Annet Gelink Gallery is verheugd om de derde solo-tentoonstelling van Anya Gallaccio (Schotland, 1963) aan te kondigen. Gallaccio heeft de afgelopen jaren belangrijke institutionele soloshows gehad bij onder meer the Sculpture Centre in New York, Palazzo delle Papesse in Siena en de Ikon Gallery in Birmingham. In 2003 was ze genomineerd voor de Turner Prize. Daarnaast is haar werk te zien geweest bij Thomas Dane Gallery in London, Blum & Poe in Los Angeles en Lehmann Maupin in New York.
Comfort and conversation bestaat uit een grote installatie van twee werken. In de middenruimte staat een grote donkere boom met stevige takken met aan één tak een serie keramische appels hangend aan zwarte touwen. Deze bronzen boom getiteld Lion Tree is een afgietsel van een boom die Gallaccio in Californie vond, ten prooi gevallen aan spechten. De sporen van de specht zijn gebruikt om de touwen met appels doorheen te rijgen.
I will walk down to the end with you if you will come all the way with me is een werk dat de midden-en achterruimte van de galerie inneemt. Het is een handgeknoopt net van hoptouw dat doorlopend in twee ruimten is opgehangen. Gallaccio onderzoekt met dit werk de potentie van macramé, het ambacht van het in patronen knopen van touw of garen - zoals in de jaren zeventig veelvuldig gebezigd. Deze interesse voor het knopen van netten voert terug op Anya’s vorige tentoonstelling in de galerie in 2003 waarvoor ze een gouden visnet produceerde en hiervoor samenwerkte met een visser uit Ijmuiden. Dit was een associatieve verwijzing naar de Gouden Eeuw, toen Amsterdam met haar figuurlijke vis rijk werd en een economische en culturele bloeitijd doormaakte. Voor Gallaccio is het macramé een zichzelf genererend systeem van knopen, met de mogelijkheid tot oneindige uitbreiding. Gallaccio’s installatie kan ook worden gezien als hommage aan Duchamp’s chaotische installatie “One Mile of String” voor de tentoonstelling “First Papers of Surrealism” in New York in 1942. Ook worden Eva Hesse’s ‘hangende’ sculpturen uit de late jaren zestig in herinnering geroepen.
Een van de essenties van Gallaccio’s werk is dat haar werken en installaties allemaal voortkomen uit en in relatie staan tot elkaar, zowel formeel als conceptueel. Haar werk kan met recht organisch genoemd worden, het blijft in beweging (soms letterlijk bij gebruik van organisch materiaal) en in nieuwe constellaties krijgen haar werken weer een andere uitdrukking en betekenis.
Daarnaast presenteren we het wijnproject Motherlode. Voor dit project heeft Gallaccio edities gemaakt van houten kisten met daarin zes wijnflessen, vijf van verschillende wijngaarden en één fles met een mengsel van de diverse wijngaarden. De flessen zijn voorzien van gezeefdrukte labels die Gallaccio heeft ontworpen en zijn allen afgesloten met een kurk voorzien van gekleurde was, de kleur van de was komt overeen met de grond waarop de desbetreffende druiven groeiden. Motherlode is het resultaat van een opdracht die Gallaccio kreeg om een site-specific werk te maken in Sonoma, Florida. Met Motherlode heeft Gallaccio beoogd een portret van deze streek te maken. Ze startte het project in 2003 toen ze in 2004 wijnexpert Zelma Long ontmoette besloot ze samen met Long wijn te gaan maken. In de loop van 3 jaren hebben ze zes verschillende Zinfandel wijnen ontwikkeld en gebotteld. Door gebruik te maken van de grond en de vruchten die Sonoma biedt is Gallaccio met Motherlode tot de essentie van dit landschap gekomen.