Met trots presenteert Galerie Ron Mandos Axis Mundi: een tentoonstelling met nieuwe schilderijen en video’s van de Nederlandse kunstenaar Jacco Olivier (1972), die getoond zullen worden naast een selectie werken van de Deense kunstenaar Per Kirkeby (1938-2018).
Jacco Olivier | Axis Mundi
Axis Mundi (letterlijk ‘as van de wereld’) staat voor een middelpunt tussen twee werelden. Vaak is dit een religieus middelpunt waar het aardse met het hemelse verbonden wordt. In vele culturen komen zulke middelpunten voor: een totempaal in Alaska, de mysterieuze beelden op Paaseiland, een altaar op het priesterkoor van een Katholieke kerk, of de reusachtige rode rotsformatie Ayers Rock in Australië. Olivier toont in een aantal van zijn nieuwe werken zulke fysieke vormen van axis mundi. Ook staat axis mundi symbool voor een kantelpunt in zijn schilderijen en een nieuwe stap in zijn oeuvre.
In zijn nieuwe schilderijen en video’s zoekt Olivier een opening naar een nieuwe wereld van schilderen. Daarin verenigt hij abstractie en figuratie door verschillende lagen van verf op elkaar aan te brengen. Door te variëren in volume en kleur stapelt de kunstenaar laag op laag, waardoor projecties vol figuratieve elementen opdoemen uit abstracte landschappen. Centraal in Oliviers werk staat wat ‘schilderen’ kan doen en vooral wat de schilder met heel weinig kan doen. Met slechts een aantal korte en vlotte kwaststreken maakt hij impressies van een vliegende kolibrie, een twijfelende duiker of de droom van een onbekend land.
Het verleidelijke en kleurrijke werk van Olivier laat je als toeschouwer gemakkelijk alle abstracte en artistieke overwegingen vergeten. Wie in staat is deze verleiding te weerstaan beseft dat Olivier op zijn best is wanneer hij zich op het cruciale moment inhoudt. Door op het juiste moment te stoppen – net vóór het kantelpunt waarna een schilderij te narratief, te mooi of te lelijk wordt – weet Olivier een maximum aan spontaniteit en puurheid te behouden.
Jacco Olivier (Goes, 1972) doorliep de Hogeschool voor Kunst en vormgeving in Den Bosch en de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Zijn werken zijn internationaal tentoongesteld door o.a. het ZKM, Karlsruhe; Sammlung Goetz, München; Dordrechts Museum, Dordrecht; MCA Denver, Colorado; De 56ste Biënnale van Venetië; Frans Hals Museum, Haarlem; New York City Center/New Museum, New York, en GEM, Den Haag. Zijn werk is daarnaast opgenomen in gerenommeerde collecties, waaronder het Honart Museum, Tehran; The Zabludowicz Collection, Londen; en the Rubell Family Collection. Afgelopen zomer ontving Olivier de Jeanne Oosting Prijs.
Per Kirkeby | Axis Mundi
Per Kirkeby was een van de meest gerenommeerde kunstenaars van zijn generatie. Zijn veelzijdige oeuvre bestaat uit grote kleurrijke schilderijen, kleine bronzen en grote baksteensculpturen; hij maakte films en schreef poëzie, essays en reisboeken. Kirkeby werkte in de jaren 1960 met Fluxus kunstenaars Joseph Beuys en Nam June Paik en sloot zich aan bij de avantgardistische Experimentele Kunstschool van Kopenhagen (‘Eks-Skolen’). Kirkeby studeerde geologie en werd in zijn werk sterk beïnvloed door zijn expedities naar Groenland. De donkere kleuren samen met het heldere licht van het Noordse landschap staan centraal in Kirkeby’s oeuvre.
Voor de tentoonstelling Axis Mundi selecteerde de Nederlandse kunstenaar Jacco Olivier meerdere werken van Kirkeby. De Deense kunstenaar is een grote bron van inspiratie voor hem. ‘Onlangs deed zijn werk me beseffen dat je je uit een schilderij kunt schilderen,’ zegt Olivier. ‘Zijn kunstwerken van poorten en torens zijn passages naar een andere wereld. Ze tonen iets dat verder reikt dan dat wat is afgebeeld. De structuur in zijn werk, de manier waarop het is opgebouwd, onthult het ware onderwerp van zijn schilderijen: ritme. Dit ritme resoneert en opent een onzichtbare wereld.'
Net als in de schilderijen en video’s van Olivier, kan men letterlijke verbeeldingen van axis mundi vinden in het werk van Per Kirkeby. De torens, poorten en bomen in zijn werk doen denken aan centrale punten waar lagere en hogere werelden met elkaar verbonden worden, waardoor vruchtbare dialogen en openingen ontstaan. Uit de vaak wilde penseelvoering en ruimtelijke diepte van verf laat Kirkeby losse structuren van axis mundi naar voren komen. Daarmee vecht hij tegen de entropie in zijn ruige neo-expressionistische schilderijen. De structuren bieden bescherming tegen de chaos van de richtingloze beeldruimte.
Kirkeby vertegenwoordigde Denemarken op de Biënnale van Venetië in 1976 en nam deel aan Documenta VII en IX. Grote overzichtstentoonstellingen hebben plaatsgevonden in belangrijke instellingen zoals het Van Abbemuseum, Eindhoven; Kunsthalle Bern; Whitechapel Art Gallery, Londen; Museum Ludwig, Keulen en het Louisiana Museum voor Moderne Kunst, Humlebæk. Zijn werk is te vinden in tal van openbare collecties, waaronder Tate Modern, Londen; The Metropolitan Museum of Art, New York; MoMA, New York, en Centre Pompidou, Parijs.