Annet Gelink Gallery presenteert met trots The Undertakers, Yael Bartana's (1970, Kfar-Yehezkel, Israel) zesde solotentoonstelling in de galerie.
Bartana's nieuwste videowerk, The Undertaker, vormt de kern van de show. Het werk is verbonden aan Bartana’s performance Bury our Weapons, not our Bodies!, dat werd uitgevoerd in combinatie met haar solo tentoonstelling in het Philadelphia Museum of Art. The Undertaker verkent een parallelle realiteit waarin geweld en onderdrukking publiekelijk teniet worden gedaan. Een actie versterkt. The Undertaker, still, 2019
door het toneel van de Amerikaanse stad Philadelphia, stad van
broederliefde en de geboorteplaats van de Amerikaanse democratie. Als historic pre-enactment - een methodologie bedacht door Bartana - legt The Undertaker de destructieve stroom van geweld bloot die onze geschiedenis en ons heden kenmerkt.
Bartana leent in The Undertaker de taal van militaire esthetiek en rituelen om militair geweld niet te vieren, maar af te breken. De film volgt een mysterieus figuur die een gewapende optocht leidt door het centrum van Philadelphia. De processie culmineert in een ritualistische wapenbegrafenis met elementen van de choreografie van de Israëlische beweging-componist Noa Eshkol's (1924-2007). The Undertaker verweeft elementen van haar uit 1953 stammende choreografische compositie, gecreëerd voor de herdenking van de Holocaust. Eshkol eigent zich militaire choreografie toe, om de focus te leggen op het leven, op verlies en de poging verdriet en rouw te verwerken. Zonder heldere verhaallijn en zonder dialoog, richt The Undertaker zich op het lichamelijke en het fysieke. De processie, ritualistische begrafenis en choreografie versmelten tot een monument voor de levenden, gebouwd op de geesten van het verleden.
De tentoonstelling toont ook de progressie in Bartana's recente werk, waarin via performance, politieke bewegingen en acties en een reeks aan mogelijke scenario’s worden onderzocht. Naast gelijkenissen aan Bartana’s trilogie And Europe will be stunned (2007-2011), haalt The Undertaker ook elementen en personages uit haar performance uit 2017 What if Women Ruled the World. De vaak publieke uitvoeringen zijn verbonden in de wijze waarop mogelijk toekomstige en historische realiteiten worden geanalyseerd en belichamen de historic pre-enactment; experimenten die schijnbaar onmogelijke toekomsten vertonen.
Naast het videowerk, worden ook een aantal fysieke werken getoond die verwijzen naar de film en de Bury our Weapons, not our Bodies! performance. De film, prints en gefossiliseerde wapens presenteren een visie voor een alternatieve vertelling van de geschiedenis. Ogenschijnlijk versteende wapens worden gepresenteerd als historische artefacten, terwijl levensgrote prints van gemaskerde figuren - de begrafenisondernemers - zwijgend getuigen. In The Undertakers stelt Bartana een gemeenschappelijk experiment voor om onze politieke verbeeldingskrachten te vergroten en een toekomst buiten onze huidige perken mogelijk te maken.