latijns-Amerikaanse geschiedenis.
Dora García woont en werkt in Oslo en toont al drie decennia haar werk op diverse internationale podia. Ze studeerde in de jaren '90 aan de Universiteit van Salamanca in Barcelona en de Rijksakademie in Amsterdam. Ze ontwikkelde een eigen beeldtaal door te experimenteren met film, gedrukte media, performance, theater en digitale kunst. García's praktijk bevindt zich op het snijvlak van beeldende kunst, podiumkunsten, theater en literatuur. Ze vertegenwoordigde Spanje op de Biënnale van Venetië in 2011. Daarnaast nam ze in 2015 deel aan de 56e editie van de Biënnale in Venetië, toonde haar werk tijdens Documenta 13 in 2012 en andere internationale evenementen zoals Skulptur Projekte Münster in 2007, de Sydney Biënnale 2008 en de Biënnale van São Paulo 2010. In de eerste helft van 2023 wijdde M HKA Antwerpen een grote solotentoonstelling aan haar werk.
