11 july 2023, Wouter van den Eijkel
Het atelier van... Katrin Bremermann
De Berlijnse kunstenaar Katrin Bremermann droomt van een zelf ontworpen atelier. Een eenvoudig vormgegeven ruimte waarin de verhouding tussen de wanden, de lichtval en het perspectief perfect is. Voor haar recente show Note to self bij Kristof De Clercq gingen haar abstracte composities een vergelijkbaar spel aan met ruimtelijkheid. Bremermann verruilde het traditionele, rechthoekige canvas namelijk voor doeken in allerlei vormen. “Mijn werk is een permanent visueel experiment. Het is als een spel, een eindeloos vloeiend verhaal.”
Waar is je atelier en hoe ziet het eruit?
Mijn atelier is in Berlijn. Het heeft veel licht. Alle ramen zitten aan één kant met een geweldig uitzicht. De meeste tafels staan op wielen en ik kan de ruimte indelen zoals ik hem wil gebruiken. Ik vind de flexibiliteit in het praktisch gebruik prettig en geniet van de mogelijkheid van een lege ruimte met niets erin. Er is een ruimte voor mijn gereedschap en er zijn werkbanken.
Aan welke eisen moet een studio voor jou voldoen: veel daglicht, fijne buren, uitzicht op groen, veel bergruimte?
Ik zit min of meer in een industrieel gebied, dus er is niet veel flora en fauna. De hele dag beweegt het zonlicht door de ruimte met witte vloeren en muren. Er hangt een heel goede sfeer, in deze bubbel kan ik kalm en geconcentreerd werken. De opslagruimte is in hetzelfde gebouw, erg handig en stelt me in staat om de studio op te ruimen. Er is een constante flux van rommel. Dingen liggen op de grond of hangen aan de muur, totdat ik de stukken sorteer, selecteer en me concentreer op nieuwe ontwikkelingen. Ik werk graag in eenzaamheid. Af en toe spreek ik af met collega's/vrienden in mijn atelierhuis.
Katrin Bremermann, Untitled, 2023, Kristof De Clercq gallery
Hoe ziet een typische atelierdag eruit voor jou? Hoe laat begin en eindig je? Luister je naar muziek of houd je van stilte?
Ik wil graag rond 8.00 uur beginnen en om 15.00 uur stoppen, maar meestal ga ik later en blijf ik langer. Iedere dag is net anders. Dat ligt eraan waar ik mee bezig ben. Drukken, papieren voorbereiden, technische problemen oplossen of gewoon mijn doen en laten observeren. Ik houd erg van jazz, ook klassiek en opera. Meestal luister ik naar iets tijdens het werk.
Je hebt werk in het atelier weleens om omschreven als een laboratoriumachtige situatie. Kun je uitleggen wat je daarmee bedoelt?
Mijn werk is een permanent visueel experiment, met kunsthistorische invloeden, werken van andere kunstenaars en technische hindernissen. Het is als een spel, een eindeloos vloeiend verhaal. Observaties en relaties. Ieder werk leidt naar het volgende. In mijn atelier komen al deze dingen samen. Net als een lab, is het is veel vallen en opstaan, trial and error. Niet noodzakelijkerwijs wetend waarnaar ik op zoek ben, totdat het mij raakt. Ik probeer niet veel routine te krijgen om alert te blijven. Ik scheid het werkproces om altijd opnieuw te beginnen en probeer in het moment te zijn, totdat ik besef het werk goed is.
Katrin Bremermann, Note to self, Kristof De Clercq gallery
Je recente show bij Kristof De Clercq heette Note to self. Waar wil je jezelf aan herinneren, waarnaar verwijst die titel?
Het kost me veel tijd om een titel te vinden. Ik heb een verzameling mogelijkheden. Persoonlijke observaties en gedachten die genoeg body hebben voor interpretatie.
Ik las dat muziek, poëzie en literatuur belangrijke inspiratiebronnen voor je zijn en dat titels van werken woorden zijn die je interesseren of je emotioneel raken. Kun je ons iets meer vertellen over hoe dat voor jou werkt?
Muziek is een grote inspriatiebron voor me, omdat me de grootste vreugde kan laten voelen. Een soort perfecte harmonie van geluiden. Als ik iets lees dat woorden geeft aan een gevoel, laat me dingen ontdekken en begrijpen. Het gaat om uiteindelijk communicatie, om anders te zijn met anderen. Ook het gebruik van verschillende materialen en processen met mijn eigen regels en het creëren van een wereld die alleen maar logisch is voor mij, is de vrijheid die ik zoek.
Net als voor de tentoonstellingen en andere titels verzamel ik woorden en zinnen. Ik vind ze overal.
In plaats van iets uit te leggen, vind ik het leuk dat werken gerelateerd zijn aan een bepaalde situatie of een verhaal hebben. Ik wil de toeschouwer uitnodigen om te kijken, te ontdekken en te genieten en om het werk je eigen te maken.
Katrin Bremermann, Apple, 2023, Kristof De Clercq gallery
Enige tijd geleden verruilde je het rechthoekige canvas voor doeken met allerlei vormen. Hoe is dit tot stand gekomen? Was dit een natuurlijke ontwikkeling, zat het er al lang aan te komen of was het meer een bewuste beslissing?
Ik ben al een tijdje bezig met het bouwen van gevormde doeken. Ik werk min of meer als een beeldhouwer die schildert. De optie om met een andere dimensie te werken zat er al lang aan te komen. De extra mogelijkheid om vormen te ontdekken vanuit steeds wisselende aspecten en hoeken. Spelen met licht, schaduw en diepte is een welkome uitdaging die ik graag aanga.
In het persbericht bij Note to Self wordt de kunstcriticus-minimalistisch kunstenaar Donald Judd aangehaald. Ik neem aan dat dat geen toeval is. Behoort hij tot de kunstenaars die je hebben beïnvloed?
Judd is er een van. Het is best een grote groep kunstenaars die in mijn atelier meekijkt over mijn schouder. Ze motiveren, stimuleren en dragen oplossingen aan, maar uiteindelijk vind ik de mijne. Kunstenaars als Richard Tuttle, Alexander Calder, Agnes Martin, Philipp Guston, Raoul de Keyser, Joan Mitchell. Allemaal om verschillende redenen.
Katrin Bremermann, Luc, 2023, Kristof De Clercq gallery
Stel je bent op een feestje en knoopt een gesprek aan met iemand die niet van kunst houdt. Hoe zou je je werk uitleggen?
Ik bouw dingen, gebruikmakend van een specifieke taal van vormen en kleuren op papier, met hout en andere materialen. Die dingen hebben een aanwezigheid die vanzelfsprekend is, om zo tot een eenvoudige schoonheid en rust te komen.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Ik bereid me voor op een nieuwe tentoonstelling in mijn Berlijnse galerie Martin Mertens met nieuwe sculpturen. Daarvoor experimenteer ik met toenemende grootte en volume, monoprints en grotere papierformaten.
Ook ben ik van plan een atelier te bouwen. Een perfect vormgegeven ruimte, waarin ik het wandoppervlak in relatie tot licht en perspectief kan uitwerken. Make a dream.
Katrin Bremermann, Chocolate Box, 2023, Kristof De Clercq gallery
