Suchan Kinoshita (°1960) is geboren in Tokyo in een Japans-Duitse familie. In de vroege jaren tachtig studeert ze muziek in Keulen. Gedurende de jaren tachtig werkt Kinoshita ook bij het Theater am Marienplatz in Krefeld, Duitsland, waar ze acteert, regisseert en rekwisieten maakt. Na studies aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht, Nederland, treedt ze als beeldend kunstenaar naar voor in de vroege jaren negentig. Zij blijft in Maastricht en geeft les aan de Jan van Eyck academie tot 2003. Een aantal jaar geleden verhuist ze naar Brussel, om meer het midden van de internationale kunstwereld te leven.
Kinoshita's kunst incorporeert - vrij letterlijk, omdat het meestal om het lichaam gaat - elementen uit haar achtergrond in de experimentele muziek en het theater, waaronder vooral de directe verbinding tussen werk en publiek. Kinoshita's oeuvre ontvouwt zich in de tijd via dynamische processen waarin de persoonlijke relatie tussen kijker en kunstwerk zich vormt. Het hier en nu van de opvoering is van belang. Statische voorstellingen en representaties van 'iets anders' leiden voor Kinoshita slechts de aandacht af.
Dat Kinoshita opgroeit tussen twee culturen en in verschillende artistieke disciplines is opgeleid, weerspiegelt zich in haar werk dat grenzen opzoekt, overschrijdt of net negeert. De beleving van tijd en ruimte worden vaak gethematiseerd. Enerzijds is daarbij van belang dat deze begrippen verschillend worden ervaren in de beide culturen waarin zij geworteld is, anderzijds combineert ze de manier waarop tijd en ruimte worden gebruikt en uitgebeeld binnen de disciplines van theater, muziek en beeldende kunst. Ze brengt het procesmatige van theater en muziek samen met het vaak meer statische karakter van beeldende kunst.
Belangrijke solo tentoonstellingen werden gehouden in , White Cube, London 1996, Museum Abteiberg, Mönchengladbach, 1999, MuHKA, Antwerp, 2002, The New Museum, New York, 2004, Ikon Gallery, Birmingham, 2006, Museum Ludwig, Cologne, 2010, MUDAM, Luxembourg, 2011, Ludlow 38 New York, 2014, Kanal Pompidou Bruxelles 2019
Meer internationale bekendheid verwierf zij met deelname aan de 4th Biennale of Istanbul (1995), Manifesta 1, Rotterdam (1996), de 11th Biennale of Sydney (1998), Carnegie International, Pittsburg (1999), de 8th Sharjah Biennial (2007), Skulptur Projekte Münster (2007), de 7th Biennale of Shanghai (2008), en de 5th and 6th Moscow Biennale (2013/2015).
Andere samenwerkingsverbanden realiseerde zij met “If I can’t dance I don’t want to be part of your Revolution” Amsterdam (2008-2009) en Playground Festival/STUK museum M, Leuven (2008, 2016, en 2019)
