Ze is dertien centimeter kleiner dan de gemiddelde Nederlandse vrouw. Een van de werken in haar solo-presentatie roll up (one’s) sleeves is een lage sokkel van brons waarop de afdruk van haar schoenzolen te zien is. De sokkel heeft precies de hoogte die de lengte van de kunstenaar compenseert en het haar mogelijk maakt zich te voegen naar het Nederlandse gemiddelde.
In het werk van multi-media kunstenaar Ana Navas (1984, Quito, ECU) spelen begrippen als transformatie, assimilatie en toe-eigening een belangrijke rol. De presentaties van Navas bestaan vaak uit installaties waarin schilderijen, objecten, assemblages en videowerk functioneren als ‘gebieden’ waarin die processen van transformatie en assimilatie plaatsvinden. In roll up (one’s) sleeves wordt nabootsing als thema opgevoerd, maar ook ideeën rond stereotype (identiteiten) en de rol die bijbehorende kostuums spelen in het sociale verkeer. Het bronzen sokkel-werk Thirteen is a lucky number, 2019, is een van de werken waarin Navas speelt met ‘doen alsof’ in een wereld vol van gedragsregels.
Navas heeft zich de laatste jaren verdiept in de codes van image design en in de tentoonstelling komen mode-adviezen, met name die van de Power Dressing uit de late jaren zeventig en tachtig in verschillende werken terug. De fictieve accessoires in sommige assemblages, zoals nep-bakkebaarden, namaak adamsappels en kussens om de taille te verbergen vormen een speels commentaar op de voorschriften ten aanzien van de juiste outfit voor een vrouw in functie (vanzelfsprekend in tune met de destijds bestaande kantoormode voor mannen).Waar de kunstenaar in eerder werk soms zelf optrad in een flamboyante uitdossing, heeft ze nu kostuums gemaakt voor huishoudelijke objecten zoals een strijkplank, een droogrek of een stofzuiger. Deze alledaagse objecten roepen al snel specifieke kunsthistorische referenties op, maar Navas is vooral geïnteresseerd in de vervaagde versies van die referenties, omdat deze voor haar de meest ‘sociale’ zijn. Haar werk komt voort uit een steeds terugkerende belangstelling voor de relatie tussen design, kunst en ‘lagere’ disciplines als decoratie. Ze onderzoekt de perceptie van kunst buiten de context van de kunst, en het idee van ‘origineel’ en ‘kopie’.
Zo draait de reeks Tara-werken in deze tentoonstelling om een onderzoek naar het archetypische schilderij en de eigenschappen die zo’n werk moet hebben om als schilderij beschouwd te worden. De composities zijn opgebouwd uit beeldfragmenten die opdoemen als je bij Google Images termen als ‘contemporary painting’ of ‘abstract painting’ of gewoon ‘painting’ intoetst en zijn gebaseerd op huis-tuin-en-keuken interpretaties van iconische gestures uit de kunstgeschiedenis.
roll up (one’s) sleeves suggereert een sfeer van ‘aan de slag gaan’, fysieke arbeid, maar Navas zet de titel in vanuit associaties met strategieën rond beeldvorming, of die nu over kunst of over mode of politiek gaan. Haar schilderijen, sculpturen, foto’s en objecten laten zien wat er kan gebeuren als de mouwen worden opgerold.
Ana Navas werd geboren in 1984 in Quito, Ecuador, en groeide op in Venezuela. Ze studeerde van 2004 tot 2010 aan de Staatliche Akademie der Bildenden Kunste in Karlsruhe, waar ze van 2010 tot 2011 ‘Meisterschülerin’ (MA) was bij Franz Ackermann. Tussen 2012 en 2014 was ze resident bij De Ateliers in Amsterdam. Daarna volgden residencies in Frankrijk, Mexico, Brazilië en Colombia. Haar werk was te zien in solo-presentaties in onder meer de Kunstruimte van De Nederlandsche Bank in Amsterdam (2019, NL), de Staatliche Kunsthalle Baden Baden (2018, DE), in Galerie Stadt Sindelfingen (2017, DE), P/////AKT Amsterdam (2017, NL), CEAAC Strasbourg (2017, FR), Abra Caracas (2017, VE), Nixon, Mexico City (2017, MX). Het werk van Ana Navas is opgenomen in openbare en particuliere collecties in binnen- en buitenland.