18 december 2019, Oscar van Gelderen & Manuela Klerkx
De keuze van... Jos Ruijs
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Jos Ruijs (Directeur Theater Figi in Zeist, 64 jaar)
Wat betekent kunst voor jou?
Ik vind het heerlijk om mooie dingen om mij heen te hebben, en door het individuele karakter van kunst heb ik daar een extra band mee. Kunst heeft een extra dimensie boven design.
Jeroen Henneman, De Stad (Kolom), 1991, Livingstone gallery.
Mijn zus was al interieurarchitect toen ik nog middelbare scholier was. Ik mocht met haar mee toen zij bij Kunst en Bedrijf grafiek ging uitzoeken voor een grote opdracht van Berenschot. Mijn eerste werk, een zeefdruk van Jeroen Henneman, was een cadeau van haar en hangt nog altijd op een mooie plek bij mij thuis. Het pad verder heb ik grotendeels zelf gevonden, maar ook samen met galeriehouders en vrienden.
Waar haal je je informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Over het wel en wee in de kunstwereld haal ik mijn informatie vooral van kranten en televisie. Over kunst zelf haal ik mijn informatie vooral op bij galeries. Beurzen zijn voor mij belangrijk om nieuwe kunstenaars te ontdekken.
Tessa Verder, Island 5, 2019, Galerie Roger Katwijk.
Waar bekijk je het liefste kunst? In een galerie, museum, een beurs of online?
Het voordeel van musea is een voorselectie van kunst die anders onbereikbaar is: ‘Het melkmeisje’ kom je niet buiten een museum tegen. Bij galeries vind ik het erg prettig om rustig met de galeriehouder en/of kunstenaar over kunst te praten. Beurzen hebben dan weer het voordeel van een grote diversiteit, waardoor ik nieuw werk kan ontdekken dat ik tot dan nog niet kende. Het leuke van online is dat je er bijzonder werk kan tegenkomen dat zich niet meer leent voor galeries, maar wat wel erg de moeite waard kan zijn. Veel grafiek uit de jaren zestig en zeventig is me dierbaar, zoals het werk van Yvonne Kracht, en dat werk kom ik juist online weer tegen.
Hoe vaak per jaar koop je kunst? Koop je werk in oplage of liefst uniek werk?
Vaak, maar zelden werk van meer dan drieduizend euro, om dat vaak meteen te relativeren. Ik koop werk in oplage, zoals fotografie van Erwin Olaf, Jasper de Beijer en Ruud van Empel, maar toch net iets vaker uniek werk.
Raquel Maulwurf, Night raid on Hamburg 1942, 2018, Livingstone gallery.
En waar koop je dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Hedendaags werk altijd in een galerie, vaak tijdens een kunstbeurs. Op online veilingen meestal werk dat niet meer actueel genoeg is voor galeries, maar waarbij ik veel vertrouwen heb in de kwaliteit of waardoor ik juist nieuwsgierig ben geworden en het risico op een minder gelukkige aankoop neem. Vaak heb ik dan een leuke verrassing.
Is het belangrijk dat jij en je partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslis je/jullie?
Ik ga partnerloos door het leven, dus daarover geen gedoe. Het is ook wel lekker om zelf te kunnen beslissen.
Is er een galerie waar je een speciale band mee hebt?
Met een aantal galeries heb ik een bijzondere band, waaronder Flatland Gallery, Althuis Hofland Fine Arts, Livingstone Gallery, Galerie Roger Katwijk, Borzo Gallery, LangArt, Mieke van Schaik en Hidde van Seggelen. Ik ken er de mensen en ze zetten me op het spoor van goed werk. Al deze galeries bieden een platform voor jonge kunstenaars, en continuïteit, zodat ik ontwikkelingen goed kan volgen.
Barbara Broekman, Mother & child Algeria, 2019, Galerie Vriend van Bavink.
Harmen Brethouwer, Shara Hughes, Katrin Korfmann, Kim Boske, LuLuo, Willem van den Hoed, Peter McDonald, Bob Waardenburg met We Make Carpets.
Wie zijn je favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Jeroen Henneman vind ik een groot kunstenaar, zowel als beeldenschepper, als tekenaar en als schilder. En dat met zowel intieme als monumentale werken, op het platte vlak en in drie dimensies.
Vanaf 2006 verzamel ik al werk van Raquel Maulwurf. Zij tekent zo puur in zwart wit, waarbij zij met scratchen de structuur van het papier een extra dimensie geeft. Haar onderwerp is destructie, maar de uitwerking is prachtig. De foto’s van Willem van den Hoed zijn zo perfect gecompliceerd dat je dat niet eens herkent, terwijl je wel aanvoelt dat het heel bijzonder is. Helaas voor Galerie Viewer kun je dat online niet goed overdragen.
De analoge fotografe Tessa Verder combineert echte natuur met schilderkunst uit de romantiek. Met een grootbeeldcamera legt ze een stil en zeer bewust gecomponeerd beeld vast. Deze foto’s verbeelden de verbondenheid, grootsheid en oerkracht van de natuur, bewerkt in de traditie van de romantische schilderkunst.
Het textiele werk van Barbara Broekman spreekt me aan, omdat textiel buiten de geijkte paden valt en de bijzondere weeftechnieken een extra dimensie en complexiteit toevoegen. En dat met veel respect voor het ambacht uit vele delen van de wereld.
Heel subtiel is het werk van Anne Geene. Ik houd van de herhaling, de subtiliteit en de verbinding met de natuur. Prachtige kleuren, met name in de serie ‘Colour Analysis’.
Anne Geene, Colour Analysis Rosa Pimpinellifolia (individual plant), 2018, Caroline O'Breen.
