O-68 toont videowerken onder de lyrische titel 'The Movies in my Head'. Alle 6 kunstenaars tonen video’s, niet alleen in de videokamer van de galerie en op het LED-scherm, maar ook in de grote zaal die verduisterd is en waar meerdere beamers en monitoren hangen: een video-evenement. Er zijn ook foto’s/prenten te koop gerelateerd aan de video’s.
In de video's van Inge Reisberman is residu gemengd met opgepompt water van een zoutvlakte te zien, een cirkelvormige animatie: fluorescerende kleuren en beweging van motorbrandstof op water. Licht, donker en kleurrijk. Registrerend en geënsceneerd. Een poëtisch onderzoek naar de beweging en kringlopen van water en materie, en de fragiele balans tussen natuur en mens.
Louise showt 'Surrounded By What's Called Everything Else’, een ludieke film over de productie van haar opdracht voor de TU Delft Library, TU Delft Heritage and Art Collections. Zij mocht elementen uit de erfgoedcollectie gebruiken om nieuwe werken te maken. Het hele proces is op een stijlvolle manier vastgelegd in deze film.
Het videowerk van Miloushka Bokma, ’Breath to Breath' gaat uit van de persoonlijke en emotionele geschiedenis die ieder mens met zich meedraagt. Ervaringen, als sporen in het lichaam, gemanifesteerd of onderdrukt, weerspiegelen in iemands gezicht, blik en houding. In geënsceneerde situaties wordt het menselijk (on)vermogen om zich te verhouden tot zijn/haar geschiedenis zichtbaar.
In 'Sea' brengt Rozemarijn Westerink haar ervaringen van een verblijf dichtbij zee, en het vrouwelijk lichaam wat zich in de golven beweegt, samen. De beweging van het water en het lichaam als intieme binnenruimte; tastbaar, veranderlijk en vergankelijk. Een drieluik in een installatie van drie projecties met geanimeerde, getekende beelden met inkt, papier en geluid.
Thijs Linssen brengt een experimentele video waarin zijn (t)huis en het ouderschap de aanleiding vormen. Het project verkent de spanning tussen orde en chaos, passend binnen Linssens bredere praktijk, waarin autobiografisch materiaal vaak verschuift naar bevlogen of vervreemdende beelden. Het ouderschap vormt een nieuw hoofdstuk binnen Linssens voortdurende onderzoek naar persoonlijke ruimte en ervaring.
Tony Dočekal toont in de videokamer 'Paper Stars'. Midden in de Sonora-woestijn vouwt de twaalfjarige Lyric honderd papieren sterren. Al pratend beweegt ze tussen kindertijd en volwassenheid. Dočekal maakt van het ritueel een portret over aandacht, tijd en het worden wie je bent. Een andere video met hetzelfde onderwerp speelt op een ouderwetse CRT-kleurentelevisie.