Eva Steynen.Deviation(s) in Antwerpen toont alleen dit weekend nog een solotentoonstelling van de multidisciplinaire Belgische kunstenaar Christine Clinckx. Daarin toont ze werk uit twee series: een reeks collages op basis van found footage en een serie analoge grootformaat analoge prints die de kunstenaar maakte met een vroeg 20e-eeuwse grootformaat camera obscura, die ze vervolgens ontwikkelde met behulp van een 19e-eeuws collodiumprocedé — waarbij een glazen plaat wordt voorzien van zilververbindingen en een collodiumlaag.
Voor de found footage reeks maakt Clinckx gebruik van gevonden landschapsfoto's en familiefoto’s, die ze uitknipt, manipuleert en daarmee effectief decontextualiseert. Door gebruik te maken van oude beelden en oude technieken omarmt ze de kleine onvolkomenheden die daarmee gepaard gaan. Het is haast een metafoor voor het werk van Clinckx: het verleden lijkt altijd door te schemeren in het heden. Hoe verhouden wij ons tot onze eigen en collectieve geschiedenissen en welke spanning bestaat er tussen herinneringen en geschiedenis — die beide minder objectief zijn dan ze op het eerste gezicht lijken?
Het werk van Clinckx heeft vaak een autobiografisch aspect: haar familieverleden wordt regelmatig verweven in haar kunstwerken. Met name de oorlogsverhalen van haar grootmoeder lieten een diepe indruk op haar achter in haar jeugd. Zij werkte als kapster en om die reden is ook menselijk haar een terugkerend materiaal in de praktijk van Clinckx: soms als tweede huid, soms in de vorm van een harig zeepje met als titel ‘I tried to wash him off me’ (1996).
Voor eerdere projecten gebuikte Clinckx onder meer halfvergane en beschimmelde negatieven die ze vond in een kelder, anonieme historische bronnen die werden gemaakt in de jaren 40 tot en met de jaren 70. Voor een ander project simuleerde ze dit effect door er zelf invloed op uit te oefenen: in 2000 begroef ze vijfhonderd kleurendia's met allerlei familietaferelen, die ze twintig jaar later weer opgroef. Door het verstrijken van de tijd en natuurlijke processen waren er kleurlagen losgekomen en schimmels hadden zich meester gemaakt van de dia’s. Wat doet tijd met verbeeldingen van tijd? En welke invloed heeft de natuur hier op over een langere periode? Vervolgens manipuleerde Clinckx de beelden en toonde ze een selectie in het fotoboek ‘christine clinckx / 20 years underground / 2000-2020’. Haar meest recente werk werd onlangs gepubliceerd in haar boek ‘LIP DIP PAINTING: Analog Photography 2016-2022’, dat werd uitgegeven door Eva Steynen.Deviation(s).
Clinckx studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen en het HISK (Hoger Instituut Voor Schone Kunsten) in Gent en rondde verschillende residenties af in Italië, België, Nederland, IJsland en de Verenigde Staten. Naast fotografie staat ze ook bekend om haar installaties, mediakunst en performances, die onder meer te zien waren in het M HKA (Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen). Haar werk werd opgenomen in de collectie van instituten als het SMAK (Stedelijk Museum voor Actuele Kunst) in Gent.