Wij kijken uit naar het nieuwe galerieseizoen en met gepaste trots kondigen wij aan een tentoonstelling met nieuwe schilderijen van Rob Birza (1962). Over een periode van drie decennia is het Birza gelukt om de heersende aannames over compositie, kleur, concept, verhaal, design, smaak en wansmaak in de schilderkunst met zijn non-conformistische houding en bijzondere talent op te schudden en omver te duwen. Het heeft hem de reputatie bezorgd van een van de belangrijkste kunstenaars van zijn generatie.
Door weloverwogen interventies lukt het hem keer op keer – of het nu gaat om abstracte of figuratieve voorstellingen – een visuele wereld op te roepen die alles mag zijn: raadselachtig, ongrijpbaar, grenzeloos, hard, zacht, verleidelijk en ontregelend. Elk beeld staat op zichzelf en biedt aan toeschouwers een opening naar een wereld waarin je kan dwalen, verdwalen en duizelen maar waarin bovenal alles mogelijk is en niets is gefilterd. Wat vermag schilderkunst, anders dan zoveel rijkdom en generositeit? Zijn behoefte tot het scheppen van beelden waarin het decoratieve en het decadente in dienst staat van de schilderkunst is voor Birza een noodzaak en loopt als een rode draad door zijn oeuvre.
In de nieuwe reeks schilderijen Floating Circles wordt het beeldreservoir, waarin een oeroude basisvorm centraal staat, nog weer verder opgerekt en in beweging gezet. De losheid waarmee deze schilderijen zijn opgezet sorteren een direct effect. Het systeem lijkt door een gebrek aan zwaartekracht alle kanten op te gaan en te imploderen. Zelden hebben cirkels zoveel vrijheid gekregen. Je denkt vertrouwd te zijn met de vorm maar kijkt tegelijkertijd naar een schilderij waarin alles je vreemd voorkomt. En het lijkt erop dat de kleuren door het losse gebaar zoeken naar een nog grotere expressieve vrijheid dan voorheen. De kleurnuances verraden een decadente gevoeligheid; getoond wordt een wereld die op het punt staat uiteen te vallen. Met daarin de mogelijkheid tot een nieuwe orde of constellatie ooit in een verre toekomst.