In "Between Seeing and Saying" ontmoeten twee manieren van kijken elkaar: de stille systematiek van Marc Nagtzaam naast de onderzoekende blik van Marike Schuurman. Potlood en camera. Twee verschillende middelen, één vraag: hoe krijgen beelden betekenis, en wat blijft buiten beeld?
Marc Nagtzaam maakt tekeningen waarin reductie en overdaad in een precair evenwicht samenkomen. Grids, patronen en taalfragmenten ontstaan intuïtief en worden laag over laag overtekend, totdat een structuur of compositie zich aandient. Zo kan uit een reeks lijnen een bijna architecturaal patroon ontstaan, dat tegelijk streng én persoonlijk oogt. Het werk toont geconcentreerde arbeid: sporen in de marge, herhaling, nuance, kleine verschuivingen. Wie goed kijkt, ziet de hand van de maker in minieme variaties zoals een lijn die iets dikker wordt of een hoek die net niet sluit. Binnen deze werkwijze zoekt Nagtzaam voortdurend de confrontatie met tegenstellingen – orde en toeval, abstractie en gebaar – die elkaar soms opheffen, soms juist versterken. Zo ontstaat een ruimte die zich steeds opnieuw vormt, maar nooit sluit. Een ritme zonder vast einde, als een visuele gedachtegang.
Marike Schuurman onderzoekt met fotografie de vaak absurde relatie tussen mens en omgeving. Ze bevraagt de ambiguïteit van door mensen gecreëerde ruimtes en landschappen, waarin grenzen voortdurend verschuiven. Wat op het eerste gezicht natuurlijk lijkt, blijkt vaak zorgvuldig aangelegd; wat ordelijk oogt, blijkt chaotisch bij nadere blik.
Haar foto’s onderzoeken niet alleen wat zichtbaar is, maar ook wat zich aan het oog onttrekt, en bevraagt zo de grenzen van waarneming, verbeelding en representatie. Schuurman experimenteert met specifieke fotografische technieken, geïnspireerd en beïnvloed door haar onderwerpen, waarmee ze de ruimtelijke ervaring en context van elke plek tastbaar maakt en vertrouwde situaties een onverwachte lading geeft.
Samen laten Nagtzaam en Schuurman zien dat beelden nooit neutraal zijn. Tussen waarnemen en vastleggen, tussen tonen en verzwijgen, ontstaat een spanning die hun werk voedt. Wat laat je zien, wat laat je weg en wat zegt dat over hoe we de wereld begrijpen? Abstractie en conceptueel onderzoek staan niet tegenover elkaar, maar versterken elkaar. Vandaag circuleren beelden sneller dan ooit en slijt betekenis weg in de stroom. Het werk van Nagtzaam en Schuurman opent een ander ritme: trager, aandachtiger. Het nodigt uit om opnieuw te kijken – naar orde en toeval, naar wat zich toont en wat zich onttrekt.
Marc Nagtzaam (1968, Helmond, Nederland) studeerde aan de Academie St. Joost in Breda en aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) in Antwerpen, België. Zijn werk werd gepresenteerd in solotentoonstellingen bij onder andere De Vleeshal, Middelburg; Barbara Seiler Galerie, Zürich; Archiv, Zürich; art3, Valence; Kajetan, Raum für Kunst, Berlijn; ProjecteSD, Barcelona; en Umbrella, Denemarken (2024). Daarnaast nam hij deel aan duo- en groepstentoonstellingen, waaronder Regular Features met Mark Manders bij Enter Enter, Amsterdam, en Borrowed Space met Hans Demeulenaere bij Emergent, Veurne. Nagtzaam publiceert regelmatig kunstenaarsboeken met zijn tekeningen, in samenwerking met Roma Publications.
Zijn werk is opgenomen in publieke collecties zoals het Centraal Museum (Utrecht), S.M.A.K. (Gent), Kadist Art Foundation (Parijs), FRAC Bourgogne (Dijon), MuZEE (Oostende), LiMAC (Lima), Museum Jan Cunen (Oss), Teylers Museum (Haarlem), Stedelijk Museum Schiedam, Frans Hals Museum (Haarlem) en SBKM / De Vleeshal (Middelburg), evenals in bedrijfs- en gemeentelijke collecties, waaronder de ABN AMRO Kunstcollectie, Rabobank Kunstcollectie, Océ Kunstcollectie, het Leids Universitair Medisch Centrum en de Stadscollectie van de Gemeente Breda Hij woont en werkt in Nederland.
Marike Schuurman (1964, Groningen, Nederland) studeerde fotografie aan de Gerrit Rietveld Academie en was artist-in-residence aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten, beide in Amsterdam. Daarnaast had ze residenties bij Künstlerhaus Bethanien, Berlijn (2003); in Beijing, China (2008); São Paulo, Brazilië (2009); en CEAC, Xiamen, China (2020). Ze woont en werkt in Berlijn.
Haar werk is getoond bij onder andere het Stedelijk Museum Amsterdam, FOAM Photography Museum Amsterdam, Haus der Kulturen der Welt, Berlijn, Helmhaus Zürich en KINDL, Center for Contemporary Art, Berlijn. Recente tentoonstellingen zijn TERRA DIASPORA – Actives Terrain N°2, Kunstverein Göttingen (2025); Polaroids, Helmut Newton Foundation, Berlijn (2025); Below the Surface, Het Archief, Rotterdam (2024); en Demain est annulé, Fondation EDF, Parijs (2024).
Haar werk maakt deel uit van collecties zoals Sammlung Hoffmann, Berlijn, Sammlung Hackelsberger, Berlijn, Achmea Artcollection, FOAM Photography Museum Amsterdam, KPN Artcollection, Ministerie van Buitenlandse Zaken Nederland en Stichting Océ.