Witte rechthoekige vlakken op vergeelde muren waar eerder fotolijsten hingen of een verschoven boekenkast die indrukken achterlaat in het tapijt: het zijn sporen van het dagelijkse leven, die meestal ongezien blijven. Eenmaal opgemerkt wijzen ze echter op de afwezigheid en de vergankelijkheid van de dingen. Voor de tentoonstelling To leave the trace gaat Ties Ten Bosch in op dat wat verborgen en vergeten is en creëert hij werken die zich richten op het geheugen en het verstrijken van de tijd. [...]
Ties Ten Bosch legt de nadruk op de sporen van het dagelijks leven. De dingen die we over het hoofd lijken te zien worden weer interessant en spreken ons collectief geheugen aan. Hij moedigt de toeschouwer aan om alles wat vertrouwd is te bevragen. Wat betekent het nou eigenlijk, to leave the trace? Het geeft ons twee opties: een spoor achter laten of het spoor verlaten. Het eerste verwijst naar iets dat heeft bestaan, het tweede naar onbekende wegen en het nieuwe - of naar het oordeel van Walter Benjamin “een spoor brengt dichterbij, wat ver weg is”.
Curating & text: Maria Tanbourgi